Ποιοι και γιατί θέλουν Στρατο-Χωροφυλακή: όλη η Ελλάδα ένα απέραντο στρατόπεδο

Με χρονική αφετηρία την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, μυστικές υπηρεσίες, δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, αστοί πολιτικοί, αναλυτές και αστικά κόμματα εξουσίας, μιλιταριστικά σαιτ, Ενώσεις Αποστράτων Αστυνομικών-Στρατιωτικών και αντιδραστικές δεξαμενές σκέψης αρωγοί της εκάστοτε κυβέρνησης, επαναφέρουν και θέτουν ως κεντρικό το ζήτημα της Άμυνας-Ασφάλειας. 

Ο “εθνικός κίνδυνος” που προβάλλουν ενοποιεί τις κοινωνικές εξεγέρσεις-τους μετανάστες-την ισλαμική τρομοκρατία και τον Εξ Ανατολάς Κίνδυνο, την Τουρκία!

Απάντηση σε όλα αυτά είναι ο σύγχρονος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, τα δόγματα άμυνας-ασφάλειας, ο προληπτικός πόλεμος και η αντιμετώπιση των ασύμμετρων απειλών από μια ΕΛ.ΑΣ. που στρατιωτικοποιείται και από τον Στρατό που αναλαμβάνει κατασταλτικά καθήκοντα. Με τον τρόπο αυτό αφενός διεκδικείται η επιβολή κλίματος και αισθήματος «εθνικής ενότητας» -με πρώτο στόχο την αποδοχή της μνημονιακής πολιτικής και των στρατηγικών στόχων του ελληνικού κεφαλαίου την ώρα που μας κλέβουν σπίτια, εργασία, ασφάλιση, ιδρώτα μιας ζωής-, αφετέρου να τεθούν εκτός «έθνους» όλοι οι πιθανοί κοινωνικά και πολιτικά κίνδυνοι για την αστική ομαλότητα. Η οικοδόμηση επομένως ενός Ισραήλ των Βαλκανίων, με μια ιστορικά πρωτόγνωρη καλλιέργεια του εθνικισμού και του μιλιταρισμού, που ταυτόχρονα θα καθυποτάξει τον εσωτερικό εχθρό και θα συμβάλλει με κάθε τρόπο στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις προκειμένου να διεκδικήσει αναβαθμισμένο ρόλο η ελληνική αστική τάξη, πάει χέρι χέρι με την εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση και ανάπτυξη του τομέα Άμυνας/Ασφάλειας, που θεωρείται από τους πλέον κερδοφόρους.

Αν επομένως ο πρώην ΑΓΕΣ Αντιστράτηγος Μανωλάς, τοποθετούμενος στο onalert.gr απαιτεί την οργανωμένη συζήτηση για την χρήση του Στρατού στο πλαίσιο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, κατά των ασύμμετρων απειλών. Αντιμετωπίζοντας, αυτό που σε άλλη περίοδο θα προκαλούσε σειρά θυελλωδών αντιδράσεων, την κάθοδο του Στρατού στου δρόμους, ως δεδομένο, για το οποίο τονίζεται από τον ίδιο η αναγκαιότητα να υπάρξει θεσμική θωράκιση και να γίνει οργανωμένα.

Αν η ημερίδα «Η εσωτερική ασφάλεια της χώρας. Παρούσα κατάσταση και προοπτικές» της αντιδραστικής-υπερσυντηρητικής δεξαμενής σκέψης, του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ), επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα της εμπλοκής δυνάμεων του στρατού στην καταδίωξη δραπετών στην ελληνική ύπαιθρο. Καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι επιβάλλεται η δημιουργία μιας “στρατοχωροφυλακής”, ώστε να δημιουργηθούν ειδικές μονάδες που θα μπορούσαν να επέμβουν σε θέματα που έχουν να κάνουν με την εσωτερική ασφάλεια ή να προχωρήσει η “στρατιωτικοποίηση” της ΕΛΑΣ, σ΄ ότι αφορά στην παρουσία μονάδων της στα σύνορα».

Η παρέμβαση του Δημοσιογράφου-Αμυντικού αναλυτή Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου, πήγε αυτή την συζήτηση ένα βήμα παραπέρα απαιτώντας την συγκρότηση Χωροφυλακής-Στρατοχωροφυλακής, ακολουθώντας τα τουρκικά και ευρωπαϊκά πρότυπα. Και είναι ακριβώς αυτές οι παρεμβάσεις που επιχειρούν να θίξουν την «εθνική αναγκαιότητα», που τελικά αποδεικνύουν τα προτάγματα ασφάλειας της αστικής ταξικής πολιτικής. Γιατί αν ήταν ο Σαμαράς που για να περάσει τα Μνημόνια επανέφερε με τον σύμβουλό του Μπαλτάκο και την συνεννοήσιμη ναζιστική Χρυσή Αυγή, «τον πόλεμο των άκρων». Αν ο Ευ.Βενιζέλος μίλησε για τον «επερχόμενο εμφύλιο πόλεμο» αν η κοινωνία μας δεν ακολουθήσει το παράδειγμα αστική αναδιάρθρωσης που επέβαλε το τουρκικό αστικό κατεστημένο με κρατική τρομοκρατία και ΔΝΤ. 

Θυμίζουμε ότι ήταν η κυβέρνηση Ερντογάν που έστειλε την Στρατοχωροφυλακή εναντίον των διαδηλωτών στην Κωνσταντινούπολη και διεξήγαγε εμφύλιο πόλεμο εναντίον των Κούρδων και της Τουρκικής Αριστεράς προκειμένου να επιβάλλει τους σχεδιασμούς της. 

Και την Τουρκία έχει πρότυπο ο αμυντικός αναλυτής υποστηρίζοντας: «Σημειώνουμε, ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί την Jandarma Genel Komutanligi (σ.σ. σε συντομογραφία: Στρατοχωροφυλακή) προς όφελος του δικού της εθνικού αμυντικού σχεδιασμού, η οποία σε όλα τα σχέδια ενέργειας θα δράσει κατά της χώρας μας. Όμως Χωροφυλακή διαθέτουν χώρες όπως η Γαλλία (Gendarmerie Nationale Francaise), η Ιταλία (Carabinieri), η Ισπανία (Guardia Civil), Αυστρία (Gendarmerie), η Ρουμανία, το Βέλγιο, η Ρωσία, η Κίνα και άλλες χώρες, από τις οποίες μπορούμε να ζητήσουμε τεχνογνωσία και άλλη βοήθεια όπου και αν απαιτηθεί».

Ας δούμε λοιπόν ποιος είναι ο «εσωτερικός εχθρός» του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου: «Η κάθετη όξυνση του μεταναστευτικού προβλήματος αποκάλυψε σειρά αδυναμιών του εθνικού συστήματος ασφάλειας και άμυνας σε θεσμικό αλλά και επιχειρησιακό επίπεδο. Κατέστη κάτι παραπάνω από εμφανές η απουσία μιας ενδιάμεσης δύναμης ασφάλειας μεταξύ Ενόπλων Δυνάμεων και της ΕΛΑΣ, η οποία να μπορεί να γεφυρώνει το κενό που υφίσταται εκεί ακριβώς που σταματούν οι αρμοδιότητες του Στρατού και παραπέρα αρχίζουν εκείνες της Αστυνομίας. Αναφέρομαι στην επανεμφάνιση με επιτακτικό τρόπο της αναγκαιότητας επανασυγκρότησης σώματος Χωροφυλακής ή Στρατοχωροφυλακής προς όφελος της εσωτερικής ασφάλειας αλλά και του εθνικού αμυντικού σχεδιασμού. Η ελληνική επικράτεια έχει μετατραπεί σε χώρο ελεύθερης και ημιελεγχόμενης διακίνησης χιλιάδων ανθρώπων ξένης εθνικότητας, οι οποίοι προέρχονται από περιοχές κυρίως ισλαμικές και στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μουσουλμάνοι. Είτε ως πρόσφυγες ή ως λαθρομετανάστες οι ροές αυτές εισέρχονται στην χώρα μας μέσω της Τουρκίας, της υπ’ αριθμόν ένα γεωστρατηγικής απειλής για την ελληνική εθνική κυριαρχία σε ξηρά, θάλασσα και αέρα».

Ουσιαστικά, ο πόλεμος κατά των μεταναστών μπαίνει στη δεύτερη φάση του καθώς η Ελλάδα μετατρέπεται σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου είτε θα γίνεται η διαλογή μεταξύ προσφύγων-μεταναστών, είτε θα προχωρήσουν τα σχέδια δημιουργίας ελεύθερων οικονομικών ζωνών δουλικής εργασίας (χαρακτηριστική η απόφαση της κυβέρνησης της Φιλανδίας για παροχή δωρεάν εργασίας των προσφύγων που ζητούν Άσυλο) και τίθενται στο τραπέζι σκέψεις δημιουργίας σχηματισμού μονάδων σύγχρονου Επιστάτη που θα επιβλέπουν την εφαρμογή των εργασιακών σχέσεων Αμαλιάδας, ενώ παράλληλα θα καταδιώκουν και συλλαμβάνουν τα ολοένα και πιο φουσκωμένα ποτάμια της ανθρώπινης δυστυχίας που ωθούνται στην Απόγνωση. Δυνάμεις όμως έτοιμες να καταστείλουν και τις κοινωνικές εξεγέρσεις, ρόλο που αναλαμβάνουν αφενός οι εθνικιστικές Λέσχες Εφέδρων, αλλά και τα σύγχρονα Τάγματα Εθνοφυλακής, που η συγκρότηση τους νομοθετήθηκε κατά τη διάρκεια του κινήματος των Αγανακτισμένων το 2011 και προβλέπονταν η δράση τους απέναντι σε μεγάλες συγκεντρώσεις κινητοποιημένων πληθυσμών! 

Να φτιάξουμε λοιπόν μια Στρατοχωροφυλακή αφού ούτε ο Στρατός αλλά και ούτε η ΕΛ.ΑΣ. μπορούν να αντεπεξέλθουν: «Ο Ελληνικός Στρατός (ΕΣ) χρόνια ασχολείται με κατάστρωση σχεδίων για την άμυνα νήσων, η οποία έχει γίνει διάτρητη από τις μαζικές μη ελεγχόμενες αποβάσεις μαζών, μεταξύ των οποίων συχνά κρύπτονται τρίτα πρόσωπα με κίνητρα και σκοπούς που στρέφονται κατά της εθνικής άμυνας και ασφάλειας. Οι άνδρες των ΕΔ δεν μπορούν να προβούν σε συλλήψεις, ενώ η ύπαρξη στελεχών της ΕΛΑΣ (Ελληνική Αστυνομία) είναι ανεπαρκής από απόψεως αριθμού και επιχειρησιακών δυνατοτήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ανάγκη ύπαρξης μιας δύναμης κατάλληλα εκπαιδευμένης και εξοπλισμένης ικανή να αναλάβει διττό ρόλο, ασφάλειας και άμυνας, προστασίας-αποτροπής και αναχαίτισης-δυναμικής ενέργειας αν χρειαστεί δεν μπορεί να γίνει από τον ΕΣ (είναι εκτός αποστολής) ή από την ΕΛΑΣ (υπερβαίνει την αποστολή) και πρέπει να καλυφθεί από ένα ενδιάμεσο σώμα. Η επανασυγκρότηση της Χωροφυλακής ή Στρατοχωροφυλακής θα λειτουργήσει συγκολλητικά μεταξύ ΕΔ και ΕΛΑΣ, καθώς δεν θα συμπληρώσει μόνο το υφιστάμενο κενό, αλλά επιπλέον θα ενισχύσει την εθνική άμυνα και την εσωτερική ασφάλεια (σ.σ. η οποία δοκιμάζει τα όρια αντοχής της) ελπίζοντας να μην υπάρξει επιδείνωση, οπότε οφείλουμε να προνοήσουμε».

Ουσιαστικά λοιπόν το αστικό καθεστώς πιάνει το νήμα από τις πιο μαύρες αντεπαναστικές και ολοκληρωτικές εποχές του κράτους μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο και τη Δικτατορία των Συνταγματαρχών, συγκροτεί το σύγχρονο κράτος διαρκούς έκτακτης ανάγκης και προσαρμόζει τις στρατιωτικές-κατασταλτικές του δυνάμεις δυνάμεις στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού. 

Με ποιους όμως θα γίνει η «αναγέννηση του Σώματος Χωροφυλακής ή Στρατοχωροφυλακής; α) χρησιμοποίηση των Επαγγελματιών Οπλιτών (ΕΠΟΠ) των ΕΔ, οι οποίοι έχουν υπερβεί τα όρια ηλικίας για τις ανάγκες των ΕΔ (π.χ. Ειδικές Δυνάμεις) αλλά συγκεντρώνουν σημαντική εμπειρία, οπότε θα μπορεί το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας να προβεί σε νέες προσλήψεις προσωπικού νεαρής ηλικίας επί τη βάση μιας κυλιόμενης διαδικασίας μετάβασης από ΕΔ στην Χωροφυλακή επιλύοντας το πρόβλημα επαγγελματικής αποκατάστασης έμπειρων στελεχών, β) απορρόφηση των συνοριοφυλάκων και της ένταξης στην ευρύτερη δομή του Σώματος, γ) της μεγάλης εμπειρίας αριθμού σημερινών στελεχών της ΕΛΑΣ, οι οποίοι προέρχονται από την Χωροφυλακή, οι οποίοι θα επανδρώσουν το επιτελείο του Αρχηγείου Χωροφυλακής, δ) της ευρύτατης χρηματοδότησης από κεφάλαια ΕΣΠΑ, ή άλλα κονδύλια (ακόμη και δωρεάν παραχωρήσεις), τα οποία λόγω συγκυρίας και έντασης του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης, θα μπορούν να διοχετευθούν σε σύντομο διάστημα και στα οποία θα περιλαμβάνονται όπλα, συστήματα (τροχοφόρα, ερπυστριοφόρα, UAV, ελικόπτερα), επικοινωνιακό υλικό κλπ, καθώς και πάσης φύσεως αναλώσιμα.

Όλοι εδώ λοιπόν: Απόστρατοι στρατιωτικοί και απολυμένοι Επαγγελματίες Οπλίτες, Συνοριοφύλακες και Χωροφύλακες θα συμπληρώσουν την σύνταξη τους με την επανένταξη τους στο πλέγμα Άμυνας-Ασφάλειας! Μόνο που αυτές οι ιδέες δεν είναι και τόσο καινούργιες αφού από την περίοδο 2010-2011 εμφανίζονται ως Πολιτοφυλακές της Χρυσής Αυγής, καθηγητών της Σχολής Ευελπίδων και τελευταία του Μπέου.

Ίδια η στόχευση, η μεθόδευση, ο στόχος: τα κοινωνικά κινήματα και οι τάσεις κοινωνικής απελευθέρωσης. 

Ίδιος πάντα ο εχθρός: ο εργαζόμενος λαός, ανεξάρτητα το χρώμα-φυλή-θρήσκευμα-εθνικότητα, που ή θα υποταχθεί, δουλοποιηθεί μπαίνοντας σε Γύψο ή θα παραχθεί!

 

Ο στρατιωτικός αναλυτής δε μπορεί να κρύψει τις ευρύτερες στοχεύσεις της τρομοκρατικής εκστρατείας που προτείνει, ότι ο πραγματικός εχθρός είναι εσωτερικός, είναι ο κόσμος της εργασίας και τα κοινωνικά κινήματα που αμφισβητούν την κυβέρνηση, την πολιτική της και διεκδικούν ένα παρόν και μέλλον κοινωνικής απελευθέρωσης. Στο στόχαστρο του βεβαίως ιεραρχεί τους μετανάστες, τις μειονότητες, αφού μπορεί πιο εύκολα να διαχειριστεί επικοινωνιακά αυτές τις εκδοχές «εθνικού κινδύνου», κρύβοντας το γεγονός ότι είναι η καπιταλιστική κρίση, η ένταση της εκμετάλλευσης και καταπίεσης που οξύνουν τις εθνικές και θρησκευτικές αντιθέσεις:

«Μια πολύ σημαντική δραστηριότητα που μπορεί να αναπτύξει ένα τέτοιο σώμα είναι εκείνο της συγκρότησης ειδικής αντιτρομοκρατικής ομάδας, το επιχειρησιακό επίπεδο της οποίας, θα έχει στόχο την αντιμετώπιση ειδικών καταστάσεων εν όψει των επερχόμενων ετών ανασφάλειας και κινδύνων από την αύξηση της ισλαμιστικής και όχι μόνον τρομοκρατίας (σ.σ. θυμίζουμε για πολλοστή φορά ότι στο τουρκικό σχέδιο Ergenekon και στο πλαίσιο υλοποίησης της Balyoz οι αρμόδιες τουρκικές αρχές είχαν εκπονήσει ενέργειες αποσταθεροποίησης βασισμένες σε ειδικά σχέδια). Από την ίδρυση της Χωροφυλακής (12 Ιουνίου 1833) μέχρι την κατάργησή της τον Οκτώβριο του 1984 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η οποία επικαλέσθηκε πολιτικούς λόγους, συνέβησαν πολλά. Η νέα Χωροφυλακή θα κρατήσει ξανά ψηλά την πολεμική της σημαία όπως έπραξαν για 150 περίπου έτη τα στελέχη της που έδωσαν το αίμα τους για τους εθνικούς αγώνες. Τώρα είναι η ευκαιρία για την διόρθωση ενός σημαντικού σφάλματος μακριά από πολιτικές και άλλες μικροκομματικές σκοπιμότητες. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να αποκτήσει κουλτούρα άμυνας και ασφάλειας καθώς ήδη έχουμε εισέλθει σε εποχές μεγάλης αστάθειας και αβεβαιότητας. Εάν προνοήσουμε σύντομα και κινητοποιηθούμε προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της εσωτερικής ασφάλειας και κατ’ επέκταση της άμυνας, θα έχουμε αποκτήσει σοβαρό προβάδισμα έναντι μιας σειράς μη αναμενόμενων και πρακτικά μη προβλέψιμων συμβάντων, προστατεύοντας το λαό μας, θωρακίζοντας την επιβίωση και κυρίως το μέλλον του».

Και τα γράφει αυτά ο προπαγανδιστής του σύγχρονου ολοκληρωτισμού ενώ αρπάζουν το σπίτι από οικογένεια ανέργων για 650 ευρώ χρέος, όταν οι τοκογλύφοι-κράτος-τραπεζίτες επιτίθενται ξανά για να αρπάξουν μισθό-σύνταξη-καταθέσεις, όταν χαρίζουν τα χρέη σε Μπόμπολα-Ψυχάρη-καναλάρχες, όταν χαρίζουν τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας, πουλούν ακόμη και το νερό στο Ολάντ.

Μα για να εφαρμόσουν αυτή την κτηνώδη ταξική αστική πολιτική τους συγκροτούν δίπλα σε Στρατό και ΕΛ.ΑΣ. τα ναζιστικά Τάγματα Εφόδου της Χρυσής Αυγής, Εθνοφυλακή-Στρατοχωροφυλακή-Πολιτοφυλακή κλπ. κλπ. κλπ όπου μαντρώνουν τον κάθε ακραίο εθνικιστή-μιλιταριστή σε ρόλο Πραιτοριανού.

Η Αντεπανάσταση τους όμως κρύβει το φόβο της Επανάστασης. 

Γιατί στο Μονόδρομο του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα των κυρίαρχων, μπορεί και πρέπει να απαντήσουν με το δικό τους Επαναστατικό Μονόδρομο ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ