Από τις 21 Δεκεμβρίου, οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ δίνουν τη μάχη και βρίσκονται σε απεργία, η οποία αναμένεται να κρατήσει τουλάχιστον μέχρι τις 12/1. Και παρά τη μεγάλη διάρκεια της απεργίας, η μαζικότητα και η συμμετοχή παραμένει υψηλή.
Αναγνωρίζοντας ότι το στο ελληνικό κράτος πλέον ανήκει μόνο το 5% των κεφαλαίων του ΟΤΕ, μιλάμε για μία από τις μεγαλύτερες απεργίες που έχει γνωρίσει εταιρεία του ιδιωτικού τομέα τα τελευταία χρόνια. Αυτό φαίνεται αν δει κανείς τις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά της διοίκησης, η οποία σε πανικό, προχωρά σε πρωτόγνωρες απεργοσπαστικές – εκδικητικές πρακτικές.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή…
Η διοίκηση θέλοντας να εκχωρήσει σε τρίτη εταιρεία το τμήμα της φύλαξης, είχε απειλήσει από τις αρχές του προηγούμενου χρόνου για απολύσεις σε όποιους δεν κάνουν δεκτές τις εθελούσιες εξόδους που πρότεινε. Με την απειλή της απόλυσης λοιπόν, έδιωξε κοντά στους 70 φύλακες. Η εταιρεία αρνείται να απορροφήσει τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε άλλο πόστο (ο όμιλος ΟΤΕ απαριθμεί 16.000), όπως θα ήταν εύκολο, αλλά εμμένει αδιάλλακτη στην αρχική της στάση. Ταυτόχρονα, κάνει γνωστό ότι η νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα υπογραφεί θέλει να έχει διάρκεια 1 έτους, μόνο για να μπορέσει τότε να εκπληρώσει το μετασχηματισμό του ΟΤΕ όπως η ίδια λέει. Ποιος είναι αυτός όμως; Μετά τους φύλακες να ακολουθήσουν και άλλα τμήματα (τεχνικοί, ICT, κ.α.) που με την ίδια συνταγή της απειλής, θα μεταφερθούν σε θυγατρικές και ανάδοχες εταιρείες ή αλλιώς θα απολυθούν. Στόχος της είναι η πολυδιάσπαση των εργαζόμενων, κάτι που ξέρει καλά ο ΟΤΕ που επί χρόνια χτίζει εντός του μια “βαβέλ” εργασιακών σχέσεων, το γνωστό δηλαδή “διαίρει και βασίλευε” με συνεχή προσαρμογή μισθών και δικαιωμάτων προς τα κάτω.
Σε όλα αυτά κλήθηκαν να απαντήσουν οι εργαζόμενοι, προκηρύσσοντας απεργία τριών εβδομάδων. Τα αιτήματά τους είναι μεταξύ άλλων να ανακληθούν οι επικείμενες απολύσεις των εργαζόμενων στη φύλαξη, να μπει ένα στοπ στην επίθεση και τα σχέδια της εργοδοσίας από την επόμενη μέρα, και φυσικά αίτημα την υπογραφή τριετούς ΣΣΕ προς το συμφέρον των εργαζόμενων, και όχι της διοίκησης που ζητά μονοετή για να μπορεί να απολύει ανενόχλητη κάθε τέλος του χρόνου.
Για να καταλάβουμε την κατάσταση και τα μεγέθη, τα νούμερα μιλούν από μόνα τους:
- Ο γενικός διευθυντής του ΟΤΕ παίρνει μισθό 1,5 εκατομμύριο ευρώ (!), όταν πάνω από τους μισούς εργαζόμενους αμείβονται με κάτω από 700.
- Το μέρισμα που μοιράστηκαν οι μέτοχοι του ΟΤΕ το 2018 υπερβαίνει το συνολικό μισθολογικό κόστος του ίδιου έτους.
- Από το 2012 το μισθολογικό κόστος έχει μειωθεί κατά 55% ενώ η παραγωγικότητα των ήδη υποστελεχωμένων τμημάτων με κακοπληρωμένους εργαζόμενους έχει ανέβει 55%!
- Την ίδια στιγμή τα εργατικά ατυχήματα είναι καθημερινότητα (113 στον αριθμό για το 2018) και χρόνο με το χρόνο αυξάνονται.
Η απάντηση της εργοδοσίας σε όλα αυτά ήταν, στις 31/12 και εν μέσω απεργίας να απολύσει τους 6 εργαζόμενους φύλακες που δε δέχτηκαν την εθελούσια. Την ίδια μέρα η διοίκηση δε δέχθηκε να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (απαντώντας σε αίτημα του υπουργείου μετά και από πίεση των εργαζόμενων – παράσταση διαμαρτυρίας την ίδια μέρα) με τη δικαιολογία ότι είναι γιορτές και θα λείπει (!), την ίδια στιγμή που η εργαζόμενοι, δείχνοντας ότι ο αγώνας τους δεν είναι συντεχνιακός αλλά αγώνας για όλη την κοινωνία, διέθεταν προσωπικό για την αποκατάσταση προβλημάτων δικτύου σε περιοχές που βρίσκονταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω κακοκαιρίας.
Η διοίκηση δεν έμεινε όμως εκεί. Βλέποντας τον αγώνα να μη σταματάει ούτε να υποχωρεί, προέβησαν σε μια ενδεικτική κίνηση πανικού, κάνοντας μήνυση που οδήγησε σε σύλληψη 5 απεργών στις 7/1 στη Θεσσαλονίκη, που συμμετείχαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η αδιαλλαξία της εργοδοσίας δεν είναι καθόλου τυχαία
Πριν λίγες ημέρες ψηφίστηκε ο νέος φορολογικός νόμος από την κυβέρνηση της ΝΔ, που σαν βασικότερη πτυχή του είχε τη φορολογική ελάφρυνση των εργοδοτών. Είναι απλό. Τώρα που το κλίμα φαίνεται ότι “το σηκώνει”, με τις μνημονιακές κυβερνήσεις στο πλάι της, παλιές και καινούριες, η εργοδοσία κοιτά να πράξει ακόμα περισσότερο προς το συμφέρον των κερδών της, απέναντι στους εργαζόμενους.
Υπάρχει και ακόμα ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο η εργοδοσία του ΟΤΕ δείχνει αδιάλλακτη. Ο όμιλος ΟΤΕ αποτελούσε πάντα, λόγω του μεγέθους του, το “δείκτη” για το τι γραμμή θα ακολουθήσουν οι υπόλοιπες εταιρείες τηλεπικοινωνιών, ως ο βασικός πυλώνας του κλάδου στην Ελλαδα. Έτσι πάντα οι μειώσεις μισθών, τα αντεργατικά μέτρα, ξεκίνησαν να αποτελούν κανόνα όταν πρώτα και κύρια εφαρμόστηκαν στον όμιλο ΟΤΕ. Αυτό δίνει ακόμα μεγαλύτερο νόημα και αξία στην απεργία των εργαζόμενων του ΟΤΕ, και στην αλληλεγγύη – στήριξη που θα δείξουν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι του κλάδου.
Η επιτυχία της απεργίας βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια των εργαζόμενων. Η μαζική και ενεργή συμμετοχή στην απεργία, οι παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία της διοίκησης, στο υπουργείο, οι επιτροπές αγώνα και οι συζητήσεις των εργαζόμενων, όλα αυτά πρέπει να επιδιωχθούν από τους ίδιους τους εργαζόμενους και από τα κάτω, χωρίς να ανατίθενται σε κανέναν.
Ως Radical I.T. στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις την απεργία αυτή, και όλες τις κινητοποιήσεις. Καλούμε όλους τους συναδέλφους του κλάδου να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους όπου χρειαστεί.
- Άμεση ανάκληση των απολύσεων
- Κάτω τα χέρια από τους απεργούς! Απόσυρση όλων των κατηγοριών από τους συλληφθέντες στις 7/1 στη Θεσσαλονίκη
- Υπογραφή τριετούς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στον όμιλο ΟΤΕ
- Αυξήσεις στους μισθούς
- Να δοθεί τέλος στα εργατικά ατυχήματα! Η υγεία και η ασφάλεια των εργαζόμενων να είναι πρώτη προτεραιότητα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου