Να κάτι που ποτέ μου δεν θέλησα, όπως ποτέ μου δεν θέλησα αυτοκίνητο. Όμως μια που μου θέσατε το ερώτημα, είναι επόμενο την πρωθυπουργία να την βλέπω ερασιτεχνικά, και για να εξηγηθώ.
Πολλά είναι αυτά που με ενοχλούν και είναι φυσικό να δω την υποθετική μου πρωθυπουργική θέση ως ευκαιρία ν' απαλλαγώ μια και καλή από δαύτα.
Ποια είναι αυτά που με ενοχλούν;
Πρώτα απ' όλα η αντιπολίτευση. Η οποιαδήποτε αντιπολίτευση. Θα μ' ενοχλούσε όποιος είχε αντίθετη γνώμη από μένα. Λοιπόν θα την καταργούσα.
Ο Τύπος που δεν θα συμφωνούσε μαζί μου; –θα τον έκλεινα.
Επίσης, να τρία πράγματα που θα καταργούσα, θα καταδίωκα με κάθε μέσον και τέλος θα τα έκλεινα οριστικά: τα Κατηχητικά Σχολεία, τα εβδομαδιαία λαϊκά περιοδικά και τα σφαιριστήρια. Μέχρι σήμερα δεν κατάλαβα τη χρησιμότητά τους και την ανάγκη στο να υπάρχουν. Και τα τρία αυτά εκμαυλίζουν την ενότητα και προετοιμάζουν άχρηστους κι άρρωστους κι ενοχλητικούς, πολλές φορές, Νεοέλληνες.
Τι άλλο;
Θα καταργούσα το Ι.Κ.Α. και το γραφείο ευρέσεως εργασίας. Γιατί ούτε το ένα ασφαλίζει ούτε το άλλο βρίσκει δουλειά σ' αυτούς που δεν έχουν.
Τέλος για τη μουσική δεν θα 'κανα τίποτα απολύτως. Θα την άφηνα στα χάλια που θα είχε, μια και εγώ δεν θα είχα καιρό να γράψω.
Έτσι ο κόσμος αγανακτισμένος για τα κακά που θα του στερούσα και για τα χάλια στα οποία θα κατέληγε η μουσική στον τόπο μας, θα μ' έβγαζε διά της βίας από Πρωθυπουργό και πάλι διά της βίας θα με ξανάκανε μουσικό.
Όμως ολ' αυτά δεν πρόκειται να συμβούν κι έτσι πολλοί θα εξακολουθούν να νομίζουν ότι κακώς γράφω μουσική και δεν έγινα Πρωθυπουργός.»
Μάνος Χατζιδάκις, Αθήνα, 10 Μαρτίου 1961
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου