Διακήρυξη των Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων για τις εκλογές του Εργατικού Κέντρου Πάτρας

Με μαχητικούς ανατρεπτικούς εργατικούς αγώνας να ανατρέψουμε τον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν κυβερνήσεις, ν. Χατζηδάκη, Κεφάλαιο

Σωματεία ταξικά – όργανα πάλης και όχι υποταγής!

Οι φετινές εκλογές του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, διεξάγονται μετά μια περίοδο σημαντικών αγώνων των εργαζόμενων στην χώρα μας, ενάντια στην λεηλασία που επιβάλει το ευρωμνημόνιο διαρκείας. Σε πολλά σημεία του πλανήτη ξέσπασαν εξεγέρσεις και αντιστάσεις. Η κόκκινη κλωστή που τις ενώνει είναι οι κοινωνικές ανάγκες, το δικαίωμα στην δουλειά, στον μισθό, στην ασφάλιση, στην υγεία, στην παιδεία. Ο καπιταλισμός αδυνατεί να ξεπεράσει τη κρίση του με αποτελεσματικό τρόπο.

Στην χώρα μας οι στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου υλοποιούνται με τη συμφωνία ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ, με τα δικαιώματα μας να πετσοκόβονται από τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ και των αναγκών του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση της ΝΔ λεηλατεί τα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα, δίνοντας «γη και ύδωρ» στο κεφάλαιο. Θέλει να επιβάλλει παντού το «δίκαιο της εργοδοσίας και των επενδυτών». Προωθεί την εμπορευματοποίηση όλων των δημόσιων αγαθών .Ο τελευταίος νόμος του Χατζηδάκη, αποτελεί βαθιά αντιδραστική τομή, φέρνωντας χειραγώγηση της λειτουργίας των σωματείων, ηλεκτρονικό φακέλωμα, προσπάθεια μπλοκαρίσματος της απεργιακής δυνατότητας.

Όσον αφορά το ασφαλιστικό και τις συντάξεις η κυβέρνηση επιταχύνει την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου, που προεκλογικά υπόσχονταν κατάργησή του. Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη (πάλι μπροστά μας…) είναι δώρο στις ασφαλιστικές εταιρείες. Επιβεβαιώνει την διχοτόμηση της σύνταξης σε «εθνική» και ανταποδοτική (μη εγγυημένη κρατικά) στο πλαίσιο ενός κεφαλαιοποιητικού συστήματος. Η ένταξη του ΕΤΕΑΕΠ στον ΕΦΚΑ οδηγεί στην λεηλασία των αποθεματικών του και στην ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων.

Για να προχωρήσουν όλα αυτά η κυβέρνηση ενεργοποιεί τη σιδερένια φτέρνα του «Νόμος και Τάξη». Με την αρωγή των ΜΜΕ, ενισχύει την εκστρατεία τρομοκράτησης και περιστολής δημοκρατικών δικαιωμάτων με διώξεις, ποινικοποίηση και καταστολή απέναντι στις ανερχόμενες μαχητικές τάσεις του κινήματος. Την ίδια στιγμή το αστικό σύστημα με τη κυβέρνηση να αναπαράγει τη θεωρία των δύο άκρων ενισχύει την επανεμφάνιση των ναζί της Χρυσής Αυγής και την αντιπροσφυγική υστερία.

Η «σκουριά» του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού

Η σήψη και η εκφυλιστική πορεία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού έχει φτάσει σε ακραίο σημείο. Η ΓΣΕΕ και αρκετές ομοσπονδίες μέσω του πακτωλού χρημάτων που διαχειρίζονται μέσω ΕΣΠΑ, πρωτοστατούν σε προγράμματα επιμόρφωσης ανέργων και σε παροχή μαθητείας και φθηνής εργασίας σε επιχειρήσεις.

Αυτή η κατρακύλα είναι λογικό επακόλουθο της απροκάλυπτα φιλοεργοδοτικής στάσης της ηγεσίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων και της υποταγής τους στη λογική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Εδώ και δεκαετίες η ηγεσία της ΓΣΕΕ αποδέχεται τα ιδεολογήματα της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας, την αξιολόγηση, την αριστεία και τις ιδιωτικοποιήσεις. Υπηρετούν με συνέπεια την αποκλιμάκωση των αγώνων, τον «κοινωνικό εταιρισμό» και την παράδοση των εργαζόμενων στις στρατηγικές επιλογές του συστήματος.

Σε αυτό το πλαίσιο κινούνταν η προηγούμενη διοίκηση του ΕΚΠ (ΣΥΝΔΕΣΥ-ΠΑΣΚΕ) η οποία στηριζόμενη σε σωματεία-φαντάσματα και νόθους αντιπροσώπους, είχε οδηγήσει τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους, στη μεγαλύτερη ήττα που έχει καταγραφεί στην σύγχρονη ιστορία της Πάτρας.

Η κατάσταση στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας

Η πορεία που ακολουθεί το Εργατικό Κέντρο Πάτρας τα τελευταία τρία χρόνια, δεν έχει καμία σχέση με την προηγουμένη κατάσταση όπου η διοίκηση του ήταν στα χέρια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η αγωνιστική στροφή που έχει επιτελέσει αποτελεί σημαντικό βήμα, με καθοριστική συμβολή των αγωνιστικών συνδικάτων και εργαζομένων της πόλης.

Η διοίκηση του ΕΚΠ στήριξε τις κινητοποιήσεις και αγώνες των εργαζομένων, χωρίς ωστόσο να πρωτοστατεί στη διαδικασία ταξικής ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, οι οποίες πλειοψηφούν στην διοίκηση επιμένουν στη λογική των αγώνων «χαμηλής» έντασης, περιορίζοντας συστηματικά τους αγώνες σε συμβολικές κινητοποιήσεις χωρίς αγωνιστικό πρόγραμμα κλιμάκωσης και συντονισμού. Ειδικά την περίοδο της πανδημίας και του lockdown και παρά τις «αγωνιστικές» κορώνες της διοίκησης του ΕΚΠ, η διοίκηση στάθηκε αναντίστοιχη των περιστάσεων. Ενδεικτική ήταν η στάση της στην απεργία για το νόμο Χατζηδάκη, αλλάζοντας την απόφαση του για απεργία στις από τις 3 στις 10 Ιούνη μετά από την ντρίπλα της «ΓΣΕΕ». Με αυτή τη λογική, καταλήγει να παραχωρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων και να συμβαδίζει με τον σχεδιασμό του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Συνδικάτα και αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων

Απέναντι στην κρίση και τον εκφυλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, προτάσσουμε ως επείγουσα προτεραιότητα την ταξική ανασυγκρότηση του κινήματος και των συνδικάτων, σε περιεχόμενο, στόχους, μορφές οργάνωσης και αγώνα.

· Με συνδικάτα- μορφές συλλογικής οργάνωσης, με ανεξαρτησία και πολιτική-οικονομική αυτοτέλεια από το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το κράτος, μακριά από λογικές «κοινωνικής ειρήνης».

· Με οργάνωση των εργαζόμενων στη συνδικαλιστική έρημο του ιδιωτικού τομέα, τους νέους και τις νέες των σύγχρονων σκλαβοπάζαρων, τις γυναίκες, τους άνεργους και τους μετανάστες. Ενάντια στους οργανωτικούς διαχωρισμούς ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

· Με αποφασιστικό και ανυποχώρητο αγώνα και όχι με άσφαιρα πυρά. Με συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, ξεπερνώντας τα εμπόδια που βάζει ο υποταγμένος συνδικαλισμός. Για ταξικές αναμετρήσεις με σχέδιο, συντονισμό και διάρκεια.

· Με αναβαθμισμένους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς στόχους, που αποτελούν προϋπόθεση για να δικαιωθούν οριστικά οι διεκδικήσεις των εργαζομένων.

Η συγκρότηση ενός ανεξάρτητου ταξικού κέντρου αγώνα με κέντρο τα πρωτοβάθμια σωματεία και εργατικές συλλογικότητες είναι ο μόνος δρόμος για μια νικηφόρα αναμέτρηση με την προσπάθεια εφαρμογής του ν. Χατζηδάκη.

Όχι άλλες μάχες οπισθοφυλακής! Καλούμε σε ανυπακοή και αγώνα για τη κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη με κριτήριο την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και όχι την υπεράσπιση της προηγούμενης κατάστασης με τη χρηματοδότηση των συνδικάτων από το κράτος, τον εργοδοτικό έλεγχο, τις νοθείες αλλά και τις πολυήμερες εκφυλιστικές εκλογικές διαδικασίες. Για να ανατραπεί η κυβέρνηση της ΝΔ και η πολιτική της, κόντρα σε κάθε αστική διαχείριση.

ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ ΕΞΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

Καλούμε σε κοινή δράση:

• Όσους/ες δεν θέλουν απλά μια βελτίωση του σημερινού συνδικαλιστικού κινήματος, όσους δεν θέλουν απλά μια αλλαγή συσχετισμών στο εσωτερικό του.
• Όσους/ες απαιτούν την ανασύσταση και επανεξόρμηση της εργατικής ταξικής αντίληψης και δράσης στο πεδίο της διεκδικητικής πάλης.
• Όσους/ες αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα για ένα άλλο ταξικό, εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, το οποίο θα είναι ανεξάρτητο από εργοδότες και κράτος

Όταν ο κόσμος τους είναι η εκμετάλλευσή μας, ο δικός μας κόσμος είναι η ανατροπή τους!

• Παλεύουμε για τη συγκρότηση ενός ισχυρού πανεργατικού μετώπου, για την απελευθέρωση από το διαρκές ευρωμνημόνιο. Για να μπει τέλος στα ματωμένα πλεονάσματα για την εξυπηρέτηση του ληστρικού χρέους. Για να ανατραπεί η αντιλαϊκή επίθεση που προωθείται από την κυβέρνηση της ΝΔ, το κεφαλαίο και την ΕΕ. Για διαγραφή του χρέους, ρήξη και έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ. Για κατάργηση του συστήματος της εκμετάλλευσης που σαπίζει στην ιστορική του κρίση. Για να περάσει η εξουσία και ο πλούτος στα χέρια των εργαζομένων.
• Ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Καθολική ισχύ των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου. Ίση αμοιβή για ίση εργασίας. Να καταργηθούν οι νόμοι της ελαστικής εργασίας, η επινοικίαση εργαζομένων και το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης. Μείωση των ωρών εργασίας, 30ωρο- 5ήμερο- 6ωρο. Επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας.
• Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους ίσο με το βασικό μισθό, για όλο το διάστημα της ανεργίας. Πλήρης πρόσβαση των ανέργων στην υγεία, τις συγκοινωνίες, και σε όλες τις κοινωφελείς υπηρεσίες. Διαγραφή των χρεών τους, προς τις τράπεζες, τα ταμεία και το κράτος. Ο χρόνος ανεργίας να μετρά στα συντάξιμα χρόνια.
• Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Όχι στα Επαγγελματικά Ταμεία, στην ανταποδοτικότητα και στην ιδιωτικοποίηση στην κοινωνική ασφάλιση. Δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Δημόσια, δωρεάν, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Άρση όλων των περικοπών στις συντάξεις. Σύνταξη στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες, ή με 30 χρόνια δουλειάς, χωρίς όριο ηλικίας. Αποκατάσταση των αποθεματικών των ταμείων. Να πληρώσουν κράτος τράπεζες εργοδότες.
• Πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, κάτω τα χέρια από ΔΕΗ, συγκοινωνίες, το νερό και όλα τα δημόσια αγαθά-«φιλέτα». Κρατικοποίηση με εργατικό έλεγχο και χωρίς αποζημίωση στους καπιταλιστές των επιχειρήσεων που έχουν ιδιωτικοποιηθεί.
• Μπλόκο στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις. Κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια κράτους - τραπεζών. Δραστική μείωση της φορολογίας των λαϊκών στρωμάτων. Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου.
• Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη. Καμία κρατική ή εργοδοτική παρέμβαση. Όχι στο ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικάτων.
• Απόκρουση-ανατροπή της κλιμακούμενης αστυνομικής βίας και κρατικής τρομοκρατίας.
• Αγωνιζόμαστε ενάντια στη γυναικεία-έμφυλη καταπίεση και εκμετάλλευση.
• Πάλη ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό.
• Να σταματήσει η πολεμική προετοιμασία. Μείωση των εξωφρενικών πολεμικών δαπανών (συμφωνία Ελλάδας –Γαλλίας). Λεφτά για παιδεία, υγεία, πρόνοια όχι για το ΝΑΤΟ και τα συμφέροντα της ολιγαρχία. Ειρήνη και φιλία με όλους τους γειτονικούς λαούς.

Το παραπάνω πλαίσιο εκφράζουν οι εκπρόσωποι της Αγωνιστικής Παρέμβασης Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (Σύλλογος Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών-ΣΙΕΛ Αχαΐας) συμμετέχοντας στο εκλογές του Εργατικού Κέντρου Πάτρας με το συνδυασμό Αγωνιστικές Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις.