Εργασιακό Νταχάου καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στα «Everest»

Μίσος ταξικό for EVER–est (ξανά & ξανά)

Τα Everest αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες αλυσίδες καφέ και επισιτισμού στην Ελλάδα με εκατοντάδες καταστήματα. Παράλληλα αποτελούν μέρος του ομίλου Vivartia, μαζί με την αλυσίδα Goodys, την γαλακτοβιομηχανία ΔΕΛΤΑ, τα προϊόντα «Μπάρμπα-Στάθης» και πολλές ακόμη εταιρίες επισιτισμού (Papagallino, La Pasteria, Olympic Catering, Olympus Plaza, Χρυσή Ζύμη). 0 όμιλος απασχολεί περίπου 5.500 εργαζόμενους (σύμφωνα με τον ίδιο),ενώ παράλληλα έχει εταιρίες και εκτός Ελλάδας. Ο όμιλος, ανήκει σε ποσοστό άνω του 91% στην Martin Investment group(MIG).

Κάποια πράγματα που ξέραμε και επιβεβαιώνονται.

Η πολιτική της εταιρίας είναι «ο πελάτης πρέπει να έρχεται και να φεύγει γρήγορα και να μη δυσαρεστείτε». Το μότο αυτό συμπυκνώνει την εντατικοποίηση που βιώνει ο εργαζόμενος, καθώς αυτή η ταχύτητα στην εξυπηρέτηση δεν επιτυγχάνεται με την ύπαρξη των αναγκαίων εργαζομένων ανά πάσα στιγμή, αλλά με την υπερεργασία των ελάχιστων δυνατόν εργαζομένων σε κάθε κατάστημα. Συνεχής ανακύκλωση εργαζομένων μέσα στο κατάστημα ανά μικρά χρονικά διαστήματα αποφεύγοντας έτσι την μακροχρόνια σχέση εργασίας η οποία κοστίζει. Σε περίπτωση λάθους του εργαζομένου που λειτουργεί το ταμείο, οφείλει να πληρώσει ο ίδιος το λάθος χωρίς να του γνωστοποιηθεί ποτέ ποιο είναι αυτό. Πιο συγκεκριμένα, αφού τελειώσει η βάρδια και μετά από 2 ημέρες, έρχεται η έλλειψη του ταμείου σε μορφή e-mail από τα κεντρικά της εταιρίας, χωρίς «ο ταμίας» να έχει πρόσβαση επαλήθευσης ή ελέγχου.

Τι σημαίνει όμως, να εργάζεται κάποιος σε έναν τέτοιον όμιλο;

Οι συνθήκες που κατήγγειλε 1 χρόνο περίπου πριν εργαζόμενη στα Everest επιβεβαιώνονται και από δεύτερη εργαζόμενη, οι οποίες είναι δυστυχώς παρόμοιες με πολλά άλλα μαγαζιά του κλάδου.

• Οι εργαζόμενοι οφείλουν να «διακτινίζονται» ταυτόχρονα στην πώληση, στην κουζίνα, στις καθαριότητες, στο μπουφέ και για τους προϊστάμενους συμπεριλαμβάνεται και η ευθύνη του ταμείου χωρίς να είναι ταμίες.
• Οχτώ ώρες τουλάχιστον συνεχόμενης δουλειάς, χωρίς επιτρεπόμενο διάλειμμα μισάωρου, με αποτέλεσμα ο εργαζόμενος να μην έχει τη δυνατότητα να καλύψει τις βασικές του ανάγκες όπως νερό, φαί, τουαλέτα, ξεκούραση.
• Απαγορεύεται ρητώς να μην έχει ο εργαζόμενος κινητό τηλέφωνο, όπως επίσης και να το έχει κλειστό (ή τοποθετημένο σε μέρος που δεν έχει σήμα) ακόμα και στα ρεπό και στις άδειές του, ώστε να μπορεί να βρεθεί από την εταιρία για πιθανή εργασία.
• Τα ρεπό μετατρέπονται συχνά σε μέρες δουλειάς με τηλεφωνική ειδοποίηση διαφοράς λίγων ωρών.

Ποια είναι η Σοφία;

Η Σοφία μέλος του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων (και λοιπών εργαζομένων του επισιτισμού Αθήνας) – ΣΣΜ δούλευε στην εταιρία Everest από το Μάιο του 2001 ως ωρομίσθια, και κατά βάση διήμερη 8/ωρη. Δούλεψε 2 χρόνια στο κατάστημα Everest στην οδό Αγίου Μελετίου και τα επόμενα τρία σε κατάστημα στη Νέα Σμύρνη. Έως τότε όλα πήγαιναν σχετικά καλά, παρ όλα αυτά, αφού είχε κλείσει 5 χρόνια, τη απολύουν το Μάρτη του 2006 χωρίς κάποια εξήγηση. Τον Ιούνιο τηςίδιας χρονιάς την επαναπροσλαμβάνουν με νέα ατομική σύμβαση εργασίας που μειώνει το μισθό της γύρω στα 300 ευρώ μέχρι και τον Αύγουστο του 2014 όπου και απολύουν εκ νέου. Η συναδέλφισσα Σοφία, εργαζόμενη συνολικά 14 ήταν υπόδειγμα (με βάση τη λογική των αφεντικών) εκμεταλλευόμενου υπαλλήλου.

• Ήταν παρούσα στο κατάστημα οποτεδήποτε της ζητούσαν να πάει.
• Της γίνονταν παρακρατήσεις όταν έβγαινε μείον το ταμείο της (όπως υποχρεωτικά της επέβαλε το καθεστώς των Everest)
• Πήγαινε να δουλέψει όποτε της ζητούνταν (ακόμα και εκτός προγράμματος)
• «Δέχτηκε» τις όποιες μετακινήσεις της έκαναν
• «Δέχτηκε» να εκπαιδεύσει νέους στη δουλειά
• «Δέχτηκε» μείωση μισθού
• Αναγκάστηκε να της αλλάζουν τη σύμβαση όποτε γουστάρουν (τουλάχιστον 3 διαφορετικές συμβάσεις).
• «Δέχτηκε» να την απολύσουν και να την επαναπροσλάβουν, έτσι ώστε να μη διεκδικήσει μεγάλη αποζημίωση

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω πρακτικών ήταν να δημιουργηθούν στη συναδέλφισσα προβλήματα υγείας που την οδήγησαν τελικά στο χειρουργείο.

Τα τελευταία 5 χρόνια για τη Σοφία η δουλειά ήταν ένα μαρτύριο καθώς αφού περνούσαν τα χρόνια και η Σοφία δεν υπέβαλε παραίτηση οι εργοδότες θα έπρεπε να βρουν κάποιο τρόπο να φύγει από τη δουλειά χωρίς τη νόμιμη αποζημίωση, κάτι ανάλογο είχαν προσπαθήσει να κάνουν ξανά στο παρελθόν με προηγούμενη εργαζόμενη η οποία όμως μέσω του δίκαιου αγώνα της κατάφερε να κερδίσει τα δεδουλευμένα της σε αντίστοιχες συνθήκες εργασίας.

Εδώ λοιπόν έρχεται να αναλάβει τη βρώμικη δουλειά ένας παλιός μας γνώριμος ο γνωστός περιφερειάρχης Κονίδης. Ο εν λόγω περιφερειάρχης την πίεζε καθημερινά ζητώντας της να παραιτηθεί με εκφράσεις του τύπου «παραιτήσου δεν σε γουστάρω», «τσακίζω την παλιά για να συμμορφώνονται οι καινούριοι».

Μ” αυτά και με κείνα η Σοφία φτάνει να έχει σοβαρά προβλήματα υγείας και χρειάζεται να κάνει σοβαρή χειρουργική επέμβαση λόγω στρες, άγχους και στεναχώριας. Όταν το μαθαίνουν τα αφεντικά του Αμαρουσίου ξαφνικά της φέρονται με τον καλύτερο τρόπο «ότι χρειαστείς» κτλ. Μετά από λίγες εβδομάδες και την ανάρρωσή, της ξεκινάει η ίδια κατάσταση. Καθημερινά την πιέζουν να παραιτηθεί. Η Σοφία μαζί με την κούραση και τα προβλήματα υγείας της συνεχίζει να δουλεύει ακάθεκτη και να αντιστέκεται στη πίεση του περιφερειάρχη. Η πίεση ξέρουμε φυσικά ότι δεν είναi μόνο λόγια. Την έβαζαν να δουλεύει σερί Ι6μερα με ένα ρεπό από βραδινή εργασία. Τα εξαντλητικά ωράρια και οι εξαντλητικές βάρδιες πρωί βράδυ χωρίς το προβλεπόμενο ρεπό έκαναν την κατάσταση δύσκολη, όταν χρειαζόταν δε να δει το γιατρό της έπρεπε να παίρνει αναρρωτικές άδειες. Έτσι μια καλή μέρα αφού οι εργοδότες βλέπουν πως η Σοφία δεν παραιτείται και τα χρόνια περνούν, παίρνουν την απόφαση να χάσουν 1000 ευρώ και να την απολύσουν καθώς αυτή είναι η αποζημίωση που δίνει ο όμιλος. Η Σοφία αφού απολύεται προσφεύγει στην επιθεώρηση εργασίας, καταγγέλλει τις συνθήκες εργασίας και διεκδικεί τις βραδινές προσαυξήσεις καθώς και τις υπερωρίες της.

Σαν σωματείο καταγγέλλουμε τις εξαντλητικές συνθήκες εργασίας στα καταστήματα Everest. Τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας και την τακτική των απολύσεων. Την απάνθρωπη συμπεριφορά σε εργαζομένους με προβλήματα υγείας. Διεκδικούμε όλα τα δεδουλευμένα της εργαζόμενης και θα είμαστε δίπλα της μέχρι τη δικαίωσή της.

Οργανωνόμαστε στο σωματείο. Παίρνουμε τη κατάσταση στα χέρια μας.

  Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων

πηγή:inred