Οι διώξεις εναντίον συνδικαλιστών δεν είναι ένα καινούριο φαινόμενο, όμως αυτό που συνέβη στην Ιταλία την προηγούμενη εβδομάδα καταδεικνύει ότι τα λεγόμενα «προοδευτικά κράτη» απεκδύονται τον μανδύα της δημοκρατικότητας και αποκαλύπτουν τον σκληρό ταξικό και αυταρχικό χαρακτήρα τους. Πιο συγκεκριμένα, στο στόχαστρο των εισαγγελικών και διωκτικών αρχών της Περούτζια βρέθηκε πρακτικά όλη η ηγεσία των συνδικάτων USB και Si COBAS, τα οποία είχαν πρωταγωνιστήσει πέρυσι στους σκληρούς απεργιακούς αγώνες στον νευραλγικό τομέα των logistics. Τα εν λόγω συνδικάτα βάσης είχαν καταφέρει να οργανώσουν ντόπιους και μετανάστες εργαζόμενους, να πραγματοποιήσουν απεργιακές περιφρουρήσεις και να συγκρουστούν με τους μπράβους της εργοδοσίας, προκειμένου να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Η δίωξή τους βασίζεται σε μία εισαγγελική έκθεση 350 σελίδων και έναν κατάλογο «εγκληματικών γεγονότων» μεταξύ 2014 και 2021, που περιλαμβάνει πικετοφορίες, απεργίες, καταλήψεις αποθηκών, αντίσταση σε δημόσιους λειτουργούς, δολιοφθορές, μέχρι και χρησιμοποίηση απεργιακών αγώνων για ατομικό πλουτισμό! Όλα τα παραπάνω συνδυάστηκαν με μαεστρία από τις δικαστικές αρχές, ώστε να υφάνουν την κατηγορία της «εγκληματικής ένωσης», καθώς για την εκτελεστική εξουσία του ιταλικού κράτους, οι συνδικαλιστές αποσκοπούσαν «στην απόκτηση πλεονεκτημάτων που υπερέβαιναν τα προφανώς προστατευόμενα συνδικαλιστικά δικαιώματα» για τους ίδιους, με «προοπτική καριέρας».
Φυσικά, τα USB και Si COBAS βρέθηκαν στο στόχαστρο του ιταλικού κράτους και για έναν ακόμη λόγο: Την πρόσφατη συμβολή τους στο μπλοκάρισμα της μεταφοράς οπλισμού από ιταλικές αποθήκες και λιμάνια, όπλα που προοριζόταν για την Ουκρανία. Ως αποτέλεσμα των διώξεων, ο εθνικός συντονιστής της Si COBAS, Άλντο Μιλάνι, μαζί με άλλους τρεις συνδικαλιστές, τέθηκαν σε κατ’ οίκον περιορισμό με την αστυνομία να πραγματοποιεί εφόδους και έρευνες στα σπίτια τους.
Απέναντι στις πρωτοφανείς αυτές διώξεις, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια ρεβάνς της εργοδοσίας με την αρωγή του κράτους, έχει στηθεί ένα τείχος αλληλεγγύης από το ιταλικό εργατικό κίνημα και τις κομμουνιστικές οργανώσεις. Ας κρατήσουμε, όμως, ότι ενορχηστρωτής και εκτελεστής αυτού του συνδικαλιστικού πογκρόμ υπήρξε η κυβέρνηση Ντράγκι. Μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας», με αριστερά και δεξιά κόμματα να συνασπίζονται υπό έναν «πεφωτισμένο τραπεζίτη». Η επίθεση στον κόσμο της εργασίας όχι μόνο δεν σταματά από τέτοια σχήματα, αλλά εντείνεται.
Ο αγώνας δεν δικάζεται.
Ανακοίνωση της οργάνωσης Fronte Popolare για τις σοβαρές διώξεις συνδικαλιστών στην Ιταλία.
Το νέο της σύλληψης των προέδρων των συνδικάτων SI, COOBAS και USB που τους επιβλήθηκαν περιοριστικά μέτρα με σοβαρές κατηγορίες που σχετίζονται με τις οργανωμένες απεργίες των τελευταίων ετών των εργατριών και εργατών στον τομέα του logistic στην περιοχή της Piacenza προκαλεί σοβαρή ανησυχία. Η υπεράσπιση των συνδικάτων, σε ένα τομέα στρατηγικό για την οικονομία, στον οποίο οι συνθήκες εργασίας όσον αναφορά την εκμετάλλευση των εργαζομένων είναι από τις χειρότερες, είναι καθοριστική για την διατήρηση του δημοκρατικού ιστού της χώρας μας. Εκφράζουμε την κάθετη αντίθεση μας σε κάθε απόπειρα ποινικοποίησης των αγώνων και σε κάθε προσπάθεια μείωσης των κινητοποιήσεων του εργατικού δυναμικού με την φθηνή δικαιολογία περί προστασίας της δημόσιας ασφάλειας. Η αλληλεγγύη μας απευθύνεται στις εργαζόμενες και εργαζόμενους και μαζί με όλους αυτούς που ασκούν με συνείδηση και ηθική τον συνδικαλιστικό τους καθήκον και μέρα με την μέρα αμύνονται υπέρ των δικαιωμάτων τους και της αξιοπρέπειας τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου