Το Πανελλαδικό Σωματείο στην Έρευνα και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αποτελείται από συναδέλφισσες/ους με διαφορετικούς ρόλους (Υποψήφιοι/εςΔιδάκτορες/σσες, postdoc, τεχνικό προσωπικό, συμβασιούχοι σε project, έκτακτο διδακτικό προσωπικό κ.α.) και εργασιακές σχέσεις (συμβασιούχοι, υπότροφοι, “μπλοκάκια”, αμισθί) το έργο των οποίων όμως είναι απαραίτητο για ερευνητική και διδακτική διαδικασία των Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων. Σε έναν κατακερματισμένο Κλάδο, που χαρακτηρίζεται από διαφορετικές εργασιακές σχέσεις και ειδικότητες, το Σωματείο μας, επιχειρεί να ενοποιήσει τις διεκδικήσεις και να δώσει δύναμη στο συλλογικό αγώνα.
Η επισφάλεια δεν είναι καινοτομία
Τα Πανεπιστήμια και οι Ερευνητικοί Φορείς υποχρηματοδοτούνται σταθερά, το μόνιμο προσωπικό μειώνεται συνεχώς και οι εργασιακές συνθήκες για τους/ις νέους/ες ερευνητές/ριες, το δυναμικό που παράγει τη νέα γνώση και έρευνα εντός των πανεπιστημίων και των ερευνητικών ιδρυμάτων, ελαστικοποιούνται συνεχώς. Στο “όνομα της επιστήμης” και για το ”καλό της ανθρωπότητας” μας καλούν να επωμιστούμε τις τεράστιες απώλειες της κρίσης.
Η αύξηση της παραγωγικότητας στον κλάδο της έρευνας και η αύξηση των εργαζομένων δεν οδήγησε σε ανάκαμψη μισθών και δικαιωμάτων. Αντιθέτως! Παρά τις μεγαλοστομίες όλων των κυβερνήσεων για σχέδια ενίσχυσης της επιστημονικής έρευνας και το περίφημο braingain, στην πράξη διαιωνίζεται ένα σύστημα ομηρίας χιλιάδων νέων επιστημόνων/ισσών σε εργασιακές συνθήκες απόλυτης επισφάλειας.
Η επισφαλής και μαύρη εργασία, η έντονη κινητικότητα και η εξάρτηση από την προκήρυξη νέων προγραμμάτων σκιαγραφούν την καθημερινότητα της πλειοψηφίας των εργαζομένων στην Έρευνα & Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Πολύμηνες καθυστερήσεις πληρωμών (χαρακτηριστικά παραδείγματα υπ.ΕΛΙΔΕΚ, Ακαδημαϊκοί Υπότροφοι κοκ), αμισθί και ανασφάλιστη εργασία, ανυπαρξία ωραρίου και αδειών – δώρων – αποζημιώσεων – επιδόματος ανεργίας, απουσία προστασίας από απολύσεις, τη “δίωξη” της γονεϊκότητας είναι μερικά από τα σημεία που περιγράφουν τη ζωή μας ως ερευνήτριες/ες.
Έρευνα πλήρως εξαρτημένη από ανταποδοτικά προγράμματα και διασυνδεδεμένη με τις επιχειρήσεις, σημαίνει εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα για τους ερευνητές και το έκτακτο διδακτικό προσωπικό. Η εμπορευματοποίηση περνά αναγκαστικά μέσα από την υποτίμηση της εργασίας ως τέτοιας και της υποτίμησης του/της ερευνητή/ιας ως εργαζόμενου/ης. Η απουσία Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) εντείνει τη συμπίεση του μισθού προς τα κάτω στον κλάδο, επιδεινώνει τους όρους εργασίας και δημιουργεί κλίμα ανοχής στον εργασιακό εκφοβισμό (mobbing), ο οποίος φτάνει μέχρι τα όρια παραβιαστικών και κακοποιητικών συμπεριφορών.
Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά στην ταχεία εφαρμογή του ν. Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη. Θα γίνουμε ο πρώτος εργασιακός κλάδος στη χώρα που θα εργαζόμαστε υπό καθεστώς ειδικής αστυνόμευσης. Η εισαγωγή της αστυνόμευσης αποτελεί προϋπόθεση για την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία των επιχειρηματικών σχεδίων που συνάπτονται από τις διοικήσεις των Α.Ε.Ι. και διάφορους φορείς επιχειρηματικής δραστηριότητας. Τα ΑΕΙ μετατρέπονται σε χώρο κερδοφορίας στον οποίο οι συλλογικές διεκδικήσεις δεν θα έχουν χώρο. Η πραγματική ανομία είναι η άμισθη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες και το ανύπαρκτο ωράριο. Δε θα αφήσουμε τους χώρους που σπουδάζουμε και εργαζόμαστε να αστυνομεύονται. Η παραγωγή και μετάδοση της επιστημονικής γνώσης και σκέψης δεν επιτηρείται! Πολλές πτυχές της εργασιακής αυτής εκμετάλλευσης που ο κλάδος μας ήδη βίωνε θεσμοθετούνται από την πλευρά της κυβέρνησης με το νόμο Χατζηδάκη. Καταργούν το οκτάωρο και επιβάλουν 10ωρο/50ωρο, χτυπούν τις συλλογικές συμβάσεις, τη λειτουργία των σωματείων και το δικαίωμα στην απεργία, προάγοντας για τα πιο κρίσιμα ζητήματα την «ατομική διαπραγμάτευση».
Σταματάμε μια μέρα τη διάλεξη, το πείραμα, για να διδάξουμε ένα μάθημα
17 Μάη προχωράμε σε 24ώρη αποχή από το ερευνητικό, διδακτικό και τεχνικό μας έργο, ως σταθμό μετά τον ένα χρόνο από την ίδρυση του σωματείου, ως βήμα για τη διεκδίκηση αξιοπρεπών όρων, συνθηκών και αμοιβών στο ύψος των πραγματικών αναγκών που θα κατοχυρώνονται από μια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) και θα καλύπτει όλο το προσωπικό στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η απεργιακή μέρα αποτελεί κορύφωση μιας πορείας μαζικής δημόσιας παρέμβασης του σωματείου.
Γνωρίζουμε πως η ΣΣΕ, δεν θα κερδηθεί σε μια μέρα. Εντάσσουμε την απεργία μας λοιπόν σ’ ένα συνολικότερο πλαίσιο ανυπακοής και πίεσης της εργοδοσίας μας ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι τα projects θα πάνε πίσω, οι διαλέξεις δε θα αναπληρωθούν, θα χαθεί ένα deadline. Κλείνουμε τους υπολογιστές, τα λέιζερ και τα μικροσκοπία και αφήνουμε τα αρχεία και τις βιβλιοθήκες. Η διάλεξη και η έρευνα δε γίνονται χωρίς εμάς. Είμαστε απαραίτητες/οι για την ερευνητική και διδακτική διαδικασία των Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων.
Θυμίζουμε σε κάθε συνάδελφο/ισσα πως η απεργία είναι όπλο και δικαίωμα που προστατεύεται από τη συλλογική δράση του σωματείου, το οποίο θα λειτουργήσει ως ασπίδα απέναντι σε πιθανούς εκβιασμούς ή/και απειλές κυρώσεων.Σ’ αυτή την προσπάθεια χρειαζόμαστε στο πλάι μας σωματεία και συλλόγους με αναφορά στο πιο πληττόμενο κομμάτι της έρευνας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.Τα επιμέρους αιτήματα των σωματείων αυτών είναι στο χέρι μας να ενταχθούν σε ένα συνολικότερο πλαίσιο διεκδίκησης για έναν κλάδο που αμφισβητείται η ύπαρξη του, για να συντηρεί την ανακύκλωση χιλιάδων εργαζομένων που τους στερούνται στοιχειώδεις αξιώσεις για εργασιακή ασφάλεια.
Καλούμε σε συγκέντρωση 17/5 και ώρα 11πμ στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Πατρών.
Τι ζητάμε:
– Αύξησης της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία και Έρευνα. Αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση της έρευνας. Εδώ και τώρα να δοθεί έκτακτο κονδύλι στα Πανεπιστήμια & Ερευνητικά Κέντρα για να καλυφθούν οι τρέχουσες ανάγκες
– Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με βάση τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες (διδακτικές, ερευνητικές, διοικητικές, τεχνικές κλπ.) των Πανεπιστημίων και ερευνητικών Κέντρων. Όχι στο προσοντολόγιο. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/ους/α. Αυξήσεις στους μισθούς για να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες. Δραστική μείωση των ορίων συνταξιοδότησης και των ωρών εργασίας, όπως επιτρέπει η αλματώδης άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας, για να εξαλειφθεί η ανεργία.
– Υπογραφή συμβάσεων εργασίας για τους εργαζομένους στην έρευνα (ΥΔ, post-doc, έκτακτο διδακτικό, ερευνητικό, διδακτικό και διοικητικό προσωπικό) που θα εξασφαλίζουν τα σύγχρονα δικαιώματα μας.
– Ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων των εργαζομένων στην έρευνα, ανεξαρτήτως τρόπου αμοιβής, με ευθύνη του εκάστοτε εκπαιδευτικού ιδρύματος και του κράτους, που να επεκτείνεται και στα προστατευόμενα από αυτούς μέλη των οικογενειών τους. Τα χρόνια του διδακτορικού να είναι συντάξιμα και να προσμετρώνται στην προϋπηρεσία. Άδειες εγκυμοσύνης και γονεϊκές άδειες.
– Κάλυψη από τα ιδρύματα των απαραίτητων εξόδων για συμμετοχή σε συνέδρια και άλλες δραστηριότητες πάνω στο ερευνητικό αντικείμενο.
– Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας (Συμβάσεις έργου, τίτλοι κτήσεις, υποτροφίες). Μέχρι τότε καταβολή του ΦΠΑ και κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από τα ιδρύματα και το κράτος.
– Κατάργηση του σημερινού «επικουρικού διδακτικού έργου», του θεσμού του «πανεπιστημιακού υποτρόφου» και των προγραμμάτων απόκτησης διδακτικής εμπειρίας που έρχονται να καλύψουν πάγια διδακτικά κενά. Οι διδακτικές ανάγκες των ιδρυμάτων δεν μπορούν να καλυφθούν με πρόσθετο επικουρικό διδακτικό έργο και υποτροφίες-χαρτζιλίκι σε ΥΔ και μεταπτυχιακούς φοιτητές. Αντί αυτού, να γίνουν προσλήψεις σε ειδικευμένο διδακτικό και εργαστηριακό προσωπικό. Ως τότε, κανονικές πληρωμές κάθε ώρας επικουρικού (επιτηρήσεις, επιβλέψεις, διορθώσεις, εργαστηριακές ασκήσεις) ή διδακτικού έργου με υπογραφή συμβάσεων εργασίας στην αρχή κάθε έτους.
– Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη και κάθε αντεργατικής νομοθεσίας.
– Κατάργηση των βαθιά ταξικών και αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη.
Πανελλαδικό Σωματείο στην Έρευνα και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου