Η πρόσφατη κατάθεση από την Τουρκία επιστολής στον ΟΗΕ με την οποία διεκδικεί όλη τη θαλάσσια ζώνη μεταξύ Ρόδου-Κρήτης και Κύπρου και η συνυπογραφή Μνημονίου συνεργασίας με την κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη (όπου διεξάγεται εμφύλιος πόλεμος) για τον καθορισμό της ΑΟΖ μεταξύ τους δείχνουν πόσο επικίνδυνος είναι ο δρόμος του ανταγωνισμού των αστικών τάξεων.
Τα σχέδια της τουρκικής κυβέρνησης είναι βεβαίως παντελώς αστήριχτα, καθώς αγνοούν την ύπαρξη των ελληνικών νησιών αλλά και της Κύπρου, ενώ διατυπώνονται πραξικοπηματικά αγνοώντας τις γειτονικές χώρες και εμπεριέχουν επιθετική λογική, επιβολής με πολεμική απειλή και επίδειξης στρατιωτικής ισχύος.
Στην ίδια κατεύθυνση όμως κινείται και η επιλογή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων ετών (με συμμετοχή ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ) για συμμαχία με Ισραήλ, Αίγυπτο και Κύπρο, με παράκαμψη ή και αποκλεισμό της Τουρκίας. Για το σκοπό αυτό αναβαθμίζουν προκλητικά οι ελληνικές κυβερνήσεις τη στρατηγική συνεργασία με τους μακελάρηδες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, φιλοδοξώντας να αξιοποιήσουν την αστάθεια στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Άγκυρας.
Το κεφάλαιο προωθεί σήμερα αδίστακτα την «οικοπεδοποίηση» της θάλασσας για άγρια οικονομική εκμετάλλευση μέσω Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών -που εκτείνονται σε βάθος 200 μιλίων και καμία σχέση δεν έχουν με τη ζώνη θαλάσσιας κρατικής κυριαρχίας- προς όφελος κυρίως των πολυεθνικών, πρωτίστως των εξορύξεων.
Οι τελευταίες εξελίξεις υπογραμμίζουν πως ο ανταγωνισμός στο Αιγαίο και κυρίως στη ΝΑ Μεσόγειο είναι άδικος, εκμεταλλευτικός και επιθετικός και από την πλευρά της Ελλάδας και από την πλευρά της Τουρκίας. Στο επικίνδυνο «σκάκι» γεωπολιτικών κινήσεων που παίζουν οι αστικές τάξεις της περιοχής, οι ιμπεριαλιστές και οι πολυεθνικές θα την πληρώσουν τα πιόνια, οι μόνοι χαμένοι θα είναι οι λαοί, η ειρήνη και το περιβάλλον.
Γι' αυτό δεν είναι ώρα για «εθνική ενότητα» απέναντι στην «τουρκική επιθετικότητα», ούτε για νέο όργιο εξοπλισμών, που ήδη προωθείται. Απεναντίας απαιτείται η εργατική λαϊκή ενότητα για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής, ο πολιτικός εξοπλισμός του εργατικού κινήματος και της μαχόμενης Αριστεράς με μια γραμμή ειρήνης των λαών και «πολέμου» κατά των πολεμικών σχεδίων του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, η ανάπτυξη της κοινής διεθνιστικής πάλης των εργαζομένων, της νεολαίας και των λαών σε Ελλάδα, Τουρκία και σε όλη την περιοχή.
Σε αυτά πρέπει να συμβάλλει η Αριστερά, ειδικά η κομμουνιστικής αναφοράς, και όχι στο να αναδεικνύει μονομερώς την επιθετικότητα της Τουρκίας ή να αναπαράγει τα αστικά εθνικά ιδεολογήματα.
- Καμιά ανακήρυξη ΑΟΖ, όχι εξορύξεις στην Μεσόγειο
- Όχι στα νέα εξοπλιστικά προγράμματα, αύξηση των κοινωνικών δαπανών
- Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, έξω οι αμερικανικές βάσεις από την Ελλάδα
- Ειρήνη, φιλία και συνεργασία των λαών – όχι στον άδικο και επικίνδυνο ανταγωνισμό των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας
Γραφείο Τύπου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου