Víctor Jara

Ο Βίκτορ Λίδιο Χάρα Μαρτίνεθ (Víctor Lidio Jara Martínez, ήταν Χιλιανός ποιητής, τραγουδιστής, συνθέτης και θεατρικός σκηνοθέτης και συγγραφέας.

Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μουσικού–πολιτικού κινήματος «Nueva Canción Chilena», που αναπτύχθηκε στη Χιλή τη δεκαετία του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, μέχρι το πραξικόπημα του στρατηγού Πινοσέτ, με το οποίο ανατράπηκε ο εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας, Σαλβαδόρ Αλιέντε.

Ο Βίκτορ Χάρα συνελήφθη την επομένη του πραξικοπήματος, μεταφέρθηκε στο Στάδιο της Χιλής, όπου είχαν μεταφερθεί και άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι, και αφού υπέστη βασανιστήρια, δολοφονήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 1973.

"Έφεραν τον Victor και τον διέταξαν να βάλει τα χέρια του στο τραπέζι. Στα χέρια του αξιωματικού εμφανίστηκε ένα τσεκούρι. Με ένα κοφτό χτύπημα έκοψε τα δάχτυλα του αριστερού χεριού και με ένα άλλο τα δάχτυλα του δεξιού χεριού.

Ακούσαμε τα δάχτυλα να πέφτουν στο ξύλινο πάτωμα. Το σώμα του Victor σωριάστηκε με όλο του το βάρος. 6.000 κρατούμενοι ούρλιαξαν ταυτόχρονα. Ο αξιωματικός κινήθηκε προς τον τραγουδιστή-κιθαρίστα φωνάζοντας 'τραγούδα τώρα για την πουτάνα τη μάνα σου', και συνέχισε να τον χτυπάει.

Ξαφνικά ο Victor προσπάθησε με κόπο να σηκωθεί και σαν υπνοβάτης πήγε προς τις κερκίδες με ασταθή βήματά και ακούστηκε η φωνή του που μας έλεγε: 'Θα ευχαριστήσουμε τον αρχηγό'. 'Ύψωσε τα χέρια του που έσταζαν αίμα και με μια αγωνιώδη φωνή, άρχισε να τραγουδάει τον ύμνο της Λαϊκής Ενότητας.

Όλοι τον μιμήθηκαν κι αυτό έκανε τους στρατιωτικούς να αφηνιάσουν. Ο Victor δέχτηκε μία ριπή και διπλώθηκε στα δύο. Κι άλλες ριπές ακούστηκαν που σημάδευαν όσους ήταν εκεί και είχαν τραγουδήσει μαζί με τον Victor. Τα σώματα έπεφταν το ένα πάνω στο άλλο, γεμάτα από σφαίρες. Οι κραυγές των τραυματιών ήταν τρομακτικές.

Αλλά ο Victor δεν τις άκουγε. Ήταν νεκρός".

Miguel Cabezas