Όλοι και όλες για την επιτυχία της απεργίας και των απεργιακών συγκεντρώσεων σε όλη τη χώρα, την Τρίτη 24 Σεπτέμβρη
Το πολυνομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο “ανάπτυξη παντού” είναι νομοσχέδιο-σκούπα για τους μισθούς των εργαζομένων και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Δίνει γη και ύδωρ στους επενδυτές και γκρεμίζει όσα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα έμειναν όρθια με σκληρό αγώνα, στην περίοδο της κρίσης.
Είναι φανερό ότι απέναντι στους εργαζόμενους έχει συγκροτηθεί ένα μαύρο μέτωπο κυβέρνησης- υπουργείου εργασίας- εργοδοτικών ενώσεων και των γνωστών εργατοπατέρων στη ΓΣΕΕ για να περάσουν αυτά τα μέτρα χωρίς ουσιαστική ενημέρωση των εργαζομένων, χωρίς αντιστάσεις.
Το σχέδιο που βρίσκεται σε εξέλιξη για την υπονόμευση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων δεν έχει προηγούμενο. Θυμίζει τις πιο μαύρες μέρες στην ιστορία του εργατικού κινήματος της χώρας μας. Μετά την ομόφωνη απόφαση των μεγαλύτερων Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών, πρωτοβάθμιων συνδικάτων για απεργιακή απάντηση στις 24 Σεπτέμβρη έχει εξαπολυθεί ένα απροκάλυπτο σχέδιο διάλυσης και ακύρωσης των συλλογικών αποφάσεων, χωρίς να τηρούνται ούτε τα προσχήματα.
Η γνωστή ηγετική ομάδα στη ΓΣΕΕ, στην αρχή έπαιρνε μέρος στη συνάντηση των “κοινωνικών εταίρων” με τον πρωθυπουργό Μητσοτακη στο Μαξίμου και ενώ ενημερώθηκε για τα προωθούμενα μέτρα, εξέδιδε δελτία τύπου και έκανε τον “κινέζο” λέγοντας πως δε “βιαζόμαστε να κρίνουμε την κυβέρνηση”. Την στιγμή που ήδη είχαν περάσει μέτρα με τη μορφή του κατ’ επείγοντος, που πλήττουν τους εργολαβικούς εργαζόμενους και την κατάργηση ακόμα και της προσχηματικής διάταξης για την αιτιολόγηση της απόλυσης.
Με την ανακοίνωση του νομοσχεδίου παρέπεμπαν τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους στη νομική τους υπηρεσία και εξαπέλυαν μια άνευ προηγουμένου επίθεση στις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, με πρωτοφανή αντικομμουνιστική υστερία για τη μεταπολιτευτική ιστορία της ΓΣΕΕ, λέγοντας ότι η μάχη όλου του προηγούμενου διαστήματος για “συνδικάτα εργατών και όχι των εργοδοτών” ήταν η αιτία που δε θα υπάρχει ενιαία απεργιακή, αγωνιστική απάντηση.
Όμως τα μεγαλύτερα εργατικά κέντρα μέχρι σήμερα 24, των μεγαλύτερων πόλεων της χώρας, 14 από τις μεγαλύτερες Ομοσπονδίες του Ιδιωτικού τομέα, το σύνολο του Δημόσιου τομέα, στη μεγάλη τους πλειοψηφία με ομόφωνες αποφάσεις, διαμόρφωσαν με τις συλλογικές τους διαδικασίες ένα πλατύ απεργιακό μέτωπο για τις 24 Σεπτέμβρη, πριν ψηφιστεί δηλαδή το πολυνομοσχέδιο. Οι αποφάσεις αυτές δίνουν και το δικαίωμα περαιτέρω κλιμάκωσης του αγώνα.
Η ζωή δηλαδή τους ξεπέρασε, τους πέταξε στην άκρη!
Έτσι ξεκίνησαν ένα όργιο εκβιασμών, απειλών και μηχανορραφιών σε συνδικαλιστές των παρατάξεων τους, οι γνωστοί Παναγόπουλος-Κιουτσούκης-Καραγεωργόπουλος για να ακυρωθούν οι αποφάσεις. Δεν τους βγήκε ούτε αυτό. Στη συνέχεια έριξαν άλλη ημερομηνία σαν το μελάνι της σουπιάς για απεργία στις 25 Σεπτέμβρη, δηλαδή μια μέρα μετά από την απεργία που είχαν αποφασίσει ομόφωνα δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα! Απέτυχε και αυτό!
Απτόητοι με σημερινό δελτίου τύπου-μνημείο εργατοπατερισμού και απεργοσπασίας καλούν όλα πλέον τα συνδικάτα, να ακυρώσουν τις αποφάσεις για απεργία στις 24 Σεπτέμβρη και να πάρουν απόφαση για απεργία… στις 2 Οκτώβρη!
Όλοι καταλαβαίνουν ότι το θέμα δεν είναι οι ημερομηνίες και το πότε θα γίνει απεργία. Με φανερά πλέον ανταλλάγματα με το υπουργείο εργασίας, ανοιχτά και ξεδιάντροπα παίζουν το ρόλο τους, στην υπηρεσία της κυβέρνησης, του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων.
Είναι σύγχρονοι “Εφιάλτες” τους εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος.
Οι εργαζόμενοι τους έχουν καταλάβει, γι’ αυτό και είναι πλήρως απαξιωμένοι. Δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε να απαξιώσουν τα συνδικάτα, το μεγάλο όπλο της συλλογικής οργάνωσης και πάλης των εργαζομένων το οποίο χτυπιέται και με το πολυνομοσχέδιο.
Υπερασπιζόμαστε τις αποφάσεις μας, το δικαίωμα μας στην απεργία.
Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, ζωής με δικαιώματα.
Όλοι στον αγώνα, όλοι στην απεργία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου