Είναι πρωί, πίνω καφέ και καθώς κάνω scroll down την αρχική σελίδα στο facebook, πέφτω πάνω αυτό εδώ το διαμαντάκι. Από τη μια, η πατέντα που έκανε είναι πανέξυπνη, από την άλλη όμως θλίβομαι για το γεγονός πως υπάρχουν άνθρωποι που ρισκάρουν ακόμη και τη σωματική τους ακεραιότητα διότι δεν τους παίρνει να χάσουν 2-3 μεροκάματα.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Βασίλης λοιπόν, είναι ένας 42χρονος ντελιβεράς από τη Λάρισα. Μόλις η Λάρισα έγινε »παγοδρόμιο» και το αφεντικό του τον πήρε τηλέφωνο και του είπε πως δε θα δουλέψει σήμερα λόγω του χιονιού, εκείνος έκατσες και σκέφτηκε έναν τρόπο για να μπορέσει να δουλέψει. Όπως λέει και ο ίδιος, “Σ’ αυτή τη δουλειά, αν δε δουλέψεις απλά δεν πληρώνεσαι». Ο Βασίλης λοιπόν αγόρασε αλυσίδα, τη μέτρησε, την έκοψε και την τοποθέτησε στα λάστιχα. Όπως λέει ο ίδιος, ήτανε ο μοναδικός ντελιβεράς που δούλεψε στη Λάρισα εκείνη την ημέρα. Όταν ο κόσμος άνοιγε την πόρτα έμεναν με το στόμα ανοιχτό, λες και όταν έκαναν την παραγγελία πίστευαν πως θα έρθει με το τελεφερίκ. Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν δουλεύουν με κρύο και βροχές, ανασφάλιστοι, με λίγα χρήματα ώστε να μην έχουν την ευχέρεια να χάσουν ένα μεροκάματο σε περίπτωση ακραίων καιρικών συνθηκών. Δουλεύουν Σαββατοκύριακα, δουλεύουν αργίες. Τα αφεντικά τους, τους πιέζουν πολύ ώστε να μην καθυστερούν τις παραγγελίες τους, ακόμη και αν έξω γίνεται ο κατακλυσμός του Νώε. Άπειρα εργατικά ατυχήματα που δε μαθαίνουμε ποτέ, για ένα μεροκάματο.
Προφανώς δεν έχω σκοπό να κατηγορήσω τον Βασίλη και τον κάθε Βασίλη, δεν είμαι συνδιαχειριστής στην τσέπη του άλλωστε. Σκοπός είναι να δούμε το σκεπτικό του αφεντικού του. Ποιος άνθρωπος που στέκει στα μυαλά του επιτρέπει στον εργαζόμενό του να βγει έξω με αυτές τις συνθήκες; Τι θα γινόταν αν έπεφτε και έσπαγε το κεφάλι του; Ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, πληρώθηκε ο εργαζόμενός του παραπάνω; Αν κρίνω από το περίσσευμα »ευαισθησίας» που είχε το αφεντικό, λογικά θα του πήρε και τα tips υπέρ Πατρίδος και πίστεως.
Ανοιχτά μαγαζιά τις Κυριακές, απολύσεις εγκύων, ντελιβεράδες με αλυσίδες, άντε και εργαζόμενοι με πάνες σύντομα. του Νίκου Βραχασωτάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου