Το ασφαλιστικό αιτία πολέμου με κυβέρνηση – ΕΕ

Αν η πρόταση της κυβέρνησης προς το κουαρτέτο για το ασφαλιστικό οδήγησε τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους συνταξιούχους να βγουν μαζικά στους δρόμους, η τελική συμφωνία όπως διαγράφεται μέσα από τις διαπραγματεύσεις πρέπει να οδηγήσει σε σύγκρουση. Η αλλαγή του χαρακτήρα της ασφάλισης από αναδιανεμητικού σε ανταποδοτικού κεφαλαιοποιητικού προσανατολίζει σε ένα σύστημα όπου η σύνταξη παίρνει τη μορφή επιδόματος, οδηγώντας εκατομμύρια συνταξιούχους, νυν και επόμενους, στα όρια της επιβίωσης, συνδυαζόμενο και με τις άλλες παραμέτρους που συνθέτουν το νέο σύστημα.

Η αλλαγή των ορίων ηλικίας σε συνδυασμό με τα τρομακτικά ποσοστά ανεργίας που τείνουν να σταθεροποιηθούν στο 25% του εργατικού δυναμικού οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη διαπίστωση ότι σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού θα μείνει προοπτικά εκτός συνταξιοδοτικής κάλυψης και θα υποχρεωθεί να ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης με επιδόματα των 200 και 250 ευρώ το μήνα με σημερινές τιμές. Αν σε αυτά τα ποσοστά ανεργίας προστεθεί και ο παράγοντας της ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας που επιβάλλεται από το κεφάλαιο σε όλους τους εργασιακούς χώρους, το πρόβλημα παίρνει εκρηκτικό χαρακτήρα. Και γι αυτούς όμως που θα καταφέρνουν να συμπληρώνουν τους ακραίους όρους και προϋποθέσεις για πλήρη συνταξιοδοτικά δικαιώματα προβλέπεται ουσιαστική περικοπή των συντάξιμων αποδοχών τους μέσα από τη ριζική αλλαγή των όρων αναπλήρωσης, που θα υπολογίζεται πλέον με σταδιακή ποσόστωση στο σύνολο του εργασιακού βίου και φυσικά πάνω σε μισθούς που ήδη έχουν υποστεί περικοπή από 30 έως και 45% τα τελευταία 6 χρόνια.

Σημαντικό είναι ότι «λησμονούν» τη λεηλασία των Ταμείων που έγινε το προηγούμενο διάστημα. Τα δισεκατομμύρια που χαρίστηκαν στις τράπεζες και στο μεγάλο κεφάλαιο με διάφορους τρόπους. Tην άτοκη για δεκαετίες τοποθέτηση των αποθεματικών τους στις τράπεζες, το τζογάρισμα στο χρηματιστήριο με την αγορά μετοχών και ομολόγων, το κούρεμα, την εξυπηρέτηση ειδικών κατηγοριών κρατικών υπαλλήλων με τα χρήματα των ασφαλισμένων κλπ. Αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών, συνδυασμένων με εισφοροαπαλλαγές και εισφοροδιαφυγές, κυρίως από το μεγάλο κεφάλαιο, οδήγησαν τα ασφαλιστικά ταμεία σε τεχνητή χρεωκοπία, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι που δεν έχουν πάρει το εφάπαξ τους από το 2013 (αφού το μείωσαν κατά 38%), να μειώνουν το μέρισμα των μερισματούχων κατά 32%, ενώ έκοψαν πρώτα το έσοδο του ταμείου του 3% επί των συμβάσεων έργων του Δημοσίου που βάρυνε αποκλειστικά τους μεγαλοεργολάβους οι οποίοι αναλαμβάνουν τα μεγάλα δημόσια έργα κλπ.

Με την αύξηση των εισφορών που προγραμματίζουν για τους αγρότες και την ταυτόχρονη εφαρμογή του Μητρώου με τους ακραίους όρους που προβλέπει για τη εγγραφή τους στα ποσοστά εργάσιμου χρόνου και εισοδήματος από αγροτική απασχόληση, οδηγούν μεγάλο ποσοστό του αγροτικού πληθυσμού στον αφανισμό και τη συγκέντρωση της αγροτικής οικονομίας σε λίγα χέρια, ενισχύοντας τους μεγαλοαγρότες και τις αγροτοβιομηχανικές επιχειρήσεις. Με την αύξηση των εισφορών που προβλέπεται για τους αυτοαπασχολούμενους και μικροεπαγγελματίες, οδηγούν νέους επιστήμονες στην ξενιτιά, στις αγορές των ευρωπαϊκών χωρών, ενώ τα μονοπώλια εκμεταλλεύονται το μόχθο των ελλήνων εργαζομένων αξιοποιώντας τη συσσωρευμένη επένδυση στη μόρφωση των νέων μας.

Για το εργατικό και λαϊκό κίνημα το ασφαλιστικό ήταν πάντα αιτία πολέμου. Κι αυτό γιατί συνδέεται με την πιο σημαντική αξία του ανθρώπου, την αξιοπρέπεια. Τη δυνατότητα μετά το τέλος του εργάσιμου βίου σου να ζεις αυτεξούσιος. Τη δυνατότητα, τόσο κατά τη διάρκεια του, όσο και μετά, να έχεις περίθαλψη, προστασία σε ατυχήματα, προστασία μητρότητας, προστασία Αν η πρόταση της κυβέρνησης προς το κουαρτέτο για το ασφαλιστικό οδήγησε τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους συνταξιούχους να βγουν μαζικά στους δρόμους, η τελική συμφωνία όπως διαγράφεται μέσα από τις διαπραγματεύσεις πρέπει να οδηγήσει σε σύγκρουση. Η αλλαγή του χαρακτήρα της ασφάλισης από αναδιανεμητικού σε ανταποδοτικού κεφαλαιοποιητικού προσανατολίζει σε ένα σύστημα όπου η σύνταξη παίρνει τη μορφή επιδόματος, οδηγώντας εκατομμύρια συνταξιούχους, νυν και επόμενους, στα όρια της επιβίωσης, συνδυαζόμενο και με τις άλλες παραμέτρους που συνθέτουν το νέο σύστημα.

Η αλλαγή των ορίων ηλικίας σε συνδυασμό με τα τρομακτικά ποσοστά ανεργίας που τείνουν να σταθεροποιηθούν στο 25% του εργατικού δυναμικού οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη διαπίστωση ότι σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού θα μείνει προοπτικά εκτός συνταξιοδοτικής κάλυψης και θα υποχρεωθεί να ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης με επιδόματα των 200 και 250 ευρώ το μήνα με σημερινές τιμές. Αν σε αυτά τα ποσοστά ανεργίας προστεθεί και ο παράγοντας της ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας που επιβάλλεται από το κεφάλαιο σε όλους τους εργασιακούς χώρους, το πρόβλημα παίρνει εκρηκτικό χαρακτήρα. Και γι αυτούς όμως που θα καταφέρνουν να συμπληρώνουν τους ακραίους όρους και προϋποθέσεις για πλήρη συνταξιοδοτικά δικαιώματα προβλέπεται ουσιαστική περικοπή των συντάξιμων αποδοχών τους μέσα από τη ριζική αλλαγή των όρων αναπλήρωσης, που θα υπολογίζεται πλέον με σταδιακή ποσόστωση στο σύνολο του εργασιακού βίου και φυσικά πάνω σε μισθούς που ήδη έχουν υποστεί περικοπή από 30 έως και 45% τα τελευταία 6 χρόνια.

Σημαντικό είναι ότι «λησμονούν» τη λεηλασία των Ταμείων που έγινε το προηγούμενο διάστημα. Τα δισεκατομμύρια που χαρίστηκαν στις τράπεζες και στο μεγάλο κεφάλαιο με διάφορους τρόπους. Tην άτοκη για δεκαετίες τοποθέτηση των αποθεματικών τους στις τράπεζες, το τζογάρισμα στο χρηματιστήριο με την αγορά μετοχών και ομολόγων, το κούρεμα, την εξυπηρέτηση ειδικών κατηγοριών κρατικών υπαλλήλων με τα χρήματα των ασφαλισμένων κλπ. Αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών, συνδυασμένων με εισφοροαπαλλαγές και εισφοροδιαφυγές, κυρίως από το μεγάλο κεφάλαιο, οδήγησαν τα ασφαλιστικά ταμεία σε τεχνητή χρεωκοπία, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι που δεν έχουν πάρει το εφάπαξ τους από το 2013 (αφού το μείωσαν κατά 38%), να μειώνουν το μέρισμα των μερισματούχων κατά 32%, ενώ έκοψαν πρώτα το έσοδο του ταμείου του 3% επί των συμβάσεων έργων του Δημοσίου που βάρυνε αποκλειστικά τους μεγαλοεργολάβους οι οποίοι αναλαμβάνουν τα μεγάλα δημόσια έργα κλπ.

Με την αύξηση των εισφορών που προγραμματίζουν για τους αγρότες και την ταυτόχρονη εφαρμογή του Μητρώου με τους ακραίους όρους που προβλέπει για τη εγγραφή τους στα ποσοστά εργάσιμου χρόνου και εισοδήματος από αγροτική απασχόληση, οδηγούν μεγάλο ποσοστό του αγροτικού πληθυσμού στον αφανισμό και τη συγκέντρωση της αγροτικής οικονομίας σε λίγα χέρια, ενισχύοντας τους μεγαλοαγρότες και τις αγροτοβιομηχανικές επιχειρήσεις. Με την αύξηση των εισφορών που προβλέπεται για τους αυτοαπασχολούμενους και μικροεπαγγελματίες, οδηγούν νέους επιστήμονες στην ξενιτιά, στις αγορές των ευρωπαϊκών χωρών, ενώ τα μονοπώλια εκμεταλλεύονται το μόχθο των ελλήνων εργαζομένων αξιοποιώντας τη συσσωρευμένη επένδυση στη μόρφωση των νέων μας.
Για το εργατικό και λαϊκό κίνημα το ασφαλιστικό ήταν πάντα αιτία πολέμου. Κι αυτό γιατί συνδέεται με την πιο σημαντική αξία του ανθρώπου, την αξιοπρέπεια. Τη δυνατότητα μετά το τέλος του εργάσιμου βίου σου να ζεις αυτεξούσιος. Τη δυνατότητα, τόσο κατά τη διάρκεια του, όσο και μετά, να έχεις περίθαλψη, προστασία σε ατυχήματα, προστασία μητρότητας, προστασία. 

του Π.Αντωνόπουλου

πηγη:prin