Η γνώση του Εαυτού, οι άνεργοι και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός

Οι δυνάμεις της υποταγής και του συμβιβασμού στα σωματεία, που χρόνια τώρα αρνούνται να καλύψουν συνδικαλιστικά το πιο ευάλωτο τμήμα της κοινωνίας, τους εργαζόμενους χωρίς δουλειά, αυτοί που με τα ΙΝΕ – ΚΕΚ «κοινωφελούς εργασίας», έχουν αποδεχθεί τον νέο ρόλο που τους δίνει το κεφάλαιο και η ΕΕ, στήνοντας το νέο δουλεμπόριο του 21 αιώνα μεταλλαγμένοι σε ΜΚΟ-εργοδότες χιλιάδων νέων χωρίς δικαιώματα...τώρα και σε ρόλο ψυχολόγου!
Οι δυνάμεις που συμμετείχαν χρόνια τώρα στην διάσπαση του εργατικού κινήματος, "διώχνοντας" μακριά ανέργους από σωματεία και συνδικάτα, προσπαθούν τώρα με την υπόσχεση εργασίας, μέσω...των "Γραφείων Διασύνδεσης", να παίξουν άμεσα το ρόλο διαμεσολαβητή, μεταξύ του άνεργου και του μελλοντικού του εργοδότη. Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός πλέον αναβαθμίζεται και "ζέχνει" απο παντού.
Το ερώτημα όμως για τους δύο εκατομμύρια ανέργους, πως θα βρουν δουλειά, παραμένει.
Το ταξικό εργατικό κίνημα, πρέπει να παρέμβει άμεσα, αποκαλύπτοντας ότι η ανεργία είναι σύμφυτο του συστήματος της εκμετάλλευσης, είναι αποτέλεσμα όχι της έλλειψης, αλλά της αποθέωσης της ανταγωνιστικότητας, της αγοράς και των κερδών. Να ξεσκεπάσει και αποκαλύψει τον ρόλο του εργοδοτικού συδικαλισμού. Να καθορίσει στόχους και πρόγραμμα πάλης. Αιτήματα και λογική σύγκρουσης με την πολιτική που γεννά και πολλαπλασιάζει την ανεργία και την εξαθλίωση.
Πρώτο και άμεσο μέτρο που επείγει για όλους τους ανέργους είναι η χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους, ίσο με το βασικό μισθό, χωρίς προϋποθέσεις. Επιδότηση στους ανέργους και όχι στους εργοδότες. Κατάργηση των ΚΕΚ και Voucher.
Δεύτερο επείγον μέτρο για την ανακούφιση των ανέργων είναι η διαγραφή χρεών από τόκους σε οφειλές σε τράπεζες, εφορία, Δημόσιο. Χορήγηση δωρεάν όλων των κοινωνικών υπηρεσιών όπως είναι ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, θέρμανση, συγκοινωνίες.
Τρίτο μέτρο είναι για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία, ο χρόνος αυτός να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος και η άμεση μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης.
Τέταρτο αίτημα ενός κινήματος για την υπεράσπιση στο δικαίωμα στη δουλειά, δεν μπορεί παρά να είναι η πάλη για την απαγόρευση των απολύσεων. 
Πέμπτο κρίσιμο μέτωπο διεκδίκησης είναι οι χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, με μαζικές προσλήψεις εργαζομένων στο Δημόσιο, στην εκπαίδευση, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, τις δημόσιες υπηρεσίες και υποδομές.
Έκτο, η άμεση μείωση των ωρών εργασίας(30ωρο, 5ήμερο, σταθερή-μόνιμη δουλειά), με ταυτόχρονη αύξηση των αποδοχών, για την άμεση δημιουργία δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας. Στην εποχή της τεχνολογικής και επιστημονικής έκρηξης, είναι εφικτό και αναγκαίο να δουλεύουμε λιγότερες ώρες, για να δουλέψουν όλοι, με μόνιμη και σταθερή δουλειά και αμοιβές με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Ας αναλογιστεί κανείς ότι το 8κτάωρο καθιερώθηκε σχεδόν έναν αιώνα πριν!
Έβδομο, κάθε εργοστάσιο που εγκαταλείπεται από τους ιδιοκτήτες της θα πρέπει άμεσα να εθνικοποιείται, χωρίς αποζημίωση και να επαναλειτουργεί υπό εργατικό έλεγχο.

Απαιτούμε Δουλειά και όχι Φιλανθρωπία. Δουλειά και όχι Ψυχοθεραπεία