Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2021

Τα συμφέροντα των εργαζομένων στη βιομηχανία της προπαγάνδας


Ο δημοσιογραφικός κλάδος εισέρχεται σε μακρά προεκλογική περίοδο. Μέσα στον Νοέμβρη έως και αρχές του Δεκεμβρίου, οι δημοσιογράφοι καλούνται να εκλέξουν νέα συνδικαλιστικά όργανα στις ενώσεις συντακτών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και στο ασφαλιστικό ταμείο τους, τον ΕΔΟΕΑΠ. Πολλοί συνδικαλιστές, που όλο το προηγούμενο διάστημα έδωσαν γη και ύδωρ σε εργοδότες και κυρίως στην κυβέρνηση, αλλάζουν το προσωπείο τους, ενδεδυμένοι πλέον τη φορεσιά του «προστάτη-αντιπρόσωπου» των σκληρά εργαζόμενων δημοσιογράφων. Κυρίως, θα εμφανιστούν με το δήθεν ακομμάτιστο και απολιτίκ στύλ, μακριά από κόμματα και εξαρτήσεις…

Μόλις πρόσφατα, σε συζήτηση με εργαζόμενους σε εταιρεία παραγωγής, πρώην άνεργοι δημοσιογράφοι που δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, με συμβάσεις 8-9 μηνών και μισθό 600 ευρώ, χωρίς ωράριο και ουδεμία υποχρέωση του εργοδότη, αναρωτιόνταν για τη δυνατότητα έκφρασης των δικών τους αναγκών. Κι αυτό ακριβώς είναι που συνειδητά αποκρύπτεται στα μίντια. Τα συμφέροντα των εργαζόμενων δημοσιογράφων στη βιομηχανία της προπαγάνδας ως ξεχωριστός πόλος.
Παρά το γεγονός ότι κατέρρευσε εκκωφαντικά ο μύθος των «ανεξάρτητων ΜΜΕ», η συνδικαλιστική πλειοψηφία επιμένει να θολώνει τα νερά, ταυτίζοντας έντεχνα το συμφέρον του μιντιάρχη- εργοδότη με το Μέσο που διαθέτει. Αποκρύπτει με δόλο τον κυρίαρχο ρόλο των μέσων ενημέρωσης ως εργαλείων προπαγάνδας και χειραγώγησης, στα οποία μόνο ο ρόλος του δημοσιογράφου είναι αυτός που μπορεί –σε μεγάλο βαθμό– να εγγυηθεί σχετική ουδετερότητα και αποστασιοποίηση, μέσω των αναγνωρισμένων κανόνων δεοντολογίας.

Ειδήσεις πίσω από τις κάμερες
Αυτή η συνδικαλιστική τακτική ήταν που οδήγησε από το 2011 μέχρι σήμερα σε συνεχόμενες ήττες τον δημοσιογραφικό κλάδο και τη μετατροπή της ενημέρωσης σε αποδελτίωση οικονομικών-πολιτικών συμφερόντων. Φυσικά γεννήθηκαν νέα μίντια από τους ίδιους ή διαφορετικούς μιντιάρχες, οι οποίοι παραμένουν ομοτράπεζοι της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Επακόλουθο ήταν τα δεκάδες λουκέτα, χιλιάδες απολύσεις, μειώσεις αποδοχών, εξαφάνιση σταθερών εργασιακών σχέσεων. Κυρίως, οι δημοσιογράφοι απώλεσαν τη δυνατότητα και το δικαίωμα της ελεύθερης γνώμης και της δημιουργίας στο ρεπορτάζ τους.

Στα πρότυπα του νόμου για την ιδιωτική τηλεόραση, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει νόμο για τις ραδιοφωνικές άδειες. Στα πρώτα σχέδια αποτυπώνονται οι απαιτήσεις των ιδιοκτήτων και η στήριξή τους από τα μέλη της αρμόδιας επιτροπής, στελέχη της γενικής γραμματείας Τηλεπικοινωνιών, της ΕΕΤΤ και του ΕΣΡ. Πανομοιότυπες οι προτάσεις ιδιοκτητών και επιτροπής, ενώ δεν έγινε αποδεκτή καμία πρόταση της ΕΤΕΡ, της ένωσης των εργαζόμενων τεχνικών.

Οι ιδιοκτήτες απαιτούν την κατοχή έως και 8 ραδιοφωνικών σταθμών από μια εταιρεία, κάτι που πρακτικά σημαίνει πως καταργείται η ταύτιση εταιρείας και συχνότητας. Ζητούν την κατάργηση του κριτηρίου απασχόλησης προσωπικού, όπως το όριζε ο παλαιότερος νόμος ραδιοφωνίας του 2007 επί Ρουσόπουλου. Ζητούν, επίσης, περιφερειακή και όχι πανελλαδική εμβέλεια και το δικαίωμα να παραχωρούν σε θυγατρικές εταιρείες την παραγωγή μέρους του προγράμματός τους.

Στις προτάσεις της επιτροπής υιοθετείται η απαίτηση να μην υπάρχουν ραδιοφωνικοί σταθμοί πολιτικών κομμάτων, ενώ γίνεται αποδεκτή η θέση για τις συχνότητες που διαθέτει η ΕΡΤ. Αναφέρουν πως μακροπρόθεσμα θα πρέπει να δοθούν άδειες και στους σταθμούς της ΕΡΑ, η οποία οφείλει να περιορίσει τον αριθμό των συχνοτήτων της στα ερτζιανά. Ακόμη, θεωρούν πως οι σταθμοί δήμων και φορέων πρέπει να εκπέμπουν στα Μεσαία και όχι στα εμπορικά FM. prin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου