Από τις 23 ως τις 28 Απριλίου διεξάγονται οι εκλογές για την ανάδειξη των νέων οργάνων σε ένα από τα πιο μαζικά πανελλαδικά πρωτοβάθμια σωματεία, τον Σύλλογο Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας. Την ψήφο των εργαζομένων διεκδικεί και η Πρόταση Προοπτικής Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων στην ΕΤΕ, η οποία επιχειρεί να προκαλέσει ρήγματα στον εργοδοτικό και υποταγμένο συνδικαλισμό που κυριαρχεί χρόνια τώρα στον ΣΥΕΤΕ. O Νίκος Πανόπουλος και η Μαρία Ξιφαρά, εργαζόμενοι συνδικαλιστές στην Εθνική Τράπεζα μιλάνε στο Πριν.
Από τις 23 ως τις 28 Απριλίου διεξάγονται οι εκλογές για την ανάδειξη των νέων οργάνων σε ένα από τα πιο μαζικά πανελλαδικά πρωτοβάθμια σωματεία, τον Σύλλογο Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας. Την ψήφο των εργαζομένων διεκδικεί και η Πρόταση Προοπτικής Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων στην ΕΤΕ, η οποία επιχειρεί να προκαλέσει ρήγματα στον εργοδοτικό και υποταγμένο συνδικαλισμό που κυριαρχεί χρόνια τώρα στον ΣΥΕΤΕ. O Νίκος Πανόπουλος και η Μαρία Ξιφαρά, εργαζόμενοι συνδικαλιστές στην Εθνική Τράπεζα μιλάνε στον Πριν.
Oι ελαστικές εργασιακές σχέσεις που επικρατούν στην Εθνική Τράπεζα αγγίζουν το 30% και θα επεκταθούν ακόμη περισσότερο μετά από νέα «εθελούσια έξοδο»
Πολλοί ισχυρίζονται ότι, μαζί με τη διάσωση των τραπεζών, ωφελήθηκαν και οι εργαζόμενοι, καθώς «διέσωσαν» μισθούς και δικαιώματα που στον υπόλοιπο ιδιωτικό τομέα καταργήθηκαν. Είναι έτσι;
Ν.Π. Αυτή είναι η λογική που προωθούν οι υποταγμένες παρατάξεις τόσο στο πρωτοβάθμιο σωματείο μας στην Εθνική Τράπεζα όσο και στο κλαδικό της ΟΤΟΕ. Μια λογική που ενισχύει τον συντεχνιακό συνδικαλισμό και ταυτόχρονα κάνει ένα μεγαλύτερο κακό. Ενεργοποιεί τον κοινωνικό αυτοματισμό εναντίων των τραπεζοϋπάλληλων. Η αλήθεια ωστόσο είναι πολύ μακριά. Η διάσωση των τραπεζών δεν ήρθε μόνο με την μετατόπιση του βάρους στα λαϊκά στρώματα αλλά και πάνω στις πλάτες των εργαζομένων σε αυτές. Οι τραπεζίτες διαλαλούν προς όλες τις μεριές ότι τα σχέδια αναδιάρθρωσης των τραπεζών προϋποθέτουν και τη μείωση του εργατικού κόστους τόσο μέσα από την περικοπή μισθών, επιδομάτων και θέσεων εργασίας όσο και με κλείσιμο τραπεζικών καταστημάτων και κεντροποίηση εργασιών.
Γιατί οι τράπεζες «ξεφορτώνονται» χιλιάδες εργαζόμενους αυτή την περίοδο;
Μ.Ξ. Γιατί θέλουν να ξεφορτωθούν ουσιαστικά τραπεζικούς υπαλλήλους που υπόκεινται σε συλλογικές συμβάσεις και κανονισμούς εργασίας και να τους αντικαταστήσουν με χαμηλόμισθο και χωρίς δικαιώματα (ωράριο, ασφάλιση, εργοδοτική εισφορά) προσωπικό, εργαζόμενους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και ειδικά ενοικιαζόμενους εργαζόμενους μέσω εταιρειών. Έχουν βρει ως πρόσχημα τη λεγόμενη «ψηφιοποίηση εργασιών» για να μειώσουν το εργατικό κόστος και να ξεφορτωθούν εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα δεκαετιών.
Ποια είναι η σχέση μισθών εργαζομένων και κερδών τραπεζιτών;
Ν.Π. Δεν υπάρχει τέτοια σχέση. Οι τραπεζίτες χρεώνουν στους εργαζόμενους μόνο τις ζημιές τους. Η μείωση μισθών μέσα στον κλάδο είχε ως πρόφαση τις υποτιθέμενες ζημιές των τραπεζών μέσα στην κρίση. Τα κέρδη των τραπεζών ήταν είναι και θα είναι πάντα για τους τραπεζίτες και τα goldenboysτους, όχι για τους εργαζόμενους.
Μ.Ξ. Αυτό αποδεικνύεται κυρίως από την προηγούμενη δεκαετία, οπότε, και με κέρδη δις. ευρώ στις τράπεζες, οι εργαζόμενοι έπαιρναν ψίχουλα, με αυξήσεις 1-5%. Και σήμερα, ενώ δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη, καλούμαστε να πληρώσουμε τις ζημιές τους.
Οι εργασιακές σχέσεις στην ΕΤΕ έχουν ανατραπεί εκ βάθρων; Ποια είναι σήμερα η εικόνα;
Ν.Π. Η εικόνα σήμερα στην ΕΤΕ έχει να επιδείξει ένα σωρό ταχύτητες εργαζομένων. Ενοικιαζόμενους, ειδικούς συνεργάτες, προγράμματα μέσω ΙΚΥ, ΕΣΠΑ κλπ, εξωτερικούς συνεργάτες, «πρακτικάριους» κ.α. Κεκτημένα δικαιώματα, όπως το ωράριο και το πενθήμερο έχουν μπει στο στόχαστρο των διοικούντων. Εκτός αυτού προωθούν το μοντέλο του υπαλλήλου «λάστιχο» που τα κάνει όλα και συμφέρει. Δηλαδή προσπαθούν να βγάλουν τη δουλειά με όσο το δυνατόν λιγότερο προσωπικό.
Μ.Ξ. Πράγματι, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις σήμερα στην ΕΤΕ αγγίζουν το 30% και με νέα εθελούσια θα επεκταθούν ακόμη περισσότερο. Αλλά και το υπάρχον προσωπικό υποφέρει από χιλιάδες απλήρωτες υπερωρίες, εντατικοποίηση, πίεση μέσω στοχοθεσίας κλπ.
Τι προβλέπουν τα πλάνα αναδιάρθρωσης των τραπεζών και η περιβόητη «εξυγίανσή» τους με τους πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών και εισοδημάτων;
Ν.Π. Οι πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών και το χτύπημα των λαϊκών στρωμάτων (καταγγελίες δανείων, ρυθμίσεις με επαχθείς όρους κλπ) παρουσιάζεται ως το φάρμακο στην εξυγίανση και αναδιάρθρωση των τραπεζών. Ουσιαστικά δεν είναι παρά άλλο ένα μέσο ώστε να μετατοπιστεί η ευθύνη από τους πραγματικά υπευθύνους (θαλασσοδάνεια, μεγαλοκαναλάρχες, χρέη κομμάτων και γενικότερα μεγάλων εταιρειών και κεφαλαίου) προς την κοινωνία.
Μ.Ξ. Την ίδια στιγμή που πλειστηριάζουν σπίτια ανέργων και συνταξιούχων για στεγαστικά δάνεια λίγων χιλιάδων ευρώ, διαγράφουν επιχειρηματικά δάνεια με ασυλία τραπεζικών στελεχών που νομοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πριν λίγους μήνες. Είναι καθαρά ταξική πολιτική από τις τράπεζες που επιβάλλεται σε όλη την ΕΕ.
Γιατί λέτε ότι η ΟΤΟΕ έχει γίνει πιο εργοδοτική και συστημική από ποτέ;
Ν.Π. Η ΟΤΟΕ πλέον είναι το φερέφωνο των τραπεζιτών. Ενδιαφέρεται π.χ. για το αν οι τράπεζες θα περάσουν σε ξένη αντί για ελληνική ιδιοκτησία. Λες και έχει σημασία η ιθαγένεια της εργοδοσίας. Δεν έχει οργανώσει ούτε στο ελάχιστο τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στα πλάνα των τραπεζιτών και στα χτυπήματα των εργασιακών δικαιωμάτων στον κλάδο.
Μ.Ξ. Για να μην πούμε για την συστράτευσή της άνευ όρων με τη ΓΣΕΕ. Τη YESEEτου «Μένουμε Ευρώπη», της εταίρου με το ΣΕΒ. Αυτό πλέον δεν λέγεται απλά εργοδοτικός χαρακτήρας αλλά ξεπουλημένο αλισβερίσι.
Στις επικείμενες εκλογές του ΣΥΕΤΕ ποιες λογικές συγκρούονται; Τι προτείνει η Πρόταση Προοπτικής για την ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλισμού;
Μ.Ξ., Ν.Π. Στον ΣΥΕΤΕ κυριαρχεί η λογική του εργοδοτικού και υποταγμένου συνδικαλισμού που πρεσβεύουν οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ (ΔΗΣΥΕ) και ΔΑΚΕ (Ανοιχτή Γραμμή) καθώς και του κυβερνητικού συνδικαλισμού που πλέον πρεσβεύουν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ (ΔΑΣ). Η λογική ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να νιώθουν συνεταιράκια με την τράπεζα και να «βάζουν πλάτη». Η λογική της ανάθεσης από τους πολλούς στους λίγους. Στον αντίποδα, υπάρχει και η αντίληψη που πρεσβεύουν αγωνιστικές δυνάμεις, πιστεύοντας ότι με κίνημα συνελεύσεων και αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων, με σύγκρουση και μάχες, μπορούμε να αποκρούσουμε τη σημερινή επίθεση. Αυτή τη λογική υποστηρίζει η Πρόταση Προοπτικής. Για εμάς, τα εργατικά συμφέροντα πρέπει να μπουν μπροστά στις διεκδικήσεις μας και δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντά των τραπεζιτών, είναι εκ διαμέτρου αντίθετα. Η Πρόταση Προοπτικής- Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζαςδεν κρύβει τον ταξικό, αγωνιστικό και εργατικό της χαρακτήρα και ενθαρρύνει την ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων στο σωματείο, έξω από λογικές ανάθεσης και διαβουλεύσεις των λίγων για τους πολλούς. Για εμάς, ο συνδικαλισμός δεν είναι επάγγελμα, δεν είναι απόσπαση από την εργασία σε κλειστά γραφεία, δεν είναι ρουσφετολογικό αλισβερίσι. Ο συνδικαλισμός σημαίνει αγώνας και αλληλεγγύη. Σημαίνει υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων κόντρα στη διοίκηση της τράπεζας και την εργοδοσία γενικότερα! Ο συνδικαλισμός για εμάς είναι μια όμορφη λέξη και όχι αυτό το έκτρωμα που τον έχουν καταντήσει μέσα στον ΣΥΕΤΕ οι παρατάξεις του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου