Πάνω από 75.000 ελαστικά-προσωρινά εργαζόμενοι βρίσκονται στο δημόσιο, αυξημένοι κατά 10% από το 2016. Το 30% φτάνει η ελαστική εργασία στον ιδιωτικό τομέα.
Η μαζική και δυναμική κινητοποίηση χιλιάδων εκπαιδευτικών, αναπληρωτών και μόνιμων με αίτημα-αιχμή τους μαζικούς μόνιμους διορισμούς για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών στην εκπαίδευση, επαναφέρει στο προσκήνιο το κομβικό αίτημα του εργατικού κινήματος για σταθερή και μόνιμη εργασία, κόντρα στη στρατηγική του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων όλων των αποχρώσεων για γενίκευση της ελαστικής εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και περαιτέρω ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Ειδικά ο χώρος του Δημοσίου και κρίσιμοι τομείς του, όπως η υγεία, η εκπαίδευση και οι δήμοι, έχουν μετατραπεί σε ένα μεγάλο εργαστήρι επιβολής της ελαστικής εκμετάλλευσης, της μερικής απασχόλησης, της δουλειάς με το κομμάτι και τον μήνα αλλά και των «εργολάβων»-δουλεμπόρων που εξακολουθούν να εκμεταλλεύονται χιλιάδες εργαζόμενους (καθαριότητα, φύλαξη, συντήρηση κ.α.).
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλο το Δημόσιο έχει γιγαντωθεί ο αριθμός των συμβασιούχων και ελαστικά εργαζόμενων πάσης μορφής τα τελευταία χρόνια. Με βάση τα στοιχεία της «Απογραφής» (Δεκέμβριος 2017), σε σύνολο 566.861 εργαζομένων που αποτελούν το τακτικό προσωπικό των Δημοσίου, οι 75.810 ανήκουν στο λεγόμενο «έκτακτο προσωπικό», ένα ποσοστό πάνω από 13% (10% περισσότεροι από το 2016)! Αν συνυπολογιστούν και οι «εργολαβικοί», στο Δημόσιο απασχολείται με διάφορες μορφές ελαστικής εργασίας το 20% των εργαζομένων.
Ειδικότερα, με εργασιακές σχέσεις όπως συμβάσεις ορισμένου χρόνου, συμβάσεις έργου, ωρομίσθιοι, από προγράμματα του κρατικού προϋπολογισμού απασχολούνταν 48.300 εργαζόμενοι (επιπλέον 840 στις προσφυγικές δομές κ.α.) Με ελαστικές συμβάσεις σε προγράμματα συγχρηματοδοτούμενα μέσω ΕΣΠΑ, απασχολούνταν 26.670 εργαζόμενοι. Επίσης, άλλοι 15.781 εργάζονταν ως έκτακτο και λοιπό προσωπικό ειδικών λογαριασμών κονδυλίων έρευνας, καθώς και 12.869 ως εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, έργου και ωρομίσθιοι στα ΝΠΙΔ. Το μεγαλύτερο τμήμα όλων αυτών απασχολείται στους ΟΤΑ με 27.583, έπεται το υπουργείο Παιδείας με 20.571 αναπληρωτές, ωρομίσθιους κ.α., το Υγείας 15.389, το Εσωτερικών 4.120, το Πολιτισμού 2.410 κ.α.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πλασάρει εντέχνως επιχειρήματα όπως ότι «η μονιμοποίηση όλων αντιβαίνει στο Σύνταγμα» ή ότι «δεν της επιτρέπει το δημοσιονομικό πλαίσιο, γι’ αυτό θα μονιμοποιήσει λίγους και σταδιακά», στοχεύοντας στη δημιουργία αυταπατών και στη μονιμοποίηση της εργασιακής… ομηρίας. Ανάλογες είναι οι συνέπειες της πολιτικής της και στον ιδιωτικό τομέα, όπου το ποσοστό ελαστικής εργασίας ανέρχεται στο 30% του συνόλου της μισθωτής απασχόλησης (56% στις νέες προσλήψεις).
Οι ελαστικά εργαζόμενοι αναζητούν αγωνιστικούς δρόμους και συλλογικότητες. Ήδη σε πολλά ταξικά σωματεία εγγράφονται ως ισότιμα μέλη με τους «μόνιμους». Όμως αρκετά σωματεία, με πασοκοδεξιές πλειοψηφίες, αλλά και ομοσπονδίες (ΠΟΕΔΗΝ) καθώς και η ΑΔΕΔΥ δεν τους δέχονται. Όποιες κινητοποιήσεις προκηρύσσουν δήθεν γι’ αυτούς είναι προσχηματικές και πάντα όταν βλέπουν μια κίνηση «από τα κάτω», ανησυχούν και σπεύδουν να τη χειραγωγήσουν. Αυτό επιχείρησε η ΟΛΜΕ που κατήγγειλε την πρώτη κατάληψη των αναπληρωτών και άλλων εκπαιδευτικών στο υπουργείο Παιδείας και, από αυτή την άποψη, η εμπειρία του εκπαιδευτικού κινήματος που κλιμακώνεται στηριζόμενο στις συνελεύσεις αγώνα και τα πρωτοβάθμια σωματεία, είναι πολύτιμη και πρέπει να ληφθεί υπόψη από ευρύτερα τμήματα εργαζομένων.
Πώς μπορεί όμως να υπάρξει διάρκεια, κλιμάκωση και συντονισμός του αγώνα με ενιαία αιτήματα; Υπάρχει το έδαφος; Εκτός από τον χώρο της εκπαίδευσης, όπου ξέσπασαν οι μαζικές αντιδράσεις των εκπαιδευτικών για τον εμπαιγμό χιλιάδων αναπληρωτών, κινητικότητα παρατηρείται και σε άλλα τμήματα συμβασιούχων. Απεργία έχει προκηρύξει η ΠΟΕ-ΟΤΑ στους εργαζόμενους στο «Βοήθεια στο σπίτι» στις 29 Μάρτη. Μέσω της γενικής συνέλευσής του, το Πανελλήνιο Σωματείο Εκτάκτου Προσωπικού του ΥΠΠΟ καλεί σε σύσκεψη την Τρίτη 27/3 (5 μ.μ. ΠΟΕΙΔΔ, Χαλκοκονδύλη 13), με πρόταση κοινής απεργίας εντός του Απρίλη, για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους. Οι συμβασιούχοι της υπηρεσίας ασύλου συνεχίζουν την επίσχεση εργασίας από 5/3 για δεδουλευμένα. Στον χώρο των ΟΤΑ εκδηλώνονται κατά κύματα αντιδράσεις συμβασιούχων, «παρατασιούχων» και άλλων κατηγοριών ελαστικά απασχολούμενων, ειδικά ενόψει του νέου κύματος χιλιάδων απολύσεων που μεθοδεύουν από κοινού κυβέρνηση και δήμοι εντός των επόμενων μηνών. Μάλιστα, η κυβέρνηση διαμήνυσε ότι δεν θα δοθεί άλλη παράταση σε όσες συμβάσεις λήγουν 31 Μαρτίου.
Όλα αυτά τα «ρυάκια» επιμέρους αντιστάσεων μπορούν να συναντηθούν σε ένα ορμητικό «ποτάμι» που θα φέρει δυναμικά στο προσκήνιο τον κόσμο της δουλειάς, ανατρέποντας τους σχεδιασμούς κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου. Δεν υπάρχει ελπίδα «τακτοποίησης» για κανέναν εάν δεν τεθούν πολιτικοί άξονες πάλης που θα ενοποιούν τους εργαζόμενους και το κίνημά τους και θα συνδέονται με τους κεντρικούς πολιτικούς στόχους της ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής, του γκρεμίσματος της μνημονιακής φυλακής. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με δικαιώματα, ενάντια στα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας. Για μείωση του χρόνου (και των ετών) εργασίας τώρα, με καθιέρωση 35ωρου-5ήμερου παντού. Για σταθερό και όχι ελαστικό-σπαστό ωράριο, ενάντια στη δουλειά τις Κυριακές. Για να δουλέψουν οι άνεργοι, για να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο πλούτο που παράγουμε. Για 50.000 τουλάχιστον άμεσες προσλήψεις στο Δημόσιο, εάν σκεφτεί κανείς ότι σήμερα είναι πάνω από 100.000 οι ελαστικοί εργαζόμενοι με εργοδότη το κράτος. Για αυξήσεις μισθών-αποδοχών τώρα, με 900 ευρώ καθαρά κατώτερο βασικό μισθό, χωρίς όρια ηλικίας.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο ενιαίος εργατικός συντονισμός βάσης και η κοινή απεργιακή δράση των συμβασιούχων στο δημόσιο (ΟΤΑ, υγεία, αναπληρωτές, ΜΚΟ κλπ), από τα κάτω, σε αντιπαράθεση με την πουλημένη ηγεσία της ΑΔΕΔΥ αλλά και με ενιαίο κέντρο συντονισμού. Όχι στα ξεχωριστά «μαγαζάκια» που επιχειρούν να στήσουν διάφορες δυνάμεις, όχι σε κλαδικούς κατακερματισμούς, όχι σε διαφορετικά αγωνιστικά ραντεβού. Κοινός αγώνας στο δρόμο, κοινό μέτωπο όλων των εργαζόμενων στο Δημόσιο. Δημήτρης Σταμούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου