Συνολικά 53 παραβάσεις (3 για «μαύρη» εργασία, 35 για υποδηλωμένη εργασία και άλλες 15 να καλύπτουν σειρά άλλων προβλέψεων της εργατικής νομοθεσίας) διαπίστωσε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) στους 103 ελέγχους που διενήργησε σε καταστήματα της αλυσίδας Mikel σε όλη τη χώρα. Και επέβαλε τις προβλεπόμενες κυρώσεις.
Τα περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας στην εν λόγω αλυσίδα είναι πολυάριθμα και συχνά πυκνά έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Τα πρόστιμα, που κατά καιρούς, επιβάλλονται, και η κατακραυγή, για μερικά 24ωρα, δεν έχουν πτοήσει διόλου την εργοδοσία της συγκεκριμένης επιχείρησης που προφανέστατα δεν υπολογίζει το πενιχρό κόστος των προστίμων μπροστά στα υπέρογκα κέρδη της. Άλλωστε, ουδείς εκ των καταναλωτών που την προτιμούν δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για το «μαύρο» της μητρώο είτε γιατί δεν γνωρίζουν (σχεδόν ποτέ δεν έχει «παίξει» κάποιο σοβαρό ρεπορτάζ για το θέμα στα μεγάλα ΜΜΕ -υποθέτουμε εντελώς τυχαία) είτε γιατί προτιμούν να κάνουν ότι δεν γνωρίζουν καθώς υποθέτουν ότι δεν τους αφορά άμεσα.
Θα έπρεπε όμως, γιατί θα μπορούσε να είναι δικός τους φίλος, αδελφός, παιδί ή σύντροφος ο 22χρονος διανομέας των Mikel που άφησε την τελευταία του πνοή στις 9 Μαρτίου 2017 μετά από 7 μέρες στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν βαριά τραυματισμένος σε ατύχημα που σωματεία του κλάδου κατήγγειλαν ότι οφειλόταν στην υπερεντατικοποίηση της εργασίας και την αφόρητη πίεση που δέχονται όσοι δουλεύουν στην αλυσίδα.
Χαρακτηριστικά περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας της εν λόγω αλυσίδας έχουν γίνει γνωστά και παλαιότερα. Για παράδειγμα, τα Mikel απέλυσαν εργαζόμενη στο κατάστημα του Αλίμου στις αρχές του 2015, καθώς η εργαζόμενη αντιδρούσε στην αντεργατική πολιτική της γνωστής αλυσίδας και διεκδικούσε το αυτονόητο, να τηρούνται δηλαδή οι όροι της σύμβασης που είχε υπογράψει η ίδια και οι συνάδελφοί της.
Νωρίτερα, είχαν σημειωθεί κι άλλες καταγγελίες από εργαζόμενους σε ορισμένα από τα υπόλοιπα καταστήματα της εταιρείας, συγκεκριμένα σε Λάρισα και Δράμα. Οι καταγγελίες αφορούσαν τη μη καταβολή των δεδουλευμένων και των αντίστοιχων προσαυξήσεων για υπερωρίες (νυχτερινή εργασία, Κυριακές και αργίες) και τη μη καταβολή των ενσήμων και των επιδομάτων αδείας.
Πριν από τις δεκάδες καταγγελίες, η εφημερίδα Ριζοσπάστης, το 2014, έγραφε ότι η εργοδοσία βάζει τους υπαλλήλους να υπογράφουν συμφωνητικό, που μεταξύ άλλων, απαγορεύει να εργάζονται παράλληλα σε άλλη συναφή επιχείρηση, ενώ παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο η ίδια απαγόρευση να ισχύει και για τον πρώτο χρόνο μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας και με την απειλή προστίμου 10.000 ευρώ για κάθε «παράβαση» από αυτές που περιγράφει το συμφωνητικό.
Η απάντηση, τότε, των Mikel ήταν κυνικά η εξής: «Η συγκεκριμένη ρήτρα ισχύει και υπογράφεται κατά τη σύναψη της σχετικής σύμβασης. Οι όροι αφορούν στη χρήση της τεχνογνωσίας με χρονικό περιορισμό ενός έτους. Ακόμα και σε περιπτώσεις εργαζομένων, οι οποίοι πήγαν να εργαστούν σε ανταγωνιστική επιχείρηση δεν κινηθήκαμε νομικά. Η εταιρεία λειτουργεί με το σύστημα του franchise και οι συνεργάτες της επενδύουν σε μία συγκεκριμένη τεχνογνωσία, η οποία δεν μπορεί να αποτελεί έρμαιο στα χέρια οποιουδήποτε». Συνεπώς προκύπτει ότι ίσχυε το δημοσίευμα.
Όλα αυτά, όμως, είναι «ψιλά γράμματα» γιατί, σύμφωνα με το περιοδικό Forbes τα Mikel είναι ο μέγας ανταγωνιστής των Starbucks, εκτός της Ελλάδας και στο Ντουμπάι πλέον, όπου επεκτείνεται η αλυσίδα έχοντας, ήδη, ανοίξει 7 κατάστημα. Στο πρόγραμμα υπάρχει η λειτουργία άλλων 13 ενώ σχέδια υπάρχουν και για άλλες χώρες του Κόλπου.
Και λογικά αυτή είναι μια επιχείρηση – πρότυπο στο πλαίσιο της αντίληψης της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης των ελληνικών επιχειρήσεων που πετυχαίνουν στο εξωτερικό και φέρουν νέες θέσεις εργασίας, η οποία ηχεί αδιάλειπτα στα αυτιά μας σαν μυστικό μάντρα. Μόνο που πίσω από την «επιτυχία» υπάρχει ο κόπος, ο εξευτελισμός, η εκμετάλλευση, η εργοδοτική τρομοκρατία, ακόμη και το αίμα των εργαζομένων. toperiodiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου