Σε απεργία καλεί η Συνέλευση Βάσης Εργαζόμενων Οδηγών Δικύκλου στις 25 Μάη

Συνάδελφοι, γνωρίζουμε όλοι την εργασιακή πραγματικότητά μας από πρώτο χέρι: είμαστε εργαζόμενοι παντός καιρού, συχνά αυτοί που κάνουμε ένα σωρό αγγαρείες, μας αποκαλούν «τα παπιά με τα παιδιά» ή μας φέρονται λες και είμαστε «τα παιδιά για τα θελήματα». Οι εργοδότες μας, ως επί το πλείστον, έχουν δημιουργήσει τη δική τους εκδοχή του «Δεν πληρώνω». Δεν πληρώνουν τις προσαυξήσεις που δικαιούμαστε (μετά τις 22:00 το βράδυ υπάρχει 25% προσαύξηση, την Κυριακή υπάρχει 75% προσαύξηση και 100% στις αργίες). Δεν πληρώνουν δώρα και επιδόματα, δεν πληρώνουν υπερωρίες όπως πρέπει, και ειδικότερα στην ταχυεστίαση δεν πληρώνουν ούτε ένα ευρώ για το μηχανάκι και τα έξοδα κίνησης, συνθήκη που απλώνεται και στις εταιρείες κούριερ.

Συνάδελφοι, όλοι εμείς που εργαζόμαστε πάνω σε δίκυκλο, η συντριπτική πλειοψηφία των εργοδοτών όχι μόνο δε μας σέβεται, αλλά δεν εφαρμόζουν ούτε την ήδη τσεκουρεμένη εργατική νομοθεσία. Η ασυδοσία και οι αυθαιρεσίες των εργοδοτών, το περιβάλλον εργασίας μας - ο δρόμος - η εντατικοποίηση της εργασίας προκαλεί συνεχώς εργατικά ατυχήματα, αρκετά από αυτά θανατηφόρα. Τον τελευταίο μήνα είχαμε τρείς νεκρούς συναδέλφους (Speedex, Mikel, και σε ένα κατάστημα ανταλλακτικών στην Αγίας Άννης στον Βοτανικό). Αυτά είναι μόνο όσα γνωρίζουμε εμείς: μπορεί να υπάρχουν και άλλα που δεν δημοσιοποιηθήκαν. Σκεφτόμαστε πως στη θέση τους μπορεί να βρισκόμασταν εμείς οι ίδιοι, ή κάποιος δικός μας άνθρωπος και πως έτσι όπως πάμε, κάποτε ίσως να έρθει η σειρά μας να πληρώσουμε με το αίμα μας την εργοδοτική ασυδοσία που υπάρχει στον κλάδο μας.

Συνάδελφοι, στις 25 Μάη του 2017 θα απεργήσουμε, γιατί κανείς δεν πρόκειται να μας χαρίσει αυτά που δικαιούμαστε, με αυτή την απεργία θέλουμε να επαναφέρουμε στο προσκήνιο πάγια αιτήματα του κλάδου. Ταυτόχρονα, θέλουμε να αναδείξουμε ακόμη περισσότερο και το περιεχόμενο της τελευταίας μας καμπάνιας που αφορά την επιτακτική ανάγκη να περάσουμε από την αοριστία που χαρακτηρίζει το ζήτημα της υγιεινής και της ασφάλειας στον κλάδο, στη νομοθέτηση ενός πλαισίου που να ανταποκρίνεται στις πραγματικές μας ανάγκες. Οι κύριες διεκδικήσεις της πρότασής μας αφορούν τα εξής ζητήματα: 1) Eταιρικό Μηχανάκι 2) Μέσα Ατομικής Προστασίας (Μ.Α.Π) για όλους τους εργαζόμενους με δίκυκλο 3) Ένσημα Βαρέα Ανθυγιεινά 4) Ενιαία Ειδικότητα και 5) Συλλογική Σύμβαση.

Συνάδελφοι, οργανωμένοι και συγκροτημένοι εργάτες σε ένα κλάδος μπορούν να επιβάλλουν το δίκιο τους. Μπορούν να κερδίσουν δικαιώματα που ούτως ή άλλως είναι σε αρμονία με την κοινή λογική. Όμως ταυτόχρονα αυτό σημαίνει πολύ κόπο, πολλά χέρια και πολλά μηχανάκια που θα βγουν μαζικά στο δρόμο για να διεκδικήσουμε όλοι μαζί τα αυτονόητα. Δύναμη μας είναι η συγκρότηση, η αγωνιστικότητα, η μαζικότητα και το δίκιο του αγώνα μας. Είμαστε πάρα πολλοί και αν σταματήσουμε για μερικές ώρες τη δουλειά, αν απεργήσουμε έστω για μια μέρα, θα παραλύσουν τα πάντα. Στον αόρατο εργοστασιακό ιμάντα των λεωφόρων, στην αόρατη αλυσίδα παραγωγής αυτής της πόλης είμαστε τα γρανάζια που φέρουν σε πέρας μια σειρά ξεχωριστών αποστολών (από φαγητά και καφέδες, μέχρι φάκελους, εισπράξεις, παραδόσεις και πάσης φύσεως μεταφορές). Έστω και για μια μέρα, αντί να πάμε για δουλειά επιβάλλεται να κατέβουμε στο δρόμο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ για να βροντοφωνάξουμε πως δεν είμαστε ούτε παιδιά, ούτε αναλώσιμοι. Είναι θέμα σεβασμού του ίδιου μας του εαυτού, των συναδέλφων μας, της τάξης μας, του κλάδου. Γιατί μόνο όσοι σέβονται τον εαυτό τους μπορούν να κερδίσουν τον σεβασμό των άλλων. Μόνο όσοι σέβονται τον εαυτό τους, μπορούν να επιβάλουν το δίκιο τους. Στις 25 Μάη εκεί πρέπει να στοχεύσουμε.

Συνάδελφοι, οι εργοδότες στηρίζονται στην απειλή της απόλυσης και στον εκβιασμό της ανεργίας, αυθαιρετούν και φέρονται αλαζονικά. Όμως αν είμαστε πολλοί, με όπλα μας την αλληλεγγύη και την συναδελφικότητα δεν θα αφήσουμε να συμβεί καμία απόλυση εξαιτίας της απεργίας και οι αυθαιρεσίες θα μειωθούν γιατί δεν θα είμαστε του «χεριού» τους, θα έχουμε ο ένας τον άλλον και θα μας υπολογίζουν. Η «πιάτσα» των εργοδοτών θα κατανοήσει πως μόλις συμβεί μια αυθαιρεσία σε έναν από εμάς, θα είμαστε πολλοί αυτοί που θα υπερασπιστούμε τον συνάδελφο. ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Συνάδελφοι, αυτή η εποχή προστάζει την μοιρολατρεία, την υποταγή και την απάθεια. Τόσα χρόνια η ίδια ιστορία που απλά έχει οδηγήσει σε περισσότερους νεκρούς συναδέλφους, σε περισσότερη υποτίμηση της εργασίας μας, σε χειρότερες συνθήκες δουλειάς, που έφτασαν τελικά να εξαρτώνται μόνο από την «καλοσύνη» του εργοδότη.

Συνάδελφοι, πρέπει να πάψουμε να σκύβουμε το κεφάλι μπρος στα αφεντικά και με αφετηρία την ΑΠΕΡΓΙΑ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΜΑΣ. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, παρά μόνο τις αλυσίδες μας, όπως λέει κι ένα παλιό σύνθημα.

Συνάδελφοι, για τους εργοδότες και το κράτος είμαστε αόρατοι. Δεν υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο για τα έξοδα στο μηχανάκι, για τα ΜΑΠ, οι έλεγχοι του ΙΚΑ και της επιθεώρησης εργασίας είναι πλημμελείς, ενώ ακόμα και όταν μας συμβεί εργατικό τροχαίο ατύχημα, είμαστε εκτεθειμένοι και μόνοι μας πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση.

Συνάδελφοι, σίγουρα ανάμεσά μας υπάρχουν και κάποιοι που νιώθουν «προνομιούχοι» για τη δουλειά που έχουν και τα λεφτά που κερδίζουν και θα αδιαφορήσουν για αυτά που διεκδικούμε. Να πούμε προς όλους αυτούς, πως τα «προνόμιά» τους είναι εφήμερα, πως κερδισμένος από την ατομική διαπραγμάτευση βγαίνει ο εργοδότης και πως οι συνθήκες εργασίας μπορεί να αλλάξουν απότομα προς το χειρότερο. Μόνο ο συλλογικός αγώνας μπορεί να διασφαλίσει ένα μέλλον καλύτερο για εμάς, τα παιδιά μας και τις γενιές που έρχονται.

Συνάδελφοι παρακάτω καταγράφουμε αναλυτικά τις διεκδικήσεις μας. Κάθε συνάδελφος μπορεί να έρθει στις εβδομαδιαίες συνελεύσεις μας να τις εμπλουτίσει ή ακόμα να μοιραστεί την ωμή εργασιακή του πραγματικότητα, ώστε όλοι μαζί να προσπαθήσουμε για το καλύτερο.

sveod