Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Πρόταση Αγώνα και Διαλόγου της ATTACK στην ανεργία και την επισφάλεια

για το συντονισμό, την κοινή δράση, την ανώτερη συσπείρωση

Η ATTACK θεωρεί ιδιαίτερα σημαντική τη «Σύσκεψη ενάντια στην ανεργία και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας» που κάλεσε η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων για το συντονισμό, η οποία πιάνει το νήμα από την προηγούμενη προσπάθεια πανελλαδικού συντονισμού σωματείων και συλλογικοτήτων στα τέλη του 2016 (Πανελλαδική Μέρα Δράσης).

Η πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων σωματείων είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τους τελευταίους μήνες επιχειρεί να θεσμοθετήσει σημαντικές τομές που διευρύνουν την ανακύκλωση της ανεργίας, περιορίζουν τα δικαιώματα των ανέργων και εδραιώνουν τις ελαστικές μορφές εργασίας. Ήδη, το εργασιακό τοπίο περιγράφεται από άθλιες συνθήκες εργασίας, μισθούς πείνας και υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης και τώρα με το νέο εργασιακό μετατρέπεται σε εργασιακό καθεστώς, προσυπογράφοντας τους όρους κοινωνικής καταστροφής για τον κόσμο της εργασίας και ειδικά για την νέα γενιά. Οι τομές αυτές που επιχειρεί η κυβέρνηση, δεν αφήνουν στο απυρόβλητο και τους ανέργους, αφού στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας, τους μετατρέπουν σε πολιορκητικό κριό διάλυσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, καθώς τους εισάγουν στην αγορά εργασίας σε καθεστώς «ωφελούμενου», σε καθεστώς εξαίρεσης από το εργατικό δίκαιο και με αμοιβή υποκατώτατου μισθού. Με αυτό τον τρόπο, υποκαθίστανται σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα χιλιάδες θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης που καλύπτουν πάγιες ανάγκες, από προσωρινές, οι οποίες μάλιστα γίνονται το άλλοθι για την προκλητική χρηματοδότηση των επιχειρήσεων – των πραγματικά – ωφελούμενων από τα δεκάδες προγράμματα ΟΑΕΔ – ΕΣΠΑ.

Οι τομές και οι αναδιαρθρώσεις στο εργασιακό τοπίο :

ΠΟΙΝΟΛΟΓΙΟ ΑΝΕΡΓΩΝ & αναδιοργάνωση του ΟΑΕΔ: Η διοίκηση του ΟΑΕΔ σε συνεργασία με το υπουργείο, επεξεργάζονται τον τρόπο με τον οποίο θα αναδιαρθρωθεί ο οργανισμός, προκειμένου να μπορεί να υλοποιεί αποτελεσματικότερα τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας. Η αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ αποτελεί υποχρέωση της χώρας προς την ΕΕ, για τη συνέχιση της χρηματοδότησης των προγραμμάτων που υλοποιούνται σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι η αλλαγή της αντιμετώπισης των ανέργων. Το Ποινολόγιο αποτελεί έναν κανονισμό για τη διατήρηση της ιδιότητας του ανέργου & των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτήν. Με αυτή την έννοια οι άνεργοι θα υποβάλλονται σε συνεχείς ελέγχους για το αν ψάχνουν δουλειά ή αν έχουν βάσιμους λόγους όταν δεν αποδέχονται τις προτάσεις απασχόλησής που τους γίνονται. Στόχος είναι η ενοχοποίησή τους, η εμπέδωση της απώλειας των δικαιωμάτων τους (χαρακτηριστικά σήμερα μόνο 15% των άνεργων λαμβάνει επίδομα ανεργίας), η αναγκαστική αποδοχή θέσεων μισοεργασίας-μισοανεργίας και ο περιορισμός των αντιδράσεων εξαιτίας της συνεχούς προσπάθειας περιορισμού των δικαιωμάτων των ανέργων. Ο ΟΑΕΔ μετατρέπεται από τη μία σε φορέα παροχής πενιχρών επιδομάτων υπό πολύ αυστηρές προϋποθέσεις κι από την άλλη σε ένα μεγάλο γραφείο εύρεσης εργασίας που θα λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Βέβαιο θα πρέπει να θεωρείται ότι σειρά νέων ή υπό ανάπτυξη λειτουργιών θα δοθούν σε επιχειρήσεις που θα κερδοσκοπούν στις πλάτες των ανέργων. 
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της κατεύθυνσης αποτελούν:
  • Τα εκατοντάδες προγράμματα voucher με την προκλητική χρηματοδότηση των ΚΕΚ, στο όνομα της κατάρτισης των άνεργων.
  • Η ανάληψη της διαχείρισης (αντί του ΟΑΕΔ) του προγράμματος voucher τουρισμού από επιχείρηση (ΙΝΣΕΤΕ) που ίδρυσε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, η εργοδοτική οργάνωση του κλάδου που θεωρείται η βαριά βιομηχανία της χώρας.
Έτσι προωθείται ένας φαύλος κύκλος μισοεργασίας-μισοανεργίας, όπου εργαζόμενος-άνεργος καλείται να είναι και ευγνώμων σε όσα του παρέχονται, καθότι ολόκληρη στρατιά ανέργων αναμένει να τον αντικαταστήσει.

Το επίδομα ανεργίας μετατρέπεται σε επίδομα «εργοδοσίας»: Η άλλη όψη της πολιτικής του καταναγκασμού των ανέργων είναι η οικειοθελής μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα προς την εργοδοσία προκειμένου η τελευταία να προχωρήσει σε προσλήψεις. Το πρώτο πρόγραμμα τέτοιου χαρακτήρα εξαγγέλθηκε το Σεπτέμβριο και αυτή την περίοδο υλοποιείται. Αφορά 10.000 ανέργους, ενώ σε αυτό μπορούν να συμμετάσχουν μικρές επιχειρήσεις (<10 εργαζόμενοι, δηλαδή το 90% των επιχειρήσεων). Τα αποτελέσματα που θα έχει το συγκεκριμένο μέτρο είναι προφανή. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων που ωφελούνται και αυτών που δεν ωφελούνται, θα πιέσει το εργασιακό κόστος προς τα κάτω. Γιατί τί άλλο μπορεί να συμβεί όταν μια μικρή επιχείρηση επιδοτείται για να απασχολείται ένας άνεργος και πλάι της στέκει μια άλλη επιχείρηση που δεν έχει μπει στο πρόγραμμα; Πολύ απλά θα επιδιώξει και αυτή να πληρώνει λιγότερα σε έναν εργαζόμενό της. Το αν θα μπει και αυτή σε πρόγραμμα ή όχι είναι αδιάφορο. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει εδώ και χρόνια με τα προγράμματα επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών. Μια επιχείρηση μπαίνει στο πρόγραμμα και μια άλλη πετάει στη μαύρη εργασία τους εργαζόμενους της. Αυτοί είναι οι κανόνες του ανταγωνισμού και προκαλεί οργή η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει τα συγκεκριμένα μέτρα ως κοινωνική πολιτική. Οι άνεργοι δε θα πρέπει να τσιμπήσουν, η πτώση του εργασιακού κόστους δεν αντιστρέφει τα υψηλά ποσοστά της ανεργίας, ίσα-ίσα η μία πλευρά τροφοδοτεί την άλλη! Το πρόγραμμα πρέπει άμεσα να καταργηθεί!

Νέο δάνειο & επέκταση του μοντέλου της κοινωφελούς εργασίας: Από την αρχή του καλοκαιριού υλοποιούνται σταδιακά οι 3 φάσεις των νέων προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας. Η Αν. Υπουργός μιλά για πλήρη δικαιώματα, για τη μεγαλύτερη χρονική διάρκεια των προγραμμάτων, για τη δυνατότητα κατοχύρωσης επιδόματος ανεργίας. Μαγική εικόνα! Όσον αφορά στο επίδομα ανεργίας, όπως διαφάνηκε και παραπάνω η κατεύθυνση που υπηρετεί η κυβέρνηση είναι η μετατροπή του σε επιδότηση της εργοδοσίας. Όσον αφορά στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων στην κοινωφελή εργασία, οι βελτιώσεις δεν είναι τίποτε άλλο παρά τερτίπια -σε απόλυτη συμφωνία με το αντεργατικό πλαίσιο του ΕΣΠΑ- προκειμένου με πρόχειρο τρόπο να καλύπτονται κάποιες αυτονόητες ανάγκες των εργαζομένων που θα δουλέψουν σε αυτά. Με τις όποιες αλλαγές, γίνεται προσπάθεια να εξωραϊστεί η αθλιότητα που ζήσαμε σε όλα τα προηγούμενα προγράμματα, προκειμένου το μοντέλο της κοινωφελούς εργασίας να γενικευτεί και να μονιμοποιηθεί στο δημόσιο τομέα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχοντας εξαντλήσει τους πόρους που προέρχονται από τα ΕΣΠΑ για την υλοποίηση αυτής της πολιτικής, το Μάρτιο προσέτρεξε στην Παγκόσμια Τράπεζα προκειμένου να χορηγηθεί στο ελληνικό κράτος νέο δάνειο για τη χρηματοδότηση 300.000 τέτοιων θέσεων εργασίας για το διάστημα 2018-2020. Μετατρέπουν τους άνεργους σε φτηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό για ψίχουλα, ενώ ταυτόχρονα χρεώνουν τους ίδιους και τις μελλοντικές γενιές με χρέη σε διεθνείς οργανισμούς, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν επιχειρήσεις, να διαλύσουν τις εργασιακές σχέσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να μετατρέψουν τους ανέργους σε σύγχρονους δούλους. Όλα τα παραπάνω, αναδεικνύουν πόσο κοντά έρχεται η πάλη ενάντια στην ανεργία συνοδευόμενη από το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με δικαιώματα, με την πάλη ενάντια στην ΕΕ, το χρέος και την κερδοφορία των επιχειρήσεων! Οι άνεργοι και οι εργαζόμενοι δε πρέπει να αποδεχθούν ότι η πολιτική της μισοδουλειάς-μισοανεργίας είναι μονόδρομος!

Απελευθέρωση των απολύσεων και θεσμοθέτηση νέων μορφών ελαστικής εργασίας // οι διαπραγματεύσεις για τη 2ηαξιολόγηση: Τέλος η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυτή την περίοδο βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, ενώ πίσω της έχουν προστρέξει ο ΣΕΒ, η ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ αλλά και η ΓΣΕΕ. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης βρίσκεται η απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων και η θεσμοθέτηση νέων μορφών ελαστικής εργασίας (mini jobs, midi jobs, teleworking, how-hour contract, zero-hour contract κλπ). Γιατί όμως γίνεται αυτή η συζήτηση; Η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και η ΕΕ έχουν την εμπειρία μεγάλων λουκέτων επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα όπως η Ηλεκτρονική, ο Μαρινόπουλος κ.α., ενώ στην διαπραγμάτευση βρίσκεται επίσης η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και η συνεπακόλουθη αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων στη ΔΕΗ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε έναν ακόμα «έντιμο συμβιβασμό». Θα συμβιβαστεί με την αναθεώρηση του επιτρεπόμενου ποσοστού απολύσεων στις μεγάλες μονάδες, ενώ σαν αντιστάθμισμα θα θεσμοθετήσει νέες ελαστικές εργασιακές σχέσεις, νέα προγράμματα μερικής και εκ περιτροπής εργασίας, προκειμένου να μη βρεθούν από τη μία μέρα στην άλλη χιλιάδες εργαζόμενοι στην ανεργία, προκειμένου να μοιραστεί η ανεργία και η φτώχεια σε όλο και πιο πολλούς. Τα λουκέτα όμως αυτά καθώς και οι ιδιωτικοποιήσεις σε μια σειρά από δημόσιες-ιδιωτικές επιχειρήσεις, σημαίνουν για τους επιχειρηματίες νέα επιχειρηματικά εγχειρήματα δηλαδή νέα πεδία κερδοφορίας για το ελληνικό κεφάλαιο (προκειμένου να γίνει πιο ανταγωνιστικό), τα οποία βασίζονται στις νέες μορφές εργασίας που φέρνει ο εργασιακός μεσαίωνας, στο βάθεμα της εκμετάλλευσης στο όνομα πάντοτε της ανάπτυξης και πολλές φορές (άκουσον, άκουσον…) στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας. Απολύσεις λοιπόν και μάλιστα μαζικές και ελαστικές σχέσεις εργασίας είναι η απάντηση κυβερνήσεων-ΕΕ-κεφαλαίου για την ανεργία.

Σε αυτό το κλίμα διεξάγεται και η περίφημη διαπραγμάτευση! Μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, αμεταβλητότητα μισθού, απελευθέρωση ατομικών συμβάσεων εργασίας, επέκταση νέων μορφών εργασίας , άρση συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, στοχεύοντας εν τέλει στη δημιουργία ενός εργαζομένου πλήρως ευέλικτου και πειθήνιου στις ορέξεις του κάθε εργοδότη. Ο εργασιακός μεσαίωνας όμως είναι ήδη εδώ και τα αφεντικά δοκιμάζουν τα όρια μας! Ενδεικτικές είναι οι περιπτώσεις όπου οι εργαζόμενοι είτε καλούνται να υπογράψουν ντροπιαστικές για τους ίδιους συμβάσεις εργασίας (βλέπε H&M), είτε να πειθαρχήσουν σε τρομακτικά παράλογες εργοδοτικές απαιτήσεις (βλέπε Μουστάκας), είτε να θέσουν ακόμα και την ίδια τους τη ζωή σε κίνδυνο (βλέπε μια σειρά από εργατικά ατυχήματα σε δήμους στα πλαίσια των κοινωφελών προγραμμάτων απασχόλησης, ή στα Everest και στα Mikel). Η ίδια η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία σημασία μπροστά στα κέρδη των επιχειρήσεων.

Μπροστά λοιπόν σε αυτή την καμπή το εργατικό κίνημα και οι άνεργοι καλούμαστε να ψηλαφίσουμε τη δικιά μας απάντηση και μπροστά στα κέρδη τους να βάλουμε την ζωή μας! Έχουμε την εμπειρία μιας οκταετούς πορείας όπου δοκιμάστηκαν στην πράξη πολλές γραμμές – άλλες με μεγαλύτερη επιτυχία και άλλες με λιγότερη. Το βέβαιο ήταν ότι αν και το εργατικό κίνημα ήταν αναντίστοιχο των απαιτήσεων της εποχής και της επίθεσης που δεχόμαστε, μια νέα προσπάθεια επανεξόρμησης και ανασυγκρότησης του κινήματος θα πρέπει να απαντήσει πλέον με βάση αυτή την εμπειρία σε κάποια καίρια ερωτήματα:

Με ποιους να πάμε και ποιους να αφήσουμε;

Ο επίσημος συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ θεωρεί ως απάντηση στην ανεργία, την πολιτική που υπερασπίζονται όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις, το κεφάλαιο και η ΕΕ. Η ΓΣΕΕ από την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας του 2014 έχει δεσμευτεί ότι θα αναλάβει πρωτοβουλίες προκειμένου να προωθήσει τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, χρηματοδοτείται και η ίδια από προγράμματα ΕΣΠΑ, ενώ ολόκληρα Εργατικά Κέντρα (βλ. Εργατικό Κέντρο Λαμίας) κλείνουν από τον ΣΔΟΕ για κακοδιαχείριση των Κοινοτικών Κονδυλίων και χρέη προς το κράτος. Αυτός ο συνδικαλισμός, ο συγχρηματοδοτούμενος από την ΕΕ και τα αφεντικά είναι αδύνατον να πάρει πρωτοβουλίες για τα δικαιώματα μας. Βρίσκεται στην αντίπερα όχθη, μαζί με τις επιχειρήσεις και το υπουργείο – είναι εργοδοτικός και κυβερνητικός!

Από κοντά και ο συνδικαλισμός που ενώ μιλά στο όνομα των ανέργων και προβάλλει επιμέρους αιτήματα ή αντιδρά σε ακραίες εκφράσεις αυτής της πολιτικής, στην πραγματικότητα προσανατολίζει το κίνημα σε μια πολιτική εξωραϊσμού του υπάρχοντος πλαισίου, εξορθολογισμού της βαρβαρότητας, προτείνει τα μέτρα που θα υλοποιήσει αύριο η κυβέρνηση. Τέτοιες λογικές επανεμφανίζονται με νέο τρόπο και διαφορετικούς σκοπούς τώρα που επιχειρείται κλιμάκωση της επίθεσης. Το κυβερνών κόμμα με τη νεοσύστατη πρωτοβουλία των ReWorkers επιδιώκει να απευθυνθεί ξανά στους άνεργους. Μια γρήγορη ματιά όμως κάνει καθαρό ότι από τέτοια εγχειρήματα απουσιάζουν πραγματικές προσπάθειες οργάνωσης των άνεργων και των επισφαλώς εργαζόμενων, ενώ τα πλαίσιο πάλης που προβάλλουν αφήνουν στο απυρόβλητο τα ΕΣΠΑ και το υπουργείο. Οι άνεργοι πρέπει να τους γυρίσουμε την πλάτη. Το έργο με τους μετριοπαθείς ακτιβιστές που από τη μία μέρα στην άλλη πετούν στην άκρη τον εξοπλισμό διαδήλωσης για να ντυθούν με κουστουμάκια και να μπαινοβγαίνουν στα υπουργεία το έχουμε ξαναδεί, δε μας ταιριάζει!

Αυτό που μας ταιριάζει: ΔΕ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑ ΔΟΥΛΟΙ!

Αυτό που μας ταιριάζει είναι να αναστοχαστούμε πάνω στις προσπάθειες σωματείων, λαϊκών πρωτοβουλιών και συλλογικοτήτων ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων, να συγκροτήσουν ένα πρόγραμμα πάλης και δράσης που θα ανακουφίζει τους άνεργους και θα τους βοηθά, ώστε οι ίδιοι να πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους πλάι αλλά και μέσα από τα σωματεία και τις συλλογικότητες γειτονιάς. Ένα πρόγραμμα μάχης που θα εκκινά από τα ζητήματα επιβίωσης και θα ολοκληρώνεται σε πολιτικούς στόχους ανατροπής αυτής της πολιτικής! Το προηγούμενο διάστημα έλειψε η συνέχεια και η επιμονή σε αυτήν ακριβώς την αναζήτηση.

Τα πρώτα χρόνια της μαζικής κατά βάση πολιτικής κινητοποίησης διαδέχθηκε μια περίοδος κατακερματισμού του κινήματος και των πρωτοβουλιών. Εκατοντάδες ήταν οι πολιτικοσυνδικαλιστικές συλλογικότητες που δημιουργήθηκαν, αλλά πολύ λίγες είναι αυτές που άντεξαν στο χρόνο και κατόρθωσαν να συνδεθούν με πραγματικούς διεκδικητικούς αγώνες των ίδιων των άνεργων/επισφαλώς εργαζομένων. Το πιο σημαντικό παράδειγμα μιας απόπειρας να ξεπεραστεί αυτό ήταν οι αγώνες των «ωφελούμενων» στα προγράμματα ΟΑΕΔ-ΕΣΠΑ σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με κορύφωση τον αγώνα των λεγόμενων «πεντάμηνων» (Οκτώβριος 2015-Γενάρης 2016). Τότε για πρώτη φορά μέσα στην κρίση, είχαμε σειρά από αγώνες που εκδηλώθηκαν διαδοχικά, όπου η άμεση πάλη των «ωφελούμενων» αναμετρήθηκε με την εφαρμοζόμενη πολιτική διαχείρισης της ανεργίας. Δοκιμάστηκε η μορφή των επιτροπών στους δήμους, του Συντονιστικού Αγώνα σωματείων και επιτροπών αγώνα που πάλευε για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους και κατάργηση των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συμβολή προσπαθειών για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων ανέργων, όπως για ελεύθερες μετακινήσεις στη Θεσσαλονίκη και αλλού, αλλά και ο μεγαλειώδης αγώνας των εργαζόμενων στη ΒΙΟΜΕ, που κόντρα σε θεούς και δαίμονες αρνήθηκαν να πεταχτούν στην ανεργία και λειτουργούν όλο αυτό τον καιρό παραδειγματικά για όλους μας, με την αντοχή και την επιμονή του αγώνα τους.

Στη πλειοψηφία όμως αυτών των προσπαθειών έλειψε ο πανελλαδικός συντονισμός που θα μετασχηματίζεται σε μια ενιαία πανελλαδική δύναμη ικανή να επιβάλλει κατακτήσεις, να σπάσει την αδράνεια και την αίσθηση ότι τίποτα δεν αλλάζει. Αυτό τον πανελλαδικό συντονισμό στη λογική της υιοθέτησης μιας πιο βαθιάς γραμμής και πρακτικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος σήμερα καλούμαστε να οικοδομήσουμε. Με σχέδιο που δε θα εξαντλείται μόνο σε άμεσα κινηματικά ραντεβού, αλλά που θα επιδιώκει να αναμετρηθεί στα ίσα με το νέο αντιεργατικό νομοσχέδιο και την πολιτική ανακύκλωσης της ανεργίας, επιδιώκοντας να κάνει το ζήτημα της ανεργίας και της ελαστικής εργασίας κέντρο του προβληματισμού και δράσης ολοένα και μεγαλύτερου αριθμού σωματείων και λαϊκών πρωτοβουλιών στις γειτονιές, οικοδομώντας μια ταξική ενότητα προσαρμοσμένη στις νέες συνθήκες της παραγωγής και της εργασίας. Οικοδομώντας αυτές τις συλλογικότητες μάχης που θα πρωτοστατούν στην εκδήλωση αγώνων ενάντια στην κυβέρνηση και την πολιτική ΕΕ-κεφαλαίου, θα συνδέονται με κάθε εργατικό αγώνα που οργανώνεται από τα σωματεία, τους συλλόγους, τις επιτροπές αγώνα, τις συνελεύσεις, με κάθε πρωτοβουλία που κινείται σε αγωνιστική λογική. Σήμερα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, ούτως ώστε ο κόσμος της μισοεργασίας – μισοανεργίας να συμβάλλει καθοριστικά στην οικοδόμηση αυτής της ενότητας.

Σε νεύρο αυτής της προσπάθειας μπορούν να αναδειχθούν οι πολιτικοσυνδικαλιστικές συλλογικότητες ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων που έχουν δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια. Κάθε μία από αυτές είναι φορέας διαφορετικών προσεγγίσεων, εμπειριών, μα και κοινών αγωνιών. Ο διάλογος, η συναγωνιστική διαπάλη ιδεών και γραμμών, όταν έχουν σα κριτήριο την ενδυνάμωση και την ανάπτυξη του κινήματος, όταν αποκρυσταλλώνονται σε τολμηρές πρωτοβουλίες κοινής δράσης και σε κοινούς πολιτικούς στόχους μετασχηματίζει και τις ίδιες.

Ως ATTACK επιμένουμε ότι έχει έρθει η ώρα να βαδίσουμε στο δρόμο του ανοιχτού διαλόγου και του αναγκαίου πολιτικού και κινηματικού συντονισμού μαζί με άλλες συλλογικότητες, συνειδητά και οργανωμένα. Απευθύνουμε κάλεσμα προς πολιτικοσυνδικαλιστικές συλλογικότητες ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων να συνδιοργανώσουμε και φέτος το Διήμερο ενάντια στην ανεργία και την επισφάλεια στις αρχές Μάη. Πιο συγκεκριμένα, προτείνουμε η μία μέρα να είναι αφιερωμένη στους αγώνες των ανέργων, στην πάλη του εργατικού κινήματος ενάντια στην ανεργία και την πολιτική της ανακύκλωσης της. Με τις παραπάνω σκέψεις ελπίζουμε να συμβάλλουμε στον αναγκαίο διάλογο που πρέπει να διεξαχθεί εκεί, αλλά πολύ περισσότερο στους αγώνες που πρέπει να δώσουμε για να νικήσουμε.

ΕΠΙΒΟΛΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ ΤΩΡΑ – ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΜΟΝΙΜΗ και ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ για όλους!
  • Έκτακτη παροχή επιδόματος Πάσχα στους ανέργους.
  • Να μη θεσμοθετηθεί ΠΟΙΝΟΛΟΓΙΟ ΑΝΕΡΓΩΝ, ανυπακοή στις κατευθύνσεις της ΕΕ και των όρων υλοποίησης του ΕΣΠΑ. Όχι στη μετατροπή του ΟΑΕΔ σε φορέα διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, που θα λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Καμία εκχώρηση λειτουργιών του ΟΑΕΔ σε εργολάβους. Να μπλοκαριστεί οποιαδήποτε προσπάθεια μετατροπής του σε φορέα ελέγχου και καταναγκασμού των ανέργων. Ανατροπή κάθε προσπάθειας περιορισμού των δικαιωμάτων των ανέργων! Όχι στην ανακύκλωση της ανεργίας, στα συστήματα μηδενισμού και διαρκή επαναυπολογισμού του χρόνου ανεργίας. Ο χρόνος ανεργίας να μετρά στα συντάξιμα έτη!
  • Να καταργηθεί το voucher τουρισμού και να μην δοθεί ξανά σε εργοδοτική οργάνωση η διαχείριση οποιουδήποτε προγράμματος. Να καταργηθεί άμεσα το πρόγραμμα μετατροπής του επιδόματος ανεργίας σε πρόγραμμα επιδότησης της εργοδοσίας.
  • Κανένα δάνειο – είτε από τη Παγκόσμια Τράπεζα, είτε από την ΕΕ – για τη συνέχιση αυτής της αντιδραστικής πολιτικής.
  • Να κατοχυρωθούν όλα τα δικαιώματα των «ωφελούμενων» σε προγράμματα του ΟΑΕΔ στη βάση του εργατικού δικαίου. Κανονικές άδειες, μισθός με το μήνα και όχι με επιδόματα, να σταματήσει η αμοιβή με υποκατώτατο κατά παρέκκλιση του εργατικού δικαίου, πλήρης ασφάλιση σε όλα τα προγράμματα. Να απεμπλακούν οι πληρωμές των ανέργων από το γραφειοκρατικό μηχανισμό Υπουργείου-ΟΑΕΔ-ΕΣΠΑ-επιχειρήσεων και να γίνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό, για να σταματήσουν οι συνήθεις καθυστερήσεις στις πληρωμές. ΣΠΑΜΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΕΣΠΑ!
  • Δωρεάν μετακινήσεις, πρόσβαση σε υγεία, παιδεία και κάθε κοινωνικό αγαθό για κάθε άνεργο. Πλήρης κατοχύρωση του δικαιώματος δωρεάν μεταφορών των ανέργων στη Θεσσαλονίκη, την πρωτεύουσα της ανεργίας! Η κάρτα ανεργίας να κατοχυρωθεί ως πάσο δωρεάν μετακίνησης.
  • ΜΟΝΙΜΗ και ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ για όλους! Κανονικές προσλήψεις, με σπάσιμο των μνημονιακών περιορισμών στους δήμους και σε όλους τους υποστελεχωμένους δημόσιους φορείς (νοσοκομεία, σχολεία κτλ) για να καλυφθούν οι ανάγκες σε προσωπικό. Μείωση των ωρών εργασίας, χωρίς μειώσεις αποδοχών και μαζικές προσλήψεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
  • Καμία θεσμοθέτηση νέων μορφών ελαστικής εργασίας, κατάργηση όλων των νόμων που ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις, χτύπημα της μαύρης εργασίας.
  • Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις & κατάργηση των προγραμμάτων ΟΑΕΔ-ΕΣΠΑ. Απαγόρευση των απολύσεων, ούτε σκέψη για απελευθέρωση τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου