Διακήρυξη του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος

Σπάρτακος αυτό το αιώνιο σύμβολο χειραφέτησης διαλέξαμε να είναι και το συμβολικό όνομα του πιο σημαντικού εγχειρήματος μέσα στο στρατό.

Είκοσι χρόνια τώρα ένα δίκτυο ελευθέρων φαντάρων αλλάζει όλα τα δεδομένα και τα στερεότυπα. 

Ο στρατός που αποτελούσε το άβατο της αστικής πολιτικής ψάχνει πλέον τρόπους να μας αντιμετωπίσει. 

Οι φαντάροι που «πρέπει» σαν σκλάβοι να δέχονται διαταγές και να υπακούν μπορούν πλέον με το θάρρος τους και τους αγώνες τους να πετυχαίνουν νίκες, να αποτελούν πρωτοπόρο κομμάτι του αντιπολεμικού και νεολαιίστικου κινήματος. 

Στου παραλόγου τη θητεία αντιτάξαμε τη λογική των αναγκών και των δικαιωμάτων μας. 

Αρνηθήκαμε να δούμε τη θητεία ως χαμένο χρόνο, ως ένα αναγκαίο κακό που θα περάσει κάνοντας υπομονή. Αρνηθήκαμε να δεχτούμε ότι υπάρχει χώρος και χρόνος ικανός να σταματήσει την ταξική πάλη. Υποστηρίζουμε ότι οι φαντάροι είναι πολίτες με στολή και κατά την διάρκεια της θητείας τους έχουν δικαίωμα στην ανθρώπινη διαβίωση και αξιοπρέπεια. Η αξιοπρέπεια δεν έχει on-off διακόπτη και δεν κάνει εκπτώσεις .

Βασίζουμε τις προσπάθειές μας στις πιο σύγχρονες αναλύσεις για τον πόλεμο και τον ρόλο του στρατού. Η νέα τάξη πραγμάτων κάθε άλλο παρά ειρήνη έφερε και ο πόλεμος μαίνεται σχεδόν παντού. Ένας πόλεμος που όλο και περισσότερο αποκαλύπτει την πραγματική του φύση ,το πραγματικό του πρόσωπο ,σαν την πιο άγρια και αποκρουστική μορφή εκμετάλλευσης των εργαζομένων και των λαών. Αλλάζει τόσες πολλές μορφές είτε με την μορφή της οικονομικής αφαίμαξης είτε με πραγματικά πυρά ,που έχουν πλέον χαθεί τα όρια που τον χωρίζουν από την ειρήνη. Τα σύγχρονα όπλα συνεχίζουν να σκοτώνουν για πολλά χρόνια μετά την χρήση τους. Ο πόλεμος είναι πιο ταξικός από ποτέ. Είναι στα όρια του κυνικού λόγου το γεγονός ότι τα πιο φτωχά στρώματα είναι εκείνα που τελικά στελεχώνουν ιμπεριαλιστικούς στρατούς, ενώ ταυτόχρονα αυτά δέχονται κυρίως και τις συνέπειες των επεμβάσεων. Οι απώλειες καταγράφονται περισσότερο στους άμαχους παρά στα πεδία των μαχών.

Από την άλλη μεριά αντιληφθήκαμε γρήγορα τις τομές που έφεραν τα σύγχρονα δόγματα άμυνας –ασφάλειας τόσο εντός όσο και εκτός του στρατού. Η εκστρατεία ενάντια στην τρομοκρατία γρήγορα γενικεύτηκε βάζοντας στο στόχαστρο ότι ενοχλεί την απρόσκοπτη εφαρμογή των νόμων της αγοράς. Ο όρος ασύμμετρες απειλές μπήκε για τα καλά στις ζωές μας ενοποιώντας τον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό. Τρομοκρατία, μετανάστες, κοινωνικά κινήματα μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι και βαφτίζονται απειλή. Οι στρατοί της καπιταλιστικής δύσης έχουν ξεκάθαρο κατασταλτικό ρόλο εντός και εκτός συνόρων. Η ασφάλεια γίνεται πρώτη προτεραιότητα για τα κράτη ,βασικός μοχλός στις αντεργατικές επιθέσεις και στην περιστολή των ελευθεριών αλλά και απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη του κεφαλαίου . Οι αντιιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί φυσικά και δεν καταργούνται, πολλές φορές οξύνονται επικίνδυνα, πάντα όμως υποτάσσονται στο παραπάνω πλαίσιο που βάζει ως πιο σημαντικό τον πόλεμο ενάντια στα εργατικά δικαιώματα.

Ο ελληνικός στρατός παραμένει το ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί της ελληνικής αστικής τάξης. Συμμετέχει σε όλες τις διεθνείς εκστρατείες είτε με έμμεσο είτε με άμεσο τρόπο ενώ αποτελεί οργανικό κομμάτι του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού. Έχει ενσωματώσει πλήρως τα δόγματα άμυνας-ασφάλειας και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συμμετοχή στη διαχείριση του μεταναστευτικού. Οι ολοένα και αυξανόμενες ασκήσεις ενάντια στις ασύμμετρες απειλές, κάνουν όλο και πιο αισθητή την αστυνομική πλευρά του. Από την άλλη εκμεταλλεύεται άγρια και πολλαπλά τους φαντάρους και αυτό διότι μας θεωρεί αναλώσιμους. Φορτώνει όλο το κόστος της θητείας σε εμάς και στις οικογένειές μας ενώ την ίδια στιγμή κυβέρνηση και ΕΕ επιβάλλουν περικοπές που χτυπάνε αλύπητα την στρατευμένη νεολαία που έχει να αντιμετωπίσει ούτως ή άλλως την εργασιακή ανασφάλεια και τις αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις. Παράλληλα αποτελούμε ένα κοινωνικό στρώμα άμισθων-δούλων. Με τη δωρεάν εργασία μας εντός του στρατού όχι μόνο συντηρούμε τα στρατόπεδα αλλά στηρίζουμε και τον δήθεν κοινωνικό ρόλο του στρατού. Πάνω στις πλάτες μας βουλώνονται τρύπες σε ένα κοινωνικό κράτος που διαρκώς καταρρέει όπως αποδεικνύεται στα επαγγέλματα των ιατρών ,των δικηγόρων, των μηχανικών και των εκπαιδευτικών ιδίως στις παραμεθόριες περιοχές.

Γίνεται σαφές ότι ο ελληνικός στρατός κάνει πολλά περισσότερα από το να φυλάει τα σύνορα. Είναι πολλά περισσότερα από ένας ιδεολογικός μηχανισμός που προσπαθεί να πειθαρχήσει τους αυριανούς εργαζόμενους. Φυσικά διατηρεί και αυτή την πλευρά. Η εθνικιστική-ξενοφοβική προπαγάνδα καλά κρατεί, όπως και η εμφύσηση αξιών όπως η ρουφιανιά , το γλείψιμο, το δούνε και λαβείν προσόντων και προνομίων. Ο ελληνικός στρατός όμως δεν είναι σε κατάσταση αναμονής αλλά συμβάλει με πολλούς τρόπους στην επίθεση που κάνει το κεφάλαιο στις δυνάμεις της εργασίας. Κατά συνέπεια βλέπουμε τη δράση μας, τη δράση του Δικτύου Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος ως την πιο ενεργή συνέχιση της ταξικής πάλης μέσα στα στρατόπεδα.

Το πολιτικό πρόγραμμα του ΔΕΦΣ εξειδικεύεται σε 10 σημεία για την ανάπτυξη αγώνων μέσα στο στρατό.

· Αγώνας για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Σίτιση, θέρμανση και νερό που να ικανοποιούν τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες, ρουχισμός που να ανταποκρίνεται στις καιρικές συνθήκες και θάλαμοι στους οποίους δε θα στοιβάζονται οι φαντάροι. Αντιστεκόμαστε στην πολιτική περικοπών ρουχισμού από το ΥΠΕΘΑ.

· Καμία έκπτωση σε ζητήματα υγείας. Μακριά από αμίαντο, κάδμιο, απεμπλουτισμένο ουράνιο. Οι φαντάροι να περνάνε από αξιόπιστες και ολοκληρωμένες εξετάσεις στα στρατιωτικά νοσοκομεία πριν την έναρξη της εκπαίδευσης. Τα εμβόλια να γίνονται στην αρχή της θητείας. Απαιτούμε σεβασμό στα δικαιώματα που απορρέουν από τα λεγόμενα Ι του καθενός. Σύγχρονα, εξοπλισμένα ιατρεία σε κέντρα και μονάδες. Μπάνια και τουαλέτες που δε θα αποτελούν εστίες μόλυνσης και μετάδοσης νοσημάτων.

· Πάλη για ισονομία και ίση μεταχείριση σε υπηρεσίες και άδειες ενάντια στα βύσματα και το πελατειακό κράτος. Να σπάσουμε το φαύλο κύκλο που κρατάει σε ομηρία τη νεολαία. Αύξηση του ελεύθερου χρόνου για ξεκούραση και ψυχαγωγία πέρα από τα όρια του ημερήσιου προγράμματος.

· 

Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα, κανένας φαντάρος στην ΕΛΔΥΚ. Μπλοκάρισμα της συμμετοχής του ελληνικού στρατού σε ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ και ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Αρνούμαστε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας σε ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ και στο κράτος Τρομοκράτη Ισραήλ.

· Αγώνας για ελευθερίες και δικαιώματα κόντρα σε φυλετικές, ταξικές, σεξουαλικές, θρησκευτικές και σωματικές διακρίσεις. Δεν ανεχόμαστε τα καψόνια και τις προσβολές. Η μαγκιά είναι στις κόντρες με την ιεραρχία και όχι στην υποταγή και το γλείψιμο. Όχι στο διαχωρισμό Παλιός-Νέος, που μας διασπά.

· Μέτωπο ενάντια στο Φασισμό και την Εθνικιστική προπαγάνδα. Δεν ανεχόμαστε το μιλιταρισμό και τον εθνικισμό, την προπαγάνδα ενάντια στους γειτονικούς λαούς και τους μετανάστες. Δεν τραγουδάμε εθνικιστικά τραγούδια που διαχέουν ύπουλα τη μισαλλοδοξία και τον φανατισμό. Όλα αυτά έχουν συμβάλει καθοριστικά στη φασιστική και νεοναζιστική άνοδο. Να κλείσουν τώρα οι φασιστικές Λέσχες Εφέδρων και τα νέα Τάγματα Εθνοφυλακής που στρέφονται κατά του εσωτερικού εχθρού-αγωνιζόμενου λαού.

· Να καλυφθεί άμεσα το κόστος της θητείας από τον στρατό. Μας έφεραν εδώ λέγοντας μας ότι είναι «το υπέρτατο καθήκον». Είναι υποχρέωση τους και δεν αντέχουμε να πληρώνουμε ούτε ένα ευρώ για φαγητό, μετακινήσεις, ψυχαγωγία. Απαιτούμε δωρεάν μετακίνηση σε άδειες και εξόδους. ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΨΜ. ΕΞΩ ΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΠΟΥ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ.

· Μας αναγκάζουν να παρατάμε τις δουλειές μας, τουλάχιστον να αναγνωρίζεται η θητεία ως συντάξιμος χρόνος και ως προϋπηρεσία. Εγγραφή στο Ταμείο Ανεργίας με την ολοκλήρωση της στρατιωτικής θητείας. Αύξηση του μισθού των στρατιωτών. Όχι στην εκμετάλλευση και τη μαύρη απλήρωτη εργασία. Δε θα βουλώνουμε εμείς τις τρύπες στο «λιγότερο κράτος». Για τα μαγειρεία, τα γραφεία, τους οδηγούς, τη συντήρηση των στρατοπέδων τους γιατρούς και τους μηχανικούς να γίνουν άμεσα προσλήψεις πολιτικού προσωπικού. Κανένας στρατιώτης-υπηρέτης στις κατασκηνώσεις και τις Λέσχες των αξιωματικών που λειτουργούν με τη στυγνή εκμετάλλευση των φαντάρων. Να προσλάβουν πολιτικό προσωπικό.

· Πάλη ενάντια στην ανάληψη αστυνομικών-κατασταλτικών καθηκόντων από τον στρατό. Ούτε να σκεφτούν για συμμετοχή μας σε σενάρια καταστολής του «εσωτερικού εχθρού», του αγωνιζόμενου εργαζόμενου λαού μας. Αρνούμαστε τον απεργοσπαστικό ρόλο του στρατού και το κυνήγι των μεταναστών, σύγχρονων κολασμένων, που καταφθάνουν ή ζουν στη χώρα μας, εξαιτίας της πείνας και επεμβάσεων.

· Διαρκής αγώνας ενάντια στο αξιόμαχο και την πολεμική ετοιμότητα. Να καταργηθούν οι επικίνδυνες και πανάκριβες ασκήσεις με πραγματικά πυρά και τα σκηνάκια. Είναι αδιανόητες οι απώλειες σε περίοδο ειρήνης. Μόνο η άρνηση του πολέμου, η κοινή πάλη των λαών και η διεθνιστική αλληλεγγύη μπορούν να απομακρύνουν τα σύννεφα των θερμών επεισοδίων που μαζεύονται επικίνδυνα στην περιοχή. Έτσι απαντάμε στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Δεν είναι δικός μας, οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Από αυτή τη σκοπιά υπερβαίνουμε και το δίλλημα μισθοφορικός ή εφεδρικός στρατός. Αμφισβητούμε τον πολεμικό-κατασταλτικό ρόλο και τον δύο.

Κάθε λέξη αυτού του προγράμματος μπορεί να είναι στήριγμα και εργαλείο για όλους όσους θέλουν να ορθώσουν το ανάστημά τους στην ιεραρχία. Μπορεί να διεμβολίζει πολιτικούς χώρους, να δημιουργεί συμμαχίες, να εκφράζει περισσότερο ή λιγότερο κάθε αγωνιστική τάση. Ακόμα και μισθοφόροι και υπαξιωματικοί βρίσκουν στοιχεία ενότητας συμφερόντων. Μπορεί να είναι το αποκούμπι όσων δεν έχουν κάπου αλλού να απευθυνθούν, η δυνατότητα υπεράσπισης των δικαιωμάτων που απορρέουν από το σύνταγμα και τον στρατιωτικό κανονισμό, η προστασία της αξιοπρέπειας και της σωματικής ακεραιότητας από τις αυθαιρεσίες των διοικητών… στο σύνολό του όμως υπερβαίνει όλα αυτά και αποτελεί την πιο μάχιμη έκφραση του ταξικού αντιπολεμικού κινήματος μέσα στο στρατό.

Κανένα πρόγραμμα δεν υπάρχει φυσικά χωρίς το υποκείμενο που θα του δώσει ζωή. Η καθημερινή, αδιάκοπη παρουσία του ΔΕΦΣ κάνει διαφορά. Ποτέ δεν κρυφτήκαμε, συζητάμε, ενημερώνουμε, οργανώνουμε τους συναδέλφους. Αξιοποιούμε κάθε περιθώριο που δίνει το σύνταγμα και ο στρατιωτικός κανονισμός. Βγαίνουμε παραπονούμενοι και ανεβάζουμε τα ζητήματα στην ιεραρχία όποτε το απαιτούν οι περιστάσεις προκειμένου να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας. Εκεί στην αναφορά μπροστά σε συναδέλφους και διοικητές κάνουμε συλλογικό το ατομικό παράπονο. Δεν αφήνουμε τίποτα στη μοιρολατρία του στρατού. Δίνουμε όλες τις μάχες για το φαγητό, για τη θέρμανση, για τα γάντια, για κάθε ευρώ που σπαταλάμε χωρίς λόγο. Η καθημερινότητα αλλάζει, η θητεία αλλάζει. Πετυχαίνουμε διαρκώς μικρές και μεγάλες νίκες. Προστατεύουμε τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική ακεραιότητα. Οι δράσεις μας για τις αυτοκτονίες, τα ατυχήματα, τις επικίνδυνες συνθήκες πολλές φορές έχουν προλάβει τα επόμενα εγκλήματα. Σπάσαμε το ψέμα της υποχρεωτικής μετάθεσης στην Κύπρο. Δε διστάσαμε να ξεβολέψουμε προνομιούχους συναδέλφους, χτυπήσαμε βύσματα και συμφέροντα. Αρνηθήκαμε οποιαδήποτε συμμετοχή στις πολεμικές εκστρατείες, στο κυνήγι των μεταναστών, στον κατασταλτικό ρόλο του στρατού. Κάναμε έμπρακτα το αντιπολεμικό-φιλειρηνικό καθήκον μας. Με πρωτοβουλία του ΔΕΦΣ βγήκαν συλλογικά γράμματα με υπογραφές από εκατοντάδες στρατόπεδα. Συνέβαλαν σημαντικά στο αντιπολεμικό, εργατικό, νεολαιίστικο κίνημα : για την εξέγερση του Δεκέμβρη του 08, για τον ξεσηκωμό ενάντια στα μνημόνια, για τους πρόσφυγες, για τη μείωση της θητείας, για τους νόμους αναδιάρθρωσης του στρατού, για τις ασκήσεις με πραγματικά πυρά και τα ατυχήματα….

Σημαντικό κομμάτι της προσπάθειάς μας αποτελούν τα γράμματα και οι δημοσιευμένες καταγγελίες. Σπάμε τα στεγανά των στρατοπέδων. Οι αξιωματικοί υποχρεώνονται με αυτό τον τρόπο να απολογούνται στα επιτελεία, στους γονείς και συνολικά στην κοινωνία. Θεωρούμε υποχρέωσή μας να βγάλουμε προς τα έξω τη δράση μας. Ο τρόπος ύπαρξης του ΔΕΦΣ συμπυκνώνεται στο σύνθημα ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΖΙΚΟ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ. Η αντίληψη αυτή προσπαθούμε να πάρει και συγκεκριμένη θεσμική μορφή κάνοντας πράξη το αίτημα για ελεύθερο συνδικαλισμό των φαντάρων. Προερχόμαστε από το μαθητικό και φοιτητικό κίνημα, από τους αγώνες της εργατικής νεολαίας. Παρεμβαίνουμε στις διαδικασίες της ΕΑΑΚ, στις Αναιρέσεις και σε άλλα νεολαιίστικα φεστιβάλ. Δίνουμε το παρόν ένστολοι σε κορυφαίες στιγμές του λαϊκού κινήματος (17 Νοέμβρη, πρωτομαγιά). Συμμετέχουμε στις διεργασίες του ταξικού εργατικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Ήμασταν στο Σπόρτινγκ το 2009 στην ιδρυτική συνέλευση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επιμένουμε ότι η μοναδική σύγχρονη εκδοχή του αντιπολεμικού κινήματος είναι η σύνδεσή του με τα ευρύτερα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας. Είμαστε κομμάτι των δυνάμεων της ρήξης και της ανατροπής. 

Η προσπάθειά μας χτίστηκε βήμα βήμα. Κάθε σειρά βάζει και ένα νέο λιθαράκι αγωνιστικής εμπειρίας. Σημαντικό ρόλο στην ενοποίηση των κατακερματισμένων αγώνων και στη συλλογική εμπειρία παίζει σίγουρα η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Πραγματική τομή αποτέλεσε η δημιουργία του αντιστοίχου blog. Εκατομμύρια επισκέπτες εκτίναξαν την αναγνωρισιμότητα του ΔΕΦΣ. Όλος ο πλούτος της δράσης μας είναι εκεί. Μάταια οι θιγόμενοι αξιωματικοί προσπαθούν να μας συκοφαντήσουν. Μέσα και έξω από τα στρατόπεδα φαντάροι και αξιωματικοί, δημοσιογράφοι και εφημερίδες λένε ‘το έγραψε ο Σπάρτακος’ για να χαρακτηρίσουν την εγκυρότητα της είδησης. 

Τιμούμε τα πρώτα αγωνιστικά εγχειρήματα με τις επιτροπές φαντάρων το19 80. Με σωστά πολιτικά βήματα και αγωνιστικό τσαμπουκά φτάσαμε από την εποχή των φαντάρων με τις κουκούλες στις ανοικτές δημόσιες εμφανίσεις ένστολων. Είπαμε δημόσια ‘ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ’ στους πολέμους της νέας τάξης πραγμάτων. Βγήκαμε μπροστά στην αμερικάνικη πρεσβεία φωνάζοντας για το σύγχρονο εξεργετικό μήνυμα του Νοέμβρη. Δώσαμε συνέντευξη τύπου το Μάιο του 07 κόντρα στην αύξηση της θητείας καταγγέλλοντας τις συνθήκες που οδηγούν σε αυτοκτονίες. Μόλις πριν λίγους μήνες δηλώσαμε ανοιχτά την εναντίωσή μας στον κατασταλτικό ρόλο του στρατού σε αντιρατσιστική διαδήλωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες. Δεν ψαρώνουμε στις απειλές, δεν κρυφτήκαμε, δε φοβηθήκαμε. Είμαστε και συνεχίζουμε.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ