Σύμφωνα με το Π.Α.ΜΕ Εκπαιδευτικών "η «εθιμοτυπική» επίσκεψη του Υπ. Παιδείας κ. Φίλη στα γραφεία της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ (13.10.15.) μόνο εθιμοτυπική δεν ήταν. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ φέρνει τα πιο ταξικά, τα πιο βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, προσπαθεί με τέτοιου είδους φιέστες να εμφανιστεί ως φίλος του λαού και του λαϊκού κινήματος.Τη στιγμή που η κυβέρνηση υποχρεώνει τους εκπαιδευτικούς να μπαίνουν στην τάξη στα 67 με τη μαγκούρα στο χέρι, που είναι κλειστά σχεδόν όλα τα ειδικά σχολεία!!, που λείπουν χιλιάδες εκπαιδευτικοί από τα σχολεία Α/θμιας και Β/θμιας, που φέρνει νέο συνδικαλιστικό νόμο ώστε να βάλει «στο γύψο» το συνδικαλιστικό κίνημα και τους αγώνες, την ίδια στιγμή η κυβέρνηση προσπαθεί να πλασαριστεί ως φίλος των συνδικάτων και των λαϊκών συμφερόντων...Κι επειδή «η πορεία της κυβέρνησης προς το λαό» μέσω των συνδικάτων δεν είναι και τόσο βατή ο κ. Υπ.Παιδείας κουβάλησε καλού – κακού μέσα στα γραφεία των συνδικάτων και καμιά 10αρια ασφαλίτες(!!!) εγκαινιάζοντας έτσι «πρώτη φορά αριστερά» και καινούργια ήθη και έθιμα στην επικοινωνία της με τα συνδικάτα. Φυσικά η κυβερνητική φιέστα στην ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ ματαιώθηκε από τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς και Πρωτοβάθμια σωματεία της Αττικής..."
Αμέσως
μετά την συνάντηση με τον κο Φίλη, το ΔΣ της ΟΛΜΕ προχώρησε σε μια
κατάπτυστη ανακοίνωση κυβερνητικού συνδικαλισμού, που έβγαλαν οι
πλειοψηφούσες παρατάξεις ΣΥΝΕΚ-ΜΕΤΑ και ΔΑΚΕ. Η ανακοίνωση αυτή αποτελεί
μνημείο ντροπής και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Στο δελτίο τύπου, οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές αντί να επιτεθούν
στην κυβέρνηση και τον Υπουργό της, επιτέθηκαν στους αδιόριστους
εκπαιδευτικούς, που κινητοποιήθηκαν για τα κενά, την ανεργία και την
ελαστική εργασία στην εκπαίδευση. Διαβάστε εδώ όλη την ανακοίνωση. Για το θέμα, οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί καθώς και εκπρόσωποι συλλογικοτήτων, δήλωσαν:
Ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Αδιόριστων Εκπαιδευτικών
Kαταγγέλουμε την κατάπτυστη ανακοίνωση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΟΛΜΕ για την αποτυχία της προγραμματισμένης συνάντησής της με τον Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη, λόγω της παρέμβασης διαμαρτυρίας των αδιόριστων εκπαιδευτικών – όπου και συμμετείχαμε ως Πανελλήνια Ένωση Αδιόριστων Εκπαιδευτικών. Δυστυχώς για κάποιους εκπροσώπους του ΔΣ της ΟΛΜΕ με συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο και συνδικαλιστική ταυτότητα, διακόψαμε το προγραμματισμένο σουαρέ κυριών με καφέ, ανθοδέσμες και κουλουράκια . Συμμετείχαμε στην παρέμβαση διαμαρτυρίας για να υποδεχτούμε την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ως αυτή που πραγματικά είναι: ο κάθε κύριος Φίλης δεν είναι ισότιμος συνομιλητής του κλάδου που αγνοεί τα αιτήματα και τις πάγιες διεκδικήσεις του αναμένοντας ενημέρωση, αλλά ο υλοποιητής του τρίτου μνημονίου της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ. Τα έργα και ημέρες τους δεν αφήνουν περιθώρια αναβολών, πόσω μάλλον δεξιώσεων: ο κ. Φίλης δεν έχει κουνήσει το δαχτυλάκι του για να καλυφθούν τα 25.000 εκρηκτικά κενά του δημόσιου σχολείου, δηλώνει ευθαρσώς ότι δεν πρόκειται να καλυφθούν όλα τα κενά, γιατί αυτό είθισται τα τελευταία χρόνια, δεν προβαίνει καν στους 2.000 προϋπολογισμένους διορισμούς της προηγούμενης συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, ενορχηστρώνει νέα αύξηση ωραρίου, μεταθέτει τη συνταξιοδότηση στα 67 και χωρίς ίχνος ντροπής εξαγγέλει πριμοδότηση στην επικείμενη αξιολόγηση όσων αναπληρωτών εργαστούν εθελοντικά στην Ενισχυτική Διδασκαλία, δηλαδή τη θέσπιση της απλήρωτης εθελοδουλείας με μόρια θετικής αξιολόγησης της «δεύτερης φοράς αριστερά». Τόσο κυνικά, τόσο αντιλαϊκά, τόσο μνημονιακά, καθώς εδώ και εννέα μήνες η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ έχει ως απόλυτη προτεραιότητα την αποπληρωμή του δυσβάστακτου ληστρικού χρέους, με ταυτόχρονα κροκοδείλια δάκρυα για την παράπλευρη διάλυση της παιδείας και της υγείας. Ως εκ τούτου, όσο κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ μιλούν τη γλώσσα της αδιαλλαξίας και της μνημονιακής αναλγησίας, εμείς θα συνεχίσουμε αταλάντευτα να μιλάμε τη γλώσσα της αγωνιστικής διεκδίκησης και της συλλογικότητας απέναντι στους εκπροσώπους της για μόνιμη και σταθερή εργασία, για μαζικούς διορισμούς για την κάλυψη των 25.000 κενών, για πλήρη μισθολογικά-ασφαλιστικά-συνδικαλιστικά δικαιώματα των αναπληρωτών και ωρομισθίων συναδέλφων, για το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο των όλων και των ίσων με ολόπλευρη μόρφωση και πλήρη ξενόγλωσση, καλλιτεχνική, εικαστική, αθλητική αγωγή. Ένα σχολείο που θα χωρά όλη τη γνώση, όλα τα παιδιά και όλους τους εκπαιδευτικούς σε ευθεία παρατεταμένη αναμέτρηση με το σχολείο της αγοράς και των περικοπών του ευρωμονοδρόμου. Υπενθυμίζουμε στους θλιβερούς καρεκλοκένταυρους εκπροσώπους του παλαιού και νέου κυβερνητικού συνδιακαλισμού ότι η ΟΛΜΕ δεν είναι κυβερνητικό παράρτημα και ως Ομοσπονδία δεν ανήκει στο Διοικητικό της Συμβούλιο – το οποίο έχει ψηφιστεί για να εκπροσωπεί και να υπηρετεί τον κλάδο – αλλά είναι το σπίτι όλων των συναδέλφων, μονίμων και αναπληρωτών, και οφείλει να είναι η ασπίδα προστασίας των συλλογικών συμφερόντων και αναγκών μας. Αν οι συγκεριμένοι εκπρόσωποι κόπτονται για τα συμφέροντα του κλάδου, αντί να παριστάνουν τους φρουρούς της ψυχικής υγείας και ευεξίας του Υπουργού, θα κριθούν αμείλικτα στην πράξη με κριτήριο τις αναγκαίες αντιστάσεις για την απόκρουση και ανατροπή της μνημονιακής λεηλασίας, για το παρόν και το μέλλον του ερειπωμένου δημόσιου σχολείου, των ρημαγμένων εκπαιδευτικών του και των υποσιτισμένων μαθητών του. Οι στόχοι «να δοθούν λύσεις στα οξυμένα προβλήματα των εκπαιδευτικών και του δημόσιου σχολείου» στο πλαίσιο μιας προγραμματισμένης συνάντησης με τον Υπουργό Παιδείας (!) και που δεν ευοδώθηκαν λόγω της παρέμβασης διαμαρτυρίας μας – όπως αναφέρει η κατάπτυστη ανακοίνωση- είναι τουλάχιστον γελοία και σε πλήρη αναντιστοιχία με τις ανάγκες του κλάδου και τα μέτωπα της περιόδου. Αν κάποιοι βεβαίως ζήλεψαν την τύχη του αλήστου μνήμης κ. Τσούλια, κυβερνητικού συνδικαλιστή του ΠΑΣΟΚ στην περίοδο κατάργησης της επετηρίδας και υπέρμαχου του διαγωνισμού –λαιμητόμου του ΑΣΕΠ, έχουν όλα τα φόντα να την κατακτήσουν επάξια. Αλλά εμάς θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους, μέχρι να κατακτήσουμε όσα δικαιούμαστε και αξίζουμε. Οι μέρες της παραίτησης και της σιωπής τέλειωσαν, το λόγο θα λάβουν τα όνειρά μας και θα πάρουν εκδίκηση. Να είναι βέβαιοι και οι κυβερνητικοί υπάλληλοι των μνημονίων και το υπηρετικό τους προσωπικό, που αποκαλούνται συνάδελφοι.
Δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων Δ.Ε. στο ΔΣ της ΟΛΜΕ
Κικής Γιαννάτου, Γιώτας Ιωαννίδου
Κικής Γιαννάτου, Γιώτας Ιωαννίδου
Ξέραμε ότι η «συγκυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – ΝΔ (και με ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ), που εγκαινιάστηκε με την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, συνεχίζει τη συνεργασία της με τη δέσμευση όλων από κοινού στη νέα Βουλή, να προωθήσουν τα μέτρα και των τριών μνημονίων. Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ τους περί ύφους, ήθους και διαγραμμάτων στη Βουλή, είναι τόσες όσο χρειάζεται για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του πολύπαθου κόσμου.
Το Δελτίο Τύπου όμως του ΔΣ της ΟΛΜΕ, σχετικά με τη συνάντηση του υπουργού Παιδείας με το συμβούλιο της Ομοσπονδίας, που έβγαλαν οι πλειοψηφούσες παρατάξεις ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ, είναι μνημείο ντροπής, κυβερνητικού συνδικαλισμού, όλων των εκδοχών, παλιού και νέου! Αντί να επιτεθούν στην κυβέρνηση και τον Υπουργό της, που διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση, επιτίθενται στους συναδέλφους αδιόριστους εκπαιδευτικούς και την κινητοποίησή τους.
Θεωρούν ότι είναι βάση διαλόγου με τον υπουργό, τα «παραδοτέα του μνημονίου», ή οι δηλώσεις του περί εθελοντισμού, αξιολόγησης και αύξησης ωραρίου; Μήπως δεν άκουσαν τη δήλωσή του επί τόπου, ότι δεν υπάρχουν κλειστά σχολεία, ότι τα κενά δε θα καλυφθούν, αφού «δεν καλύπτονται ποτέ όλα» ή ότι «υπάρχουν κάθε χρόνο και καλύπτονται από διαδικασίες του κάθε σχολείου» όταν δεν καλύπτονται «με τη μέθοδο των αναπληρωτών» (!) Δεν άκουσαν ότι οι προσλήψεις θα γίνουν του χρόνου αν το επιτρέψει η οικονομική κατάσταση; Ο υπουργός λοιπόν έδωσε απαντήσεις, ενάντια στους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τα σχολεία μόνο που ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ θεωρούν περιττό να τις σχολιάσουν.
Αισθάνονται εχθρούς της ΟΛΜΕ τους εργαζόμενους, όταν διεκδικούν απευθείας τα δικαιώματά τους αντί να ενισχύουν τη δύναμη αυτή, σα δύναμη για την εκπαιδευτική Ομοσπονδία. Δε θέλουν τον κόσμο στο πόδι. Η ίδια η Ομοσπονδία όφειλε να καλέσει εκπαιδευτικούς σ’ αυτή τη συνάντηση, μετά από τις τελευταίες δηλώσεις του Υπουργού. Κατηγορούν τους συναδέλφους για επικοινωνιακή τακτική, ενώ την επικοινωνιακή τακτική του υπουργού να περνά από τις Ομοσπονδίες για να δίνει φωτογραφίες χειραψιών στα κανάλια, μοιράζοντας τσάι και μνημονιακή συμπάθεια, την εγκρίνουν και την αναβαπτίζουν σε διάλογο.
Αλλά αυτή είναι ακριβώς η ουσία του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Προτεραιότητα έχει την κάλυψη της κυβέρνησης κι όχι των εργαζόμενων. Γι αυτό και πρέπει να ηττηθεί! Το προεδρείο του ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΣΥΝΕΚ/ΔΑΚΕ) δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και τις ανάγκες των εργαζόμενων με τέτοιου είδους τακτικές.
Ευτυχώς όμως που ακόμη υπάρχουν αφίσες, για να θυμίζουν την ιστορία του κλάδου, στους τοίχους της ΟΛΜΕ. Κοιτάξτε συνάδελφοι τι γράφει αυτή που κρέμεται πίσω από τον υπουργό όταν κάνει δηλώσεις.
«Θέατρο διαλόγου ή λόγος τιμής»; Αυτοί διάλεξαν να συμμετέχουν στο πρώτο. Εμείς δεσμευόμαστε στο δεύτερο.
Εκπαιδευτικός Όμιλος - Αντιτετράδια της εκπαίδευσης
Όταν η νέα (παλιά) ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επιλέγει να κάνει επικοινωνιακά τρυκ με το ΔΣ της ΟΛΜΕ ο φτωχός εκπαιδευτικός έχει δύο δρόμους. Είτε να σωπάσει ή να διαμαρτυρηθεί. Για τον μισθό, τη σύνταξη, τα κλειστά σχολεία, τους ανύπαρκτους διορισμούς. Όπερ και εγένετο. Όμως οι θεματοφύλακες του Γ' Μνημονίου στην εκπαίδευση θεώρησαν ότι προσβλήθηκαν τα ιερά και τα όσια και προχώρησαν στην κατάπτυστη ανακοίνωση, προϊόν της νέας συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ στην ΌΛΜΕ. Οι νέοι κυβερνητικοί συνδικαλιστές των ΣΥΝΕΚ (Ε. Ζωγραφάκη – Θ. Μαλαγάρης – Δ. Ξυπολιά – Β. Μπουντουλούλης) με τους ΔΑΚίτες (Ν. Παπαχρήστος – Ν. Κωνσταντίνου – Θ. Τσούχλος) αλληλοϋποβασταζόμενοι – αλληλοσυμπληρούμενοι. Φρικτό θέαμα!
Κυρίως για το δημόσιο συμβολισμό τους και την κατάντια των ΣΥΝΕΚ/ΣΥΡΙΖΑ που δείχνουν ότι ο δρόμος που ακολουθούν δεν έχει τέρμα. Να το γνωρίζουν όμως καλά πως
- Όσο τα σχολεία συρρικνώνονται θα μας βρίσκουν μπροστά τους
- Όσο οι εκπαιδευτικοί πένονται θα αγωνιζόμαστε
- Όσο τα παιδιά είναι στον δρόμο θα εξεγειρόμαστε
- Όσο το κακό θα χτυπά τη χώρα θα είμαστε στο δρόμο
Καμία ανοχή στους εχθρούς του λαού και τα τσιράκια τους. Καμία ολιγωρία στους βαστάζους της νέας εξουσίας. Καμία «αβρότητα» στους παλιούς και νέους θύτες.
Όποιος σιωπά μοιάζει να συναινεί εκεί που μπορούσε και όφειλε να μιλήσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου