ΦΤΟΥ ΞΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Αποποινικοποίηση της χρήσης ουσιών
Νομιμοποίηση θεραπευτικής και ψυχαγωγικής χρήσης/ αυτοκαλλιέργειας Κάνναβης. Μείωση της βλάβης των εξαρτήσεων. Θεραπεία και πρόληψη, όχι φυλακίσεις και καταστολή
Η 1η Γιορτή της Κάνναβης, θα είναι μια συγκέντρωση διεκδίκησης και διαμαρτυρίας που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 9 Μαΐου, στις 1 το μεσημέρι με 1 το βράδυ, στην πλατεία Συντάγματος στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας δράσης Global Marijuana March.
Νομιμοποίηση θεραπευτικής και ψυχαγωγικής χρήσης/ αυτοκαλλιέργειας Κάνναβης. Μείωση της βλάβης των εξαρτήσεων. Θεραπεία και πρόληψη, όχι φυλακίσεις και καταστολή
Η 1η Γιορτή της Κάνναβης, θα είναι μια συγκέντρωση διεκδίκησης και διαμαρτυρίας που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 9 Μαΐου, στις 1 το μεσημέρι με 1 το βράδυ, στην πλατεία Συντάγματος στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας δράσης Global Marijuana March.
Ενημέρωση, δρώμενα και
μουσική από τους:
* RAW Stage *
Direct Connection soundsystem, Fleck, Mucha Trela, Swingueira live percussion, Ν.Ο.Ε., Vlastur, Dub Riots, Big Shine, Rankin Johnny, Sunjaman, Junior X, Ntavelis, A@H2O, DJ Liahn, Bwana, DJ Seou, Selector Nesta, Sissy Stardust & Crystal Zero, Mc Bredda Ahmed Ali.
Προβολές από το Void Optical Art Laboratory.
Το Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ εξελίσσεται και μεταλλάσσεται, γειώνεται και επανακαθορίζει την πολιτική του δράση, ορμώμενο από τις διεθνείς εξελίξεις σχετικά με την κάνναβη. Το Σάββατο 9 Μαΐου, 70η επέτειο της πτώσης του φασισμού- ναζισμού, καλούμε σε μια μαζική συγκέντρωση- συλλαλητήριο στην Πλατεία Συντάγματος για να διεκδικήσουμε με χαμόγελα και τραγούδια τα αυτονόητα δικαιώματά μας. Μια γιορτή για την ειρήνη, την απελευθέρωση, την αξιοπρέπεια και την αλήθεια.
Σπάμε τα ταμπού και τις προκαταλήψεις. Σπέρνουμε την αλήθεια γιατί είναι πάντα η καλύτερη πρόληψη.
Δεν προπαγανδίζουμε τη χρήση οποιασδήποτε ουσίας, αντίθετα θέλουμε να συμβάλουμε στη μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις και στην πιο ανθρώπινη και αποτελεσματική αντιμετώπισή τους. Να ενημερώσουμε ότι οι αντι-ναρκωτικές πολιτικές που ακολουθούνται κάνουν μεγαλύτερη ζημιά από τις ίδιες τις ουσίες, ενώ υπάρχουν άλλες δοκιμασμένες προσεγγίσεις που δίνουν έμφαση στην πρόληψη και τη θεραπεία αντί για την καταστολή και τη φυλάκιση, με πολλαπλά θετικά αποτελέσματα. Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα των ασθενών στην επιλογή της θεραπείας τους με το φυσικό φάρμακο της κάνναβης, αλλά και το αναφαίρετο δικαίωμα που έχει το κάθε άτομο από την αρχαιότητα να διαλέγει το ευφορικό του μέσο, από την στιγμή μάλιστα που δεν προκαλεί βλάβη σε άλλο άνθρωπο.
Μέσα σε δέκα χρόνια αντιαπαγορευτικών φεστιβάλ και εκδηλώσεων, δείξαμε με τη μαζική συμμετοχή και υποστήριξη του κόσμου ότι η κοινωνία είναι πλέον έτοιμη για αλλαγή. Στείλαμε ότι πληροφορία είναι χρήσιμη στους πολιτικούς για να πάρουν ενημερωμένες αποφάσεις και κλείσαμε ένα κύκλο διεκδίκησης και αγώνα.
Τώρα ανοίγουμε ένα άλλο, τον τελικό, μέχρι να πάρει την μορφή που αρμόζει στον πολιτισμό και την κουλτούρα μας, η νομοθεσία της Ελλάδας σε ότι αφορά την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων και των χρηστών ουσιών.
Ήρθε η ώρα της απελευθέρωσης. Φτάνει πια με την υποκρισία και τον στρουθοκαμηλισμό.
Η κάνναβη δεν είναι ναρκωτικό, είναι βοτάνι θεραπευτικό [1, 2] με καταγεγραμμένη χρήση από την αρχαιότητα. Είναι η τρίτη πιο διαδεδομένη ευφορική ουσία στον κόσμο, πίσω από το αλκοόλ και τον καπνό αν και παράνομη, ενώ είναι αποδεδειγμένα λιγότερο βλαβερή [3, 4] και από τις άλλες δύο νόμιμες ουσίες που μέχρι πρόσφατα διαφημίζονταν. Η απαγόρευση της κάνναβης έχει γίνει προθάλαμος για άλλες παράνομες, πιο επικίνδυνες ουσίες, και όχι το ίδιο το φυτό. Αυτή η απαγόρευση θα μας φαντάζει το ίδιο παράλογη σε μερικά χρόνια όπως παράλογη φαντάζει σήμερα η ποτοαπαγόρευση στην Αμερική τον προηγούμενο αιώνα, αλλά και η απαγόρευση του καπνού στην Αυστρία δύο αιώνες πριν.
Οι χρήστες δεν είναι εγκληματίες, εγκληματικές είναι οι πολιτικές που εφαρμόζονται υπό την πίεση ισχυρών οικονομικών συμφερόντων και παραγόντων. Η χρήση και κατάχρηση ουσιών δεν είναι ζήτημα δημόσιας τάξης, αλλά δημόσιας υγείας. Ενώ υφίσταται σαν φαινόμενο από τα αρχαία χρόνια, έχει διογκωθεί σαν πρόβλημα τα τελευταία 60 χρόνια κυρίως επειδή βρίσκεται σε καθεστώς παρανομίας επομένως δεν μπορεί να υπάρξει κανένας έλεγχος, διαφάνεια, πρόληψη και αποτελεσματική αντιμετώπιση. Το αποτέλεσμα είναι η γιγάντωση του οργανωμένου εγκλήματος, της διαφθοράς και της βλάβης που προκαλείται στους χρήστες (που βρίσκονται πλέον μέσα σε κάθε οικογένεια). Όποιοι στηρίζουν την απαγόρευση και την καταστολή, αντί για την πρόληψη και τη θεραπεία, στηρίζουν με αυτό τον τρόπο τη διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα.
Η ναρκω-απαγόρευση έχει διογκώσει το πρόβλημα της κατάχρησης ουσιών αντί να το λύσει. Δεν έχει καταφέρει να μειώσει ούτε τη ζήτηση (περισσότεροι χρήστες), ούτε και τη προσφορά ουσιών που διατίθενται σε περισσότερες (αμφιβόλου ποιότητας) ποσότητες από ποτέ, ενώ η μαφία θησαυρίζει και οι χρήστες εξακολουθούν να διώκονται ως εγκληματίες.
Χώρες σε όλο τον κόσμο αλλάζουν πολιτικές για να μειώσουν τη βλάβη από τις εξαρτήσεις, αποποινικοποιούν τη χρήση ουσιών και νομιμοποιούν την κάνναβη για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της χρήσης και κατάχρησης ουσιών με τη σοβαρότητα και την ανθρωπιά που του αρμόζει, καταπολεμώντας ταυτόχρονα το οργανωμένο έγκλημα. Προγράμματα μείωσης της βλάβης για τις τοξικοεξαρτησιογόνες ουσίες (πχ οπιούχα), δοκιμάζονται με επιτυχία σε πολλές χώρες με ιδιαίτερη έμφαση στους ελεγχόμενους χώρους χρήσης, τα καθαρά σύνεργα και τα προγράμματα σταδιακής απεξάρτησης με υποκατάστατα ή τις ίδιες τις ουσίες.
Πορτογαλία, Ισπανία, Τσεχία, Ιταλία, Γερμανία, Ελβετία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ισραήλ, Καναδάς, Ουρουγουάη, αλλά και 24 Πολιτείες των ΗΠΑ, έχουν δοκιμάσει εναλλακτικά μοντέλα αποποινικοποίησης της χρήσης ή/και νόμιμης ρύθμισης της παραγωγής, διάθεσης και κατανάλωσης κάνναβης για προσωπική -θεραπευτική ή/και ψυχαγωγική- χρήση, με θεαματικά αποτελέσματα. Μετά από μια μικρή περίοδο οριακής αύξησης υπήρξε σταθεροποίηση ή και μείωση του αριθμού των χρηστών, αύξηση του ηλικιακού μέσου όρου τους και βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου, βελτίωση της ποιότητας της κάνναβης, μείωση της εγκληματικότητας και των φυλακισμένων, αυξημένα έσοδα από έμμεση και άμεση φορολογία, αύξηση θέσεων εργασίας και μείωση ανεργίας, εξοικονόμηση πολύτιμων ανθρώπινων και οικονομικών πόρων από την αστυνομία και το δικαστικό σώμα, αποσυμφόρηση φυλακών και δικαστηρίων, βελτίωση δημόσιας υγείας αλλά και της θεραπείας πολλών ασθενειών, και πολλά άλλα.
Στο Κολοράντο των 6 εκατομμυρίων κατοίκων, τον πρώτο χρόνο της νομιμοποίησης της ψυχαγωγικής και ιατρικής κάνναβης (2014): δημιουργήθηκαν 10.000 νέες θέσεις εργασίας στην αγορά της κάνναβης, 76 εκατ. δολάρια αποδόθηκαν σε φόρους από τις νόμιμες εταιρίες κάνναβης, 12-40 εκατ. δολάρια εξοικονομήθηκαν από τις μειωμένες συλλήψεις, οι πωλήσεις ξεπέρασαν τα 600 εκατ. δολάρια και τους 70 τόνους κάνναβης (ιατρική και ψυχαγωγική), το 2014 τα σχολεία έλαβαν από τον ειδικό φόρο κάνναβης περίπου 15 εκατ. δολάρια, ενώ μόνο τον Ιανουάριο του 2015 ο ειδικός φόρος της κάνναβης χρηματοδότησε με 2,3 εκατ. δολάρια τα σχολεία της Πολιτείας, ποσό 10 φορές μεγαλύτερο από τον Ιανουάριο του 2014.
Στην Χιλή μόλις θέρισαν την πρώτη κρατική καλλιέργεια φαρμακευτικής κάνναβης ενώ στην Ιταλία ο Στρατός θα καλλιεργεί σύντομα φαρμακευτική κάνναβη για να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών της χώρας, η οποία ήδη συνταγογραφείται σε Ολλανδία, Ισπανία και Τσεχία. Θέλουμε να τονίσουμε εδώ ότι δεν επιθυμούμε την εμπορευματοποίηση του θεραπευτικού κλάδου και τη δημιουργία μονοπωλίων είτε από το κράτος, είτε από την αγορά. Θέλουμε να διασφαλίσουμε το δικαίωμα στην αυτο-καλλιέργεια και την ελευθεροχρησία του φυτού της κάνναβης από τους ασθενείς και όχι την ανάπτυξη πατενταρισμένων θεραπευτικών σκευασμάτων από μεγάλες εταιρίες. Επίσης, αν δεν διασφαλιστεί το δικαίωμα στην αυτοκαλλιέργεια, και τη συλλογική μη-κερδοσκοπική παραγωγή που ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένη συλλογική ζήτηση (πχ από τα μέλη μιας λέσχης), τότε η προμήθεια μόνο από ελεγχόμενα σημεία πώλησης θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών, λόγω της υψηλής φορολόγησης.
Πλέον τα επιστημονικά δεδομένα και οι καλές πρακτικές από τις άλλες χώρες συνηγορούν ότι η απαγόρευση και η καταστολή έχουν αποτύχει, ενώ υπάρχουν και εφαρμόζονται με επιτυχία άλλα μοντέλα αντιμετώπισης των εξαρτήσεων και της χρήσης ουσιών.
Δυστυχώς όμως οι πολιτικές και η νομοθεσία στην Ελλάδα εξακολουθούν να στηρίζονται σε ιδεοληψίες και ηθικό πανικό. Θα έπρεπε να υπάρξει μια αντικειμενική, επιστημονικά τεκμηριωμένη αξιολόγηση του κόστους- οφέλους της εφαρμοζόμενης (αποτυχημένης) κατασταλτικής πολιτικής, σε αντιδιαστολή με το κόστος- όφελος μια άλλης προσέγγισης με έμφαση στη πρόληψη, τη μείωση της βλάβης, τον πλουραλισμό στη θεραπεία, στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων στη βάση της επικινδυνότητας των ουσιών και φυσικά στην αποποινικοποίηση της χρήσης ουσιών, καθώς και τη νομιμοποίηση της ιατρικής και ψυχαγωγικής χρήσης και της καλλιέργειας κάνναβης.
Για εμάς ένα βέλτιστο μοντέλο για την κάνναβη είναι αυτό που εφαρμόζεται στην Ουρουγουάη (δικαίωμα σε 6 φυτά για αυτοκαλλιέργεια, δημιουργία και συμμετοχή σε μη-κερδοσκοπικές λέσχες μελών -cannabis social clubs- και κρατική διάθεση συγκεκριμένης ποσότητας κάθε μήνα σε χαμηλή τιμή σε ενήλικες πολίτες της χώρας), ενώ πολύτιμες εμπειρίες μπορούμε να διδαχθούμε από τις προσεγγίσεις της Ισπανίας, της Τσεχίας, της Ελβετίας, της Πορτογαλίας και των ΗΠΑ. Σίγουρα πρέπει να γίνει μια εμπεριστατωμένη έρευνα για την προσαρμογή στα ελληνικά δεδομένα και την συγκεκριμενοποίηση του σχεδίου νόμιμης ρύθμισης, που θα δώσει έμφαση στο δικαίωμα στην αυτοκαλλιέργεια, στην μη-κερδοσκοπική διάσταση και τις λέσχες μελών, τη μείωση της βλάβης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Τα οικονομικά οφέλη θα είναι πολύ σημαντικά, σε αυτή τη κρίσιμη στιγμή για τα δημοσιονομικά της χώρας, από την ταυτόχρονη νομιμοποίηση της ινδικής και κλωστικής κάνναβης, καθώς η αγροτική παραγωγή, ο τουρισμός, η βιοτεχνία, το εμπόριο, οι υπηρεσίες θα επωφεληθούν με τη δημιουργία τουλάχιστον 20-40 χιλιάδων θέσεων εργασίας σε όλο το φάσμα της αγοράς της κάνναβης (παραγωγή, μεταποίηση, διάθεση, έρευνα, εκπαίδευση, κλπ), καθώς και την εισροή εκατοντάδων εκατομμυρίων στα ταμεία του κράτους μέσω της άμεσης και έμμεσης φορολογίας. Με αυτή την εισροή εσόδων θα μπορεί να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά την ανθρωπιστική κρίση των τελευταίων ετών, αλλά και να επενδύσει σε τομείς όπως η παιδεία, η έρευνα, ο πολιτισμός και η μέριμνα.
Είναι σημαντικό και επείγει, ιδιαίτερα οι ασθενείς με σοβαρές παθήσεις όπως σκλήρυνση κατά πλάκας, επιληψία, μορφές καρκίνου, νόσο Κρονς (και άλλες 200 ανθρώπινες ασθένειες), να μπορούν να επιλέγουν ελεύθερα τη θεραπεία και το κατάλληλο φάρμακο για την πάθησή τους. Να έχουν νόμιμα στη διάθεσή τους το φυσικό φάρμακο της κάνναβης, καθώς μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό και χωρίς τις σοβαρές παρενέργειες που παρουσιάζουν τα χημικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα.
Είναι εγκληματικό και απάνθρωπο να στερούμε από τους ασθενείς και τις οικογένειές τους το δικαίωμα στη θεραπεία με κάνναβη, από τη στιγμή που χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για θεραπευτικούς σκοπούς και υπάρχουν πλέον εκατοντάδες επιστημονικές μελέτες για να υποστηρίξουν την αποτελεσματικότητά της σε πολλές ανθρώπινες παθήσεις. Στην εποχή του ίντερνετ οι ασθενείς πληροφορούνται για τα θεαματικά αποτελέσματα και αναγκάζονται να προμηθεύονται το φάρμακο τους από τα παράνομα κυκλώματα, με κάθε κίνδυνο που αυτό περιέχει, ακόμα και να παρασκευάζουν από μόνοι τους λάδια και εκχυλίσματα κάνναβης μέσα από διαδικτυακές οδηγίες. Το φυσικό φάρμακο της κάνναβης για να έχει τα σωστά αποτελέσματα πρέπει η δοσολογία και η ποικιλία της κάνναβης να είναι προσαρμοσμένα στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ασθενή, που θα πρέπει να παρακολουθείται από θεράποντα ιατρό όσο την χρησιμοποιεί. Όσο κρατάμε το φάρμακο κάνναβη στην παρανομία, τόσο παίζουμε με τις ζωές ασθενών και θέτουμε σε κίνδυνο αυτούς και τον περίγυρό τους.
Ένα πράγμα λέμε από την αρχή, η αλήθεια είναι η καλύτερη πρόληψη. Βοήθησε να μεταφέρουμε το μήνυμα της αλήθειας και της υπευθυνότητας παντού. Η κατάχρηση δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν, καθώς μετατρέπει το φάρμακο σε φαρμάκι και αυτό ισχύει για όλες τις ουσίες. Οι άνθρωποι που κάνουν προβληματική χρήση ουσιών είναι η μειοψηφία ανάμεσα στους χρήστες, ενώ θρηνούμε περισσότερα θύματα κάθε χρόνο από τις νόμιμες ουσίες (αλκοόλ, καπνό, φάρμακα) και τα τροχαία ατυχήματα, παρά από τις παράνομες ουσίες (συγκεκριμένα από κάνναβη δεν έχει σημειωθεί ούτε ένας θάνατος). Η λύση δεν είναι να απαγορεύσουμε τον καπνό, το αλκοόλ και τα αυτοκίνητα, αλλά να θέσουμε τη χρήση ουσιών σε ένα νόμιμο πλαίσιο για να μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια, πιο ανθρώπινα και πιο αποτελεσματικά.
Δεν προτείνουμε τη χρήση ουσιών, σίγουρα δεν κάνει για όλους τους οργανισμούς. Από την άλλη είναι μια προσωπική επιλογή που πρέπει να γίνεται σεβαστή, μέσα σε ένα ενημερωμένο και υπεύθυνο πλαίσιο, ενώ πρέπει να διασφαλιστεί η ασφαλής χρήση για να μειωθεί η βλάβη για τον χρήστη. Δεν θέλουμε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, σίγουρα πιο ανεξέλεγκτη από τώρα δεν θα είναι με την αποποινικοποίηση, αλλά να διασφαλίσουμε τη δημόσια υγεία και την αξιοπρέπεια των χρηστών. Θέλουμε ένα νόμιμο πλαίσιο ρύθμισης και ελέγχου όλων των ουσιών και μια πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, συμπεριλαμβανομένου του αλκοόλ και του καπνού.
Φέτος στην παγκόσμια ημέρα δράσης Global Marijuana March (2 και 9 Μαΐου) θα συμμετέχουν περισσότερες από 220 πόλεις από 40 χώρες σε όλο τον κόσμο. Η Αθήνα συμμετέχει για 11η συνεχή χρονιά.
Ραντεβού στην Πλατεία Συντάγματος στις 9 Μάη (13:00 το μεσημέρι με 01:00 το βράδυ) για να το κάνουμε νόμιμο με την παρουσία μας και να πιέσουμε την Κυβέρνηση να ακολουθήσει σύντομα. Συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Διαδωσέ το παντού, γίνε πρεσβευτής της κάνναβης στην περιοχή σου, οργάνωσε ένα λεωφορείο για μαζική μεταφορά στην Αθήνα, μοίρασε πληροφορίες και ενημέρωση. Φέρε μαζί σου πολύχρωμη και ευρηματική διάθεση.
Το εγχείρημα υποστηρίζεται από τους:
Ηλιόσποροι, Κενό Δίκτυο, Ελευθεριακός Σύνδεσμος Απεξάρτησης (ΕΛΕΥΣΥΝΑ), Κίνηση για τη νόμιμη εφαρμογή της Ιατρικής Κάνναβης “Το Ίαμα”, Σύλλογος θεραπευομένων ΟΚΑΝΑ, Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, Τομέας Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, Νέοι Πράσινοι, Greenman team, Gr420.info, Cannabishellas.com, Κόψε μια τζιβάνα- T-LAY TV, Medical Mediterranean Genetics, Κοινωνική Λέσχη Κάνναβης Θεσσαλονίκης, ENCOD, Trekt Uw Plant Cannabis Social Club, Soul Asylum, OccupyAthens, Diogenis- Drug Policy Dialogue South East Europe (SEE)...πηγή:Athens Cannabis Profestival
Direct Connection soundsystem, Fleck, Mucha Trela, Swingueira live percussion, Ν.Ο.Ε., Vlastur, Dub Riots, Big Shine, Rankin Johnny, Sunjaman, Junior X, Ntavelis, A@H2O, DJ Liahn, Bwana, DJ Seou, Selector Nesta, Sissy Stardust & Crystal Zero, Mc Bredda Ahmed Ali.
Προβολές από το Void Optical Art Laboratory.
Το Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ εξελίσσεται και μεταλλάσσεται, γειώνεται και επανακαθορίζει την πολιτική του δράση, ορμώμενο από τις διεθνείς εξελίξεις σχετικά με την κάνναβη. Το Σάββατο 9 Μαΐου, 70η επέτειο της πτώσης του φασισμού- ναζισμού, καλούμε σε μια μαζική συγκέντρωση- συλλαλητήριο στην Πλατεία Συντάγματος για να διεκδικήσουμε με χαμόγελα και τραγούδια τα αυτονόητα δικαιώματά μας. Μια γιορτή για την ειρήνη, την απελευθέρωση, την αξιοπρέπεια και την αλήθεια.
Σπάμε τα ταμπού και τις προκαταλήψεις. Σπέρνουμε την αλήθεια γιατί είναι πάντα η καλύτερη πρόληψη.
Δεν προπαγανδίζουμε τη χρήση οποιασδήποτε ουσίας, αντίθετα θέλουμε να συμβάλουμε στη μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις και στην πιο ανθρώπινη και αποτελεσματική αντιμετώπισή τους. Να ενημερώσουμε ότι οι αντι-ναρκωτικές πολιτικές που ακολουθούνται κάνουν μεγαλύτερη ζημιά από τις ίδιες τις ουσίες, ενώ υπάρχουν άλλες δοκιμασμένες προσεγγίσεις που δίνουν έμφαση στην πρόληψη και τη θεραπεία αντί για την καταστολή και τη φυλάκιση, με πολλαπλά θετικά αποτελέσματα. Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα των ασθενών στην επιλογή της θεραπείας τους με το φυσικό φάρμακο της κάνναβης, αλλά και το αναφαίρετο δικαίωμα που έχει το κάθε άτομο από την αρχαιότητα να διαλέγει το ευφορικό του μέσο, από την στιγμή μάλιστα που δεν προκαλεί βλάβη σε άλλο άνθρωπο.
Μέσα σε δέκα χρόνια αντιαπαγορευτικών φεστιβάλ και εκδηλώσεων, δείξαμε με τη μαζική συμμετοχή και υποστήριξη του κόσμου ότι η κοινωνία είναι πλέον έτοιμη για αλλαγή. Στείλαμε ότι πληροφορία είναι χρήσιμη στους πολιτικούς για να πάρουν ενημερωμένες αποφάσεις και κλείσαμε ένα κύκλο διεκδίκησης και αγώνα.
Τώρα ανοίγουμε ένα άλλο, τον τελικό, μέχρι να πάρει την μορφή που αρμόζει στον πολιτισμό και την κουλτούρα μας, η νομοθεσία της Ελλάδας σε ότι αφορά την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων και των χρηστών ουσιών.
Ήρθε η ώρα της απελευθέρωσης. Φτάνει πια με την υποκρισία και τον στρουθοκαμηλισμό.
Η κάνναβη δεν είναι ναρκωτικό, είναι βοτάνι θεραπευτικό [1, 2] με καταγεγραμμένη χρήση από την αρχαιότητα. Είναι η τρίτη πιο διαδεδομένη ευφορική ουσία στον κόσμο, πίσω από το αλκοόλ και τον καπνό αν και παράνομη, ενώ είναι αποδεδειγμένα λιγότερο βλαβερή [3, 4] και από τις άλλες δύο νόμιμες ουσίες που μέχρι πρόσφατα διαφημίζονταν. Η απαγόρευση της κάνναβης έχει γίνει προθάλαμος για άλλες παράνομες, πιο επικίνδυνες ουσίες, και όχι το ίδιο το φυτό. Αυτή η απαγόρευση θα μας φαντάζει το ίδιο παράλογη σε μερικά χρόνια όπως παράλογη φαντάζει σήμερα η ποτοαπαγόρευση στην Αμερική τον προηγούμενο αιώνα, αλλά και η απαγόρευση του καπνού στην Αυστρία δύο αιώνες πριν.
Οι χρήστες δεν είναι εγκληματίες, εγκληματικές είναι οι πολιτικές που εφαρμόζονται υπό την πίεση ισχυρών οικονομικών συμφερόντων και παραγόντων. Η χρήση και κατάχρηση ουσιών δεν είναι ζήτημα δημόσιας τάξης, αλλά δημόσιας υγείας. Ενώ υφίσταται σαν φαινόμενο από τα αρχαία χρόνια, έχει διογκωθεί σαν πρόβλημα τα τελευταία 60 χρόνια κυρίως επειδή βρίσκεται σε καθεστώς παρανομίας επομένως δεν μπορεί να υπάρξει κανένας έλεγχος, διαφάνεια, πρόληψη και αποτελεσματική αντιμετώπιση. Το αποτέλεσμα είναι η γιγάντωση του οργανωμένου εγκλήματος, της διαφθοράς και της βλάβης που προκαλείται στους χρήστες (που βρίσκονται πλέον μέσα σε κάθε οικογένεια). Όποιοι στηρίζουν την απαγόρευση και την καταστολή, αντί για την πρόληψη και τη θεραπεία, στηρίζουν με αυτό τον τρόπο τη διαφθορά και το οργανωμένο έγκλημα.
Η ναρκω-απαγόρευση έχει διογκώσει το πρόβλημα της κατάχρησης ουσιών αντί να το λύσει. Δεν έχει καταφέρει να μειώσει ούτε τη ζήτηση (περισσότεροι χρήστες), ούτε και τη προσφορά ουσιών που διατίθενται σε περισσότερες (αμφιβόλου ποιότητας) ποσότητες από ποτέ, ενώ η μαφία θησαυρίζει και οι χρήστες εξακολουθούν να διώκονται ως εγκληματίες.
Χώρες σε όλο τον κόσμο αλλάζουν πολιτικές για να μειώσουν τη βλάβη από τις εξαρτήσεις, αποποινικοποιούν τη χρήση ουσιών και νομιμοποιούν την κάνναβη για να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της χρήσης και κατάχρησης ουσιών με τη σοβαρότητα και την ανθρωπιά που του αρμόζει, καταπολεμώντας ταυτόχρονα το οργανωμένο έγκλημα. Προγράμματα μείωσης της βλάβης για τις τοξικοεξαρτησιογόνες ουσίες (πχ οπιούχα), δοκιμάζονται με επιτυχία σε πολλές χώρες με ιδιαίτερη έμφαση στους ελεγχόμενους χώρους χρήσης, τα καθαρά σύνεργα και τα προγράμματα σταδιακής απεξάρτησης με υποκατάστατα ή τις ίδιες τις ουσίες.
Πορτογαλία, Ισπανία, Τσεχία, Ιταλία, Γερμανία, Ελβετία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ισραήλ, Καναδάς, Ουρουγουάη, αλλά και 24 Πολιτείες των ΗΠΑ, έχουν δοκιμάσει εναλλακτικά μοντέλα αποποινικοποίησης της χρήσης ή/και νόμιμης ρύθμισης της παραγωγής, διάθεσης και κατανάλωσης κάνναβης για προσωπική -θεραπευτική ή/και ψυχαγωγική- χρήση, με θεαματικά αποτελέσματα. Μετά από μια μικρή περίοδο οριακής αύξησης υπήρξε σταθεροποίηση ή και μείωση του αριθμού των χρηστών, αύξηση του ηλικιακού μέσου όρου τους και βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου, βελτίωση της ποιότητας της κάνναβης, μείωση της εγκληματικότητας και των φυλακισμένων, αυξημένα έσοδα από έμμεση και άμεση φορολογία, αύξηση θέσεων εργασίας και μείωση ανεργίας, εξοικονόμηση πολύτιμων ανθρώπινων και οικονομικών πόρων από την αστυνομία και το δικαστικό σώμα, αποσυμφόρηση φυλακών και δικαστηρίων, βελτίωση δημόσιας υγείας αλλά και της θεραπείας πολλών ασθενειών, και πολλά άλλα.
Στο Κολοράντο των 6 εκατομμυρίων κατοίκων, τον πρώτο χρόνο της νομιμοποίησης της ψυχαγωγικής και ιατρικής κάνναβης (2014): δημιουργήθηκαν 10.000 νέες θέσεις εργασίας στην αγορά της κάνναβης, 76 εκατ. δολάρια αποδόθηκαν σε φόρους από τις νόμιμες εταιρίες κάνναβης, 12-40 εκατ. δολάρια εξοικονομήθηκαν από τις μειωμένες συλλήψεις, οι πωλήσεις ξεπέρασαν τα 600 εκατ. δολάρια και τους 70 τόνους κάνναβης (ιατρική και ψυχαγωγική), το 2014 τα σχολεία έλαβαν από τον ειδικό φόρο κάνναβης περίπου 15 εκατ. δολάρια, ενώ μόνο τον Ιανουάριο του 2015 ο ειδικός φόρος της κάνναβης χρηματοδότησε με 2,3 εκατ. δολάρια τα σχολεία της Πολιτείας, ποσό 10 φορές μεγαλύτερο από τον Ιανουάριο του 2014.
Στην Χιλή μόλις θέρισαν την πρώτη κρατική καλλιέργεια φαρμακευτικής κάνναβης ενώ στην Ιταλία ο Στρατός θα καλλιεργεί σύντομα φαρμακευτική κάνναβη για να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών της χώρας, η οποία ήδη συνταγογραφείται σε Ολλανδία, Ισπανία και Τσεχία. Θέλουμε να τονίσουμε εδώ ότι δεν επιθυμούμε την εμπορευματοποίηση του θεραπευτικού κλάδου και τη δημιουργία μονοπωλίων είτε από το κράτος, είτε από την αγορά. Θέλουμε να διασφαλίσουμε το δικαίωμα στην αυτο-καλλιέργεια και την ελευθεροχρησία του φυτού της κάνναβης από τους ασθενείς και όχι την ανάπτυξη πατενταρισμένων θεραπευτικών σκευασμάτων από μεγάλες εταιρίες. Επίσης, αν δεν διασφαλιστεί το δικαίωμα στην αυτοκαλλιέργεια, και τη συλλογική μη-κερδοσκοπική παραγωγή που ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένη συλλογική ζήτηση (πχ από τα μέλη μιας λέσχης), τότε η προμήθεια μόνο από ελεγχόμενα σημεία πώλησης θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών, λόγω της υψηλής φορολόγησης.
Πλέον τα επιστημονικά δεδομένα και οι καλές πρακτικές από τις άλλες χώρες συνηγορούν ότι η απαγόρευση και η καταστολή έχουν αποτύχει, ενώ υπάρχουν και εφαρμόζονται με επιτυχία άλλα μοντέλα αντιμετώπισης των εξαρτήσεων και της χρήσης ουσιών.
Δυστυχώς όμως οι πολιτικές και η νομοθεσία στην Ελλάδα εξακολουθούν να στηρίζονται σε ιδεοληψίες και ηθικό πανικό. Θα έπρεπε να υπάρξει μια αντικειμενική, επιστημονικά τεκμηριωμένη αξιολόγηση του κόστους- οφέλους της εφαρμοζόμενης (αποτυχημένης) κατασταλτικής πολιτικής, σε αντιδιαστολή με το κόστος- όφελος μια άλλης προσέγγισης με έμφαση στη πρόληψη, τη μείωση της βλάβης, τον πλουραλισμό στη θεραπεία, στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων στη βάση της επικινδυνότητας των ουσιών και φυσικά στην αποποινικοποίηση της χρήσης ουσιών, καθώς και τη νομιμοποίηση της ιατρικής και ψυχαγωγικής χρήσης και της καλλιέργειας κάνναβης.
Για εμάς ένα βέλτιστο μοντέλο για την κάνναβη είναι αυτό που εφαρμόζεται στην Ουρουγουάη (δικαίωμα σε 6 φυτά για αυτοκαλλιέργεια, δημιουργία και συμμετοχή σε μη-κερδοσκοπικές λέσχες μελών -cannabis social clubs- και κρατική διάθεση συγκεκριμένης ποσότητας κάθε μήνα σε χαμηλή τιμή σε ενήλικες πολίτες της χώρας), ενώ πολύτιμες εμπειρίες μπορούμε να διδαχθούμε από τις προσεγγίσεις της Ισπανίας, της Τσεχίας, της Ελβετίας, της Πορτογαλίας και των ΗΠΑ. Σίγουρα πρέπει να γίνει μια εμπεριστατωμένη έρευνα για την προσαρμογή στα ελληνικά δεδομένα και την συγκεκριμενοποίηση του σχεδίου νόμιμης ρύθμισης, που θα δώσει έμφαση στο δικαίωμα στην αυτοκαλλιέργεια, στην μη-κερδοσκοπική διάσταση και τις λέσχες μελών, τη μείωση της βλάβης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Τα οικονομικά οφέλη θα είναι πολύ σημαντικά, σε αυτή τη κρίσιμη στιγμή για τα δημοσιονομικά της χώρας, από την ταυτόχρονη νομιμοποίηση της ινδικής και κλωστικής κάνναβης, καθώς η αγροτική παραγωγή, ο τουρισμός, η βιοτεχνία, το εμπόριο, οι υπηρεσίες θα επωφεληθούν με τη δημιουργία τουλάχιστον 20-40 χιλιάδων θέσεων εργασίας σε όλο το φάσμα της αγοράς της κάνναβης (παραγωγή, μεταποίηση, διάθεση, έρευνα, εκπαίδευση, κλπ), καθώς και την εισροή εκατοντάδων εκατομμυρίων στα ταμεία του κράτους μέσω της άμεσης και έμμεσης φορολογίας. Με αυτή την εισροή εσόδων θα μπορεί να αντιμετωπίσει πιο αποτελεσματικά την ανθρωπιστική κρίση των τελευταίων ετών, αλλά και να επενδύσει σε τομείς όπως η παιδεία, η έρευνα, ο πολιτισμός και η μέριμνα.
Είναι σημαντικό και επείγει, ιδιαίτερα οι ασθενείς με σοβαρές παθήσεις όπως σκλήρυνση κατά πλάκας, επιληψία, μορφές καρκίνου, νόσο Κρονς (και άλλες 200 ανθρώπινες ασθένειες), να μπορούν να επιλέγουν ελεύθερα τη θεραπεία και το κατάλληλο φάρμακο για την πάθησή τους. Να έχουν νόμιμα στη διάθεσή τους το φυσικό φάρμακο της κάνναβης, καθώς μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό και χωρίς τις σοβαρές παρενέργειες που παρουσιάζουν τα χημικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα.
Είναι εγκληματικό και απάνθρωπο να στερούμε από τους ασθενείς και τις οικογένειές τους το δικαίωμα στη θεραπεία με κάνναβη, από τη στιγμή που χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα για θεραπευτικούς σκοπούς και υπάρχουν πλέον εκατοντάδες επιστημονικές μελέτες για να υποστηρίξουν την αποτελεσματικότητά της σε πολλές ανθρώπινες παθήσεις. Στην εποχή του ίντερνετ οι ασθενείς πληροφορούνται για τα θεαματικά αποτελέσματα και αναγκάζονται να προμηθεύονται το φάρμακο τους από τα παράνομα κυκλώματα, με κάθε κίνδυνο που αυτό περιέχει, ακόμα και να παρασκευάζουν από μόνοι τους λάδια και εκχυλίσματα κάνναβης μέσα από διαδικτυακές οδηγίες. Το φυσικό φάρμακο της κάνναβης για να έχει τα σωστά αποτελέσματα πρέπει η δοσολογία και η ποικιλία της κάνναβης να είναι προσαρμοσμένα στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ασθενή, που θα πρέπει να παρακολουθείται από θεράποντα ιατρό όσο την χρησιμοποιεί. Όσο κρατάμε το φάρμακο κάνναβη στην παρανομία, τόσο παίζουμε με τις ζωές ασθενών και θέτουμε σε κίνδυνο αυτούς και τον περίγυρό τους.
Ένα πράγμα λέμε από την αρχή, η αλήθεια είναι η καλύτερη πρόληψη. Βοήθησε να μεταφέρουμε το μήνυμα της αλήθειας και της υπευθυνότητας παντού. Η κατάχρηση δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν, καθώς μετατρέπει το φάρμακο σε φαρμάκι και αυτό ισχύει για όλες τις ουσίες. Οι άνθρωποι που κάνουν προβληματική χρήση ουσιών είναι η μειοψηφία ανάμεσα στους χρήστες, ενώ θρηνούμε περισσότερα θύματα κάθε χρόνο από τις νόμιμες ουσίες (αλκοόλ, καπνό, φάρμακα) και τα τροχαία ατυχήματα, παρά από τις παράνομες ουσίες (συγκεκριμένα από κάνναβη δεν έχει σημειωθεί ούτε ένας θάνατος). Η λύση δεν είναι να απαγορεύσουμε τον καπνό, το αλκοόλ και τα αυτοκίνητα, αλλά να θέσουμε τη χρήση ουσιών σε ένα νόμιμο πλαίσιο για να μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια, πιο ανθρώπινα και πιο αποτελεσματικά.
Δεν προτείνουμε τη χρήση ουσιών, σίγουρα δεν κάνει για όλους τους οργανισμούς. Από την άλλη είναι μια προσωπική επιλογή που πρέπει να γίνεται σεβαστή, μέσα σε ένα ενημερωμένο και υπεύθυνο πλαίσιο, ενώ πρέπει να διασφαλιστεί η ασφαλής χρήση για να μειωθεί η βλάβη για τον χρήστη. Δεν θέλουμε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, σίγουρα πιο ανεξέλεγκτη από τώρα δεν θα είναι με την αποποινικοποίηση, αλλά να διασφαλίσουμε τη δημόσια υγεία και την αξιοπρέπεια των χρηστών. Θέλουμε ένα νόμιμο πλαίσιο ρύθμισης και ελέγχου όλων των ουσιών και μια πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, συμπεριλαμβανομένου του αλκοόλ και του καπνού.
Φέτος στην παγκόσμια ημέρα δράσης Global Marijuana March (2 και 9 Μαΐου) θα συμμετέχουν περισσότερες από 220 πόλεις από 40 χώρες σε όλο τον κόσμο. Η Αθήνα συμμετέχει για 11η συνεχή χρονιά.
Ραντεβού στην Πλατεία Συντάγματος στις 9 Μάη (13:00 το μεσημέρι με 01:00 το βράδυ) για να το κάνουμε νόμιμο με την παρουσία μας και να πιέσουμε την Κυβέρνηση να ακολουθήσει σύντομα. Συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Διαδωσέ το παντού, γίνε πρεσβευτής της κάνναβης στην περιοχή σου, οργάνωσε ένα λεωφορείο για μαζική μεταφορά στην Αθήνα, μοίρασε πληροφορίες και ενημέρωση. Φέρε μαζί σου πολύχρωμη και ευρηματική διάθεση.
Το εγχείρημα υποστηρίζεται από τους:
Ηλιόσποροι, Κενό Δίκτυο, Ελευθεριακός Σύνδεσμος Απεξάρτησης (ΕΛΕΥΣΥΝΑ), Κίνηση για τη νόμιμη εφαρμογή της Ιατρικής Κάνναβης “Το Ίαμα”, Σύλλογος θεραπευομένων ΟΚΑΝΑ, Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, Τομέας Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, Νέοι Πράσινοι, Greenman team, Gr420.info, Cannabishellas.com, Κόψε μια τζιβάνα- T-LAY TV, Medical Mediterranean Genetics, Κοινωνική Λέσχη Κάνναβης Θεσσαλονίκης, ENCOD, Trekt Uw Plant Cannabis Social Club, Soul Asylum, OccupyAthens, Diogenis- Drug Policy Dialogue South East Europe (SEE)...πηγή:Athens Cannabis Profestival
Το Εθνικό Συμβούλιο Κατά των Ναρκωτικών, για την 1η γιορτή της Κάνναβης
«Το ΕΣΥΝ καταδικάζει κάθε προσπάθεια για τη νομιμοποίηση
της χρήσης ναρκωτικών και στέκεται απέναντι σε όσους με τη δράση τους
και την ανοχή τους υπερασπίζονται την αντιεπιστημονική θέση για
διαχωρισμό των ναρκωτικών σε "σκληρά" και "μαλακά".
Καταδικάζει όσους πρωτοστατούν στη διοργάνωση
της κινητοποίησης για τη νομιμοποίηση της κάνναβης στις 9 Μάη στην Αθήνα
ή στη δημιουργία της "λέσχης κάνναβης" στη Θεσσαλονίκη.
Σε μια περίοδο που οι νέοι στερούνται ουσιαστικά το
δικαίωμα στη ζωή με την επίθεση στα στοιχειώδη δικαιώματά τους, κάποιοι
έχουν το θράσος να "διεκδικούν" το "δικαίωμα" στη χρήση της δήθεν αθώας
κάνναβης.
Θέλουν το λαό και τη νεολαία στο δρόμο της παραίτησης
και της φυγής ειδικά σε μια περίοδο που, λόγω της καπιταλιστικής κρίσης,
αυξάνονται οι αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν το φαινόμενο της
ουσιοεξάρτησης (εκθέσεις ESPAD, INCB, EMCDDA).
Στη χώρα μας η κοινωνική ανοχή στα ναρκωτικά
έχει τριπλασιάσει τη χρήση στους μαθητές και έχει μειώσει την ηλικία
πειραματισμού και έναρξης της χρήσης πριν τα 13 έτη.
Δεν είναι η χρήση ναρκωτικών "ελεύθερη επιλογή", η χρήση
και η εξάρτηση είναι ανελευθερία γιατί ο άνθρωπος υποτάσσεται στο
κυνήγι της ουσίας που κάνει χρήση. Η χρήση ναρκωτικών είναι ο δρόμος της
παραίτησης από τη ζωή. Αυτό θέλουν όσοι μας στερούν τη μόρφωση, τη
δουλειά, το μεροκάματο, τη διέξοδο στον αθλητισμό και τον πολιτισμό.
Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά
και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά.
- Οργανώνουμε τη δράση μας και διεκδικούμε:
- Πρόληψη - θεραπεία - κοινωνική επανένταξη δημόσια και δωρεάν για όλους.
- Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλα τα προγράμματα θεραπείας.
- Τη δημιουργία "στεγνών" θεραπευτικών προγραμμάτων και Κέντρων Πρόληψης σε όλη τη χώρα.
- Προγράμματα Πρόληψης στα σχολεία, τις σχολές, το στρατό, στους χώρους που εργάζεται και διασκεδάζει η νεολαία.
- Μέτρα κατά της σχολικής διαρροής.
- Μέτρα προστασίας των ανέργων και των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων»...πηγή:902
To KEΘΕΑ για την κάνναβη
Το θέμα της κάνναβης επιβάλλει μια σφαιρική και ισορροπημένη προσέγγιση που θα προασπίζει τη δημόσια υγεία, θα σέβεται τα ατομικά δικαιώματα και θα λαμβάνει υπόψη τόσο τον αυξανόμενο όγκο επιστημονικών δεδομένων για την ίδια την κάνναβη όσο και τη μακρά διεθνή εμπειρία από την προσπάθεια ρύθμισης της σχέσης των ανθρώπινων κοινωνιών με τις ουσίες.
Μέχρι σήμερα καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει νομιμοποιήσει την κάνναβη. Είναι ωστόσο γνωστό ότι παράγοντες όπως η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας αυξάνουν την κατανάλωσή της. Αλλαγές στο νομικό πλαίσιο που διέπει την κάνναβη μακροπρόθεσμα θα επηρεάσoυν τα πρότυπα χρήσης του πληθυσμού και ιδίως τους εφήβους και τους νέους.
Η κάνναβη ως ψυχοτρόπος ουσία δεν είναι απαλλαγμένη από κινδύνους. Αλλοιώνει την αντίληψη, επηρεάζει την προσοχή, την κρίση, την ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων, τη βραχυπρόθεσμη μνήμη, τη μάθηση και τις εκπαιδευτικές επιδόσεις. Έχει συνδεθεί με προβλήματα σχέσεων, ανεργία και έλλειψη ικανοποίησης από τη ζωή. Η χρήση της επιβαρύνει τους πνεύμονες περισσότερο από το τσιγάρο και έχει σχετιστεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, με σοβαρές ψυχιατρικές διαταραχές, όπως ψυχωσικά επεισόδια, σχιζοφρένια και κατάθλιψη.
Αρκετά στοιχεία δείχνουν ότι όσο πιο νωρίς αρχίζει η χρήση κάνναβης τόσο πιο αρνητικά είναι τα αποτελέσματα στην ψυχική υγεία και τη γνωστική ανάπτυξη, πιθανότατα επειδή η εφηβεία αποτελεί μια κρίσιμη φάση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, κατά την οποία αυτός είναι πιο ευάλωτος στις τοξικές ουσίες.
Όπως κάθε ψυχοτρόπος ουσία η κάνναβη μπορεί να προκαλέσει εξάρτηση. Τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Ναρκωτικά (EMCDDA) δείχνουν ότι 1 στα 9 άτομα που δοκιμάζουν κάνναβη αναπτύσσουν εξάρτηση από αυτήν. Στους εφήβους η αναλογία είναι 1 προς 6. Επιπλέον, στην Ευρώπη η κάνναβη είναι η ουσία για την οποία ζητούν θεραπεία όσοι έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα, δηλ. για 8 στα 10 άτομα κάτω των 20 ετών.
Η νομιμοποίηση των ουσιών μπορεί να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα επιχειρεί να λύσει. Το κρίσιμο είναι να αποφεύγεται η φυλάκιση των χρηστών που τους στιγματίζει κοινωνικά, τους περιθωριοποιεί και επιδεινώνει τα προβλήματά τους. Στο πλαίσιο αυτό, ενδεχομένως, η καθιέρωση της προμήθειας και της κατοχής μικροποσότητας ναρκωτικών αποκλειστικά για ατομική χρήση ως πταισμάτων (αντί πλημμελημάτων όπως είναι σήμερα) θα έστελνε το μήνυμα της απαγόρευσης, διατηρώντας τον αποτρεπτικό χαρακτήρα, του νόμου χωρίς, ωστόσο, να οδηγεί στη φυλακή νέους ανθρώπους για μια πράξη αυτοπροσβολής και να τους στιγματίζει. Συγχρόνως θα έδινε τη δυνατότητα στην αστυνομία για έλεγχο της διακίνησης των ουσιών.
Όσον αφορά τη φαρμακευτική χρήση της κάνναβης θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να εξεταστεί για ορισμένες κατηγορίες ασθενών, ωστόσο, δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την νομιμοποίηση της ουσίας.
Σε κάθε περίπτωση στην Ελλάδα της ανθρωπιστικής κρίσης, όπου αυξάνεται η ένδεια και η κοινωνική αποστέρηση, το ζήτημα των ημερών στην πολιτική για τα ναρκωτικά δεν θα έπρεπε να είναι νομιμοποίηση ή μη της κάνναβης, αλλά η δημιουργία ενός δικτύου φροντίδας για τους εξαρτημένους και η ενίσχυση της πρόληψης στους νέους που έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία, την οικονομική δυσχέρεια και την έλλειψη προοπτικών.
Μέχρι σήμερα καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει νομιμοποιήσει την κάνναβη. Είναι ωστόσο γνωστό ότι παράγοντες όπως η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας αυξάνουν την κατανάλωσή της. Αλλαγές στο νομικό πλαίσιο που διέπει την κάνναβη μακροπρόθεσμα θα επηρεάσoυν τα πρότυπα χρήσης του πληθυσμού και ιδίως τους εφήβους και τους νέους.
Η κάνναβη ως ψυχοτρόπος ουσία δεν είναι απαλλαγμένη από κινδύνους. Αλλοιώνει την αντίληψη, επηρεάζει την προσοχή, την κρίση, την ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων, τη βραχυπρόθεσμη μνήμη, τη μάθηση και τις εκπαιδευτικές επιδόσεις. Έχει συνδεθεί με προβλήματα σχέσεων, ανεργία και έλλειψη ικανοποίησης από τη ζωή. Η χρήση της επιβαρύνει τους πνεύμονες περισσότερο από το τσιγάρο και έχει σχετιστεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, με σοβαρές ψυχιατρικές διαταραχές, όπως ψυχωσικά επεισόδια, σχιζοφρένια και κατάθλιψη.
Αρκετά στοιχεία δείχνουν ότι όσο πιο νωρίς αρχίζει η χρήση κάνναβης τόσο πιο αρνητικά είναι τα αποτελέσματα στην ψυχική υγεία και τη γνωστική ανάπτυξη, πιθανότατα επειδή η εφηβεία αποτελεί μια κρίσιμη φάση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, κατά την οποία αυτός είναι πιο ευάλωτος στις τοξικές ουσίες.
Όπως κάθε ψυχοτρόπος ουσία η κάνναβη μπορεί να προκαλέσει εξάρτηση. Τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Ναρκωτικά (EMCDDA) δείχνουν ότι 1 στα 9 άτομα που δοκιμάζουν κάνναβη αναπτύσσουν εξάρτηση από αυτήν. Στους εφήβους η αναλογία είναι 1 προς 6. Επιπλέον, στην Ευρώπη η κάνναβη είναι η ουσία για την οποία ζητούν θεραπεία όσοι έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με κάποιο θεραπευτικό πρόγραμμα, δηλ. για 8 στα 10 άτομα κάτω των 20 ετών.
Η νομιμοποίηση των ουσιών μπορεί να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα επιχειρεί να λύσει. Το κρίσιμο είναι να αποφεύγεται η φυλάκιση των χρηστών που τους στιγματίζει κοινωνικά, τους περιθωριοποιεί και επιδεινώνει τα προβλήματά τους. Στο πλαίσιο αυτό, ενδεχομένως, η καθιέρωση της προμήθειας και της κατοχής μικροποσότητας ναρκωτικών αποκλειστικά για ατομική χρήση ως πταισμάτων (αντί πλημμελημάτων όπως είναι σήμερα) θα έστελνε το μήνυμα της απαγόρευσης, διατηρώντας τον αποτρεπτικό χαρακτήρα, του νόμου χωρίς, ωστόσο, να οδηγεί στη φυλακή νέους ανθρώπους για μια πράξη αυτοπροσβολής και να τους στιγματίζει. Συγχρόνως θα έδινε τη δυνατότητα στην αστυνομία για έλεγχο της διακίνησης των ουσιών.
Όσον αφορά τη φαρμακευτική χρήση της κάνναβης θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να εξεταστεί για ορισμένες κατηγορίες ασθενών, ωστόσο, δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την νομιμοποίηση της ουσίας.
Σε κάθε περίπτωση στην Ελλάδα της ανθρωπιστικής κρίσης, όπου αυξάνεται η ένδεια και η κοινωνική αποστέρηση, το ζήτημα των ημερών στην πολιτική για τα ναρκωτικά δεν θα έπρεπε να είναι νομιμοποίηση ή μη της κάνναβης, αλλά η δημιουργία ενός δικτύου φροντίδας για τους εξαρτημένους και η ενίσχυση της πρόληψης στους νέους που έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία, την οικονομική δυσχέρεια και την έλλειψη προοπτικών.
Οι σύλλογοι εργαζομένων θεραπείας και πρόληψης για τη "Γιορτή κάνναβης"
Σχετικά με τη «Γιορτή της Κάνναβης» της 9ης Μάη ο Σύλλογος Εργαζομένων
ΚΕΘΕΑ, το Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης και Εργαζόμενοι του
18 ΑΝΩ νιώθουμε την ανάγκη να παρέμβουμε δημόσια.
Στις σύνθετες συνθήκες κοινωνικής, αξιακής και οικονομικής κρίσης, που εντείνουν την παθογένεια της καθημερινής συμπεριφοράς και πολλαπλασιάζουν την προσφυγή σε εξαρτητικές ουσίες, το αίτημα για νομιμοποίηση της χρήσης δεν προσφέρει καλές υπηρεσίες, τουλάχιστον σε όσους κι όσες επιλέγουν την αντίσταση κι όχι την φυγή.
Η λευτεριά από μνημόνια, τρόικα/«θεσμούς», ανεργία, φτώχεια, αποξένωση, δίχως τελειωμό εξάρτηση του λαού και της χώρας από «κηδεμόνες», δεν πρέπει να παραμερίζεται για χάρη της «λευτεριάς χρήσης» κάποιας ουσίας. Ιδιαίτερα σε μια εποχή, που ο «θαυμαστός νέος κόσμος» συναρμόζει τον ολοκληρωτικό νεοφιλευθερισμό των αγορών με μια «ελευθεριάζουσα» αποσπασματική κατάργηση κάθε φραγμού και ορίου, συνεργώντας εν τέλει στην εμπέδωση μιας ατομικιστικής ταξικής κοινωνίας ακόμη και με το προσωπείο του εξεγερμένου αντι-εξουσιαστή.
Ως εργαζόμενοι/ες στην πρόληψη, τη θεραπεία και την κοινωνική ένταξη εξαρτημένων ανθρώπων αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε όχι την απελευθέρωση κάποιας ψυχοδραστικής ουσίας αλλά την απελευθέρωση της ανθρώπινης ουσίας, της δημιουργικότητας, της αυτοεκτίμησης, της διάθεσης για ζωή, των δυνατοτήτων αναζήτησης νέων οριζόντων χειραφέτησης. Αυτή την ουσία, που δικαιούται να έχει ή να ξαναανακαλύψει κάθε μέλος της κοινωνίας μας, κάθε εξαρτημένος άνθρωπος, σε πείσμα των ανελεύθερων, ατομικιστικών καιρών.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στην ποινικοποίηση του εξαρτημένου, αντιπαλεύοντας στην πράξη την επιδερμική και ισοπεδωτική λογική: «όποιος δεν είναι με τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, είναι με την καταστολή του χρήστη».
Αγωνιζόμαστε ώστε να βγουν στο προσκήνιο τα άτομα ως πρόσωπα, που εξανθρωπίζονται μέσα στην κοινότητα: σε μια κοινότητα που θεσπίζει την υπευθυνότητα, τους κανόνες και τα δικαιώματα των μελών της ως ένα ενιαίο και καθολικό πλαίσιο αυτονομίας και συνεργασίας.
Καθώς ο διάλογος για την εξάρτηση και την απεξάρτηση δεν προάγεται με τη δημόσια χρήση ουσιών, δεν σκοπεύουμε να συμβάλουμε περαιτέρω στον θόρυβο, που οι διοργανωτές της «γιορτής της κάνναβης» επιχειρούν να δημιουργήσουν. Γιατί πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη «γιορτή», η πολύ δύσκολη και δυσάρεστη πραγματικότητα -που βιώνει η πλειοψηφία της κοινωνίας και που, για να αντιμετωπιστεί, χρειάζεται καθαρά μυαλά και συναισθήματα- παραμένει. Το ζήτημα είναι να την αλλάξουμε.
Στις σύνθετες συνθήκες κοινωνικής, αξιακής και οικονομικής κρίσης, που εντείνουν την παθογένεια της καθημερινής συμπεριφοράς και πολλαπλασιάζουν την προσφυγή σε εξαρτητικές ουσίες, το αίτημα για νομιμοποίηση της χρήσης δεν προσφέρει καλές υπηρεσίες, τουλάχιστον σε όσους κι όσες επιλέγουν την αντίσταση κι όχι την φυγή.
Η λευτεριά από μνημόνια, τρόικα/«θεσμούς», ανεργία, φτώχεια, αποξένωση, δίχως τελειωμό εξάρτηση του λαού και της χώρας από «κηδεμόνες», δεν πρέπει να παραμερίζεται για χάρη της «λευτεριάς χρήσης» κάποιας ουσίας. Ιδιαίτερα σε μια εποχή, που ο «θαυμαστός νέος κόσμος» συναρμόζει τον ολοκληρωτικό νεοφιλευθερισμό των αγορών με μια «ελευθεριάζουσα» αποσπασματική κατάργηση κάθε φραγμού και ορίου, συνεργώντας εν τέλει στην εμπέδωση μιας ατομικιστικής ταξικής κοινωνίας ακόμη και με το προσωπείο του εξεγερμένου αντι-εξουσιαστή.
Ως εργαζόμενοι/ες στην πρόληψη, τη θεραπεία και την κοινωνική ένταξη εξαρτημένων ανθρώπων αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε όχι την απελευθέρωση κάποιας ψυχοδραστικής ουσίας αλλά την απελευθέρωση της ανθρώπινης ουσίας, της δημιουργικότητας, της αυτοεκτίμησης, της διάθεσης για ζωή, των δυνατοτήτων αναζήτησης νέων οριζόντων χειραφέτησης. Αυτή την ουσία, που δικαιούται να έχει ή να ξαναανακαλύψει κάθε μέλος της κοινωνίας μας, κάθε εξαρτημένος άνθρωπος, σε πείσμα των ανελεύθερων, ατομικιστικών καιρών.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στην ποινικοποίηση του εξαρτημένου, αντιπαλεύοντας στην πράξη την επιδερμική και ισοπεδωτική λογική: «όποιος δεν είναι με τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, είναι με την καταστολή του χρήστη».
Αγωνιζόμαστε ώστε να βγουν στο προσκήνιο τα άτομα ως πρόσωπα, που εξανθρωπίζονται μέσα στην κοινότητα: σε μια κοινότητα που θεσπίζει την υπευθυνότητα, τους κανόνες και τα δικαιώματα των μελών της ως ένα ενιαίο και καθολικό πλαίσιο αυτονομίας και συνεργασίας.
Καθώς ο διάλογος για την εξάρτηση και την απεξάρτηση δεν προάγεται με τη δημόσια χρήση ουσιών, δεν σκοπεύουμε να συμβάλουμε περαιτέρω στον θόρυβο, που οι διοργανωτές της «γιορτής της κάνναβης» επιχειρούν να δημιουργήσουν. Γιατί πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη «γιορτή», η πολύ δύσκολη και δυσάρεστη πραγματικότητα -που βιώνει η πλειοψηφία της κοινωνίας και που, για να αντιμετωπιστεί, χρειάζεται καθαρά μυαλά και συναισθήματα- παραμένει. Το ζήτημα είναι να την αλλάξουμε.
Η Κ.Μάτσα για την αποποινικοποίηση:Οποιαδήποτε χρήση,εξατομικεύει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου