Μπροστά στο μετεκλογικό τοπίο και τις κρίσιμες εξελίξεις γύρω από χρέος και τη σχέσης της χώρας με ΕΕ-, οι Παρεμβάσεις προτείνουν στο εκπαιδευτικό κίνημα αγωνιστικές πρωτοβουλίες με στόχο την ανάδειξη των δίκαιων αιτημάτων του κλάδου και της παρέμβασης στη συζήτηση για το χρέος από τη σκοπιά των εργαζόμενων, από θέσεις ανατροπής της πολιτικής μνημονίων-ΕΕ-ΔΝΤ σε παιδεία και κοινωνία. Εξάλλου θέση της ΟΛΜΕ από το 16ο συνέδριο (2013) είναι η διαγραφή του χρέους.
Αυτή η θέση αποκτά ιδιαίτερη σημασία μετά την κυβερνητική αλλαγή και τις εξαγγελίες για δικαίωση αιτημάτων των εκπαιδευτικών, όπως η επιστροφή των διαθέσιμων και η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων. Το εκπαιδευτικό κίνημα δεν μπορεί να μείνει θεατής. Πρέπει να διασφαλίσει ότι όχι μόνο θα πετύχουμε τη συνολική δικαίωση σε αυτά, αλλά και ότι θα ανοίξει μια εποχή διεκδικήσεων και κατακτήσεων με βάση και τη θέση της ΟΛΜΕ για ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο.
Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ υποστηρίζει ότι οι Παρεμβάσεις με την πρόταση που κατέθεσαν για τη συμμετοχή των ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης στις κινητοποιήσεις κατά τις μέρες συνεδριάσεων του Γιουργκρουπ με θέμα και το ελληνικό δημόσιο χρέος, είχαν χαρακτήρα φιλοκυβερνητικό και υπέρ της πληρωμής του χρέους από τους εργαζόμενους.
Στην πραγματικότητα η απόφαση των Γ” και Ε” ΕΛΜΕ που βασίστηκε στην πρόταση των Παρεμβάσεων είχε σαν κεντρική θέση “Δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε, δεν αναγνωρίζουμε το ληστρικό τοκογλυφικό χρέος”, που συμπληρωνόταν από τα συνθήματα: Όχι στους εκβιασμούς ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, οι εργαζόμενοι δεν πληρώνουμε την κρίση, λεφτά για την παιδεία και την υγεία και όχι για το χρέος”.
Είναι σαφές ότι όσα καταλογίζονται από το ΠΑΜΕ δεν ισχύουν. Δεν είναι σαφές όμως τι προτείνει το ΠΑΜΕ. Γιατί ενώ διακηρύσσει σε όλους τους τόνους πως “το κίνημα πρέπει να σηκώσει τη δική του σημαία και μ” αυτή να διαδηλώνει: για τη μονομερή κι ολοσχερή διαγραφή του χρέους, που δεν είναι του λαού, για την αποδέσμευση από τα σιδερένια δεσμά της ΕΕ και ΝΑΤΟ με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου παράγει και νοικοκύρη στον τόπο του”, δεν κατέθεσε κατέθεσε την πρότασή του στις ΕΛΜΕ; Γιατί δεν την έβαλε σε ψηφορία; Και για να πάμε πιο πίσω, ας εξηγήσει στους συναδέλφους γιατί δεν ψήφισε το αίτημα για διαγραφή του χρέους στο συνέδριο της ΟΛΜΕ; Γιατί όταν κατατέθηκε στο ίδιο συνέδριο πρόταση από τις Παρεμβάσεις υπέρ της εξόδου από την ΕΕ πάλι δεν την ψήφισε;
Αν το ΠΑΜΕ πίστευε ότι είναι αναγκαίο να κινητοποιηθούν οι ΕΛΜΕ με αυτό το πλαίσιο, έπρεπε να το βάλει σε ψηφοφορία. Οι Παρεμβάσεις θα το ψήφιζαν, γιατί θέση τους είναι ότι το εκπαιδευτικό και λαϊκό κίνημα οφείλουν να παρέμβουν στις κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις για να μη βρεθεί δέσμια η χώρα με μια νέα συμφωνία πληρωμής του χρέους που θα υποθηκεύει το μέλλον. Σε αυτή την κινητοποίηση η ρήξη και έξοδος από την ΕΕ μπορεί γίνει από σύνθημα, αναγκαίο αίτημα του λαού. Φαίνεται πως αμήχανη στάση αμηχανίας και έλλειψης εμπιστοσύνης στη λαϊκή κινητοποίηση οδηγεί το ΠΑΜΕ σε αυτή τη στάση: να μην έχει πρόταση κινητοποίησης, ενώ η κοινωνία διαδηλώνει, αλλά και αναζητά.
Αυτό καλύπτει η προαπάθεια απαξίωσης των Παρεμβάσεων, το απροκάλυπτο ψέμα ότι είναι “συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ” και μηχανισμός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κανείς δεν κρύβει ότι τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων αριστερών κομμάτων και κινήσεων συμμετέχουν στις Παρεμβάσεις, μαζί με ανένταχτους αριστερούς και υπηρετώντας την αρχή της αυτοτέλειας στη λειτουργία και στη δράση μας. Δεν συμμεριζόμαστε τη λογική των κομματικών παρατάξεων που άλλοι συνάδελφοι στην εκπαιδευτική Αριστερά επιλέγουν (ΣΥΝΕΚ/ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΜΕ/ΚΚΕ). Οι θέσεις των Παρεμβάσεων είναι γνωστές, μέσα από τις ανακοινώσεις, την εφημερίδα, το μπλογκ τους, τις τοποθετήσεις στις ΕΛΜΕ και από πουθενά δεν προκύπτει η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ ή της κυβέρνησης. Ο κλάδος εμπιστεύεται αυτές τις θέσεις και τη συνολική στάση των Παρεμβάσεων. Είναι εμφανής η συνεισφορά τους στις πρωτοβουλίες των ΕΛΜΕ, τις θέσεις της ΟΛΜΕ. Αυτό καταγράφεται και στο γεγονός ότι εκπροσωπούνται με 7 έδρες στα ΔΣ των ΕΛΜΕ της πόλης, όσες και το ΠΑΜΕ. Πρόκειται λοιπόν για λαθροχειρία μπροστά στο κρίσιμο ερώτημα που απασχολεί μεγάλο κομμάτι του κλάδου, μαζί και πολλών που εκφράζονται μέσα από το ΠΑΜΕ, γιατί δεν μπορεί να βρεθεί ένας κοινός αγωνιστικός βηματισμός, για την ενίσχυση της δυναμικής του εκπαιδευτικού κινήματος που θα είχε ευρύτερη επίδραση και θα αμφισβητούσε παγιωμένες καταστάσεις και αδιέξοδα.
ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών
Σε 4 ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης (Α,Β,Γ,Ε) οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέθεσαν πρόταση (και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησαν) για συμμετοχή των σωματείων στα συλλαλητήρια στήριξης της κυβέρνησης, για τη διαπραγμάτευση που είναι σε εξέλιξη. Είναι αυτά τα συλλαλητήρια που εμφανίζονται ως «αυθόρμητα», μέσω διαδικτύου κλπ…
Σε τι καλούν όμως ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ τα σωματεία και τους εργαζόμενους να δώσουν στήριξη;
Καλούν τα σωματεία και το κίνημα να στηρίξουν μια διαπραγμάτευση για τον τρόπο που θα πληρώσει ο λαός ένα χρέος, που όμως δεν είναι δικό του και δεν ευθύνεται για τη δημιουργία του. Δηλαδή, καλούν τα σωματεία να συμμετάσχουν σε μια συγκέντρωση που δεν διεκδικεί τη μονομερή διαγραφή του χρέους, αλλά στο πως οι εργαζόμενοι θα (ξανά)πληρώσουν το χρέος της πλουτοκρατίας
Καλούν τα σωματεία να στηρίξουν μια διαπραγμάτευση, που θεωρεί δεδομένο το "λιτό βίο" του λαού, δεδομένη τη μη επιστροφή όσων χάσαμε τα προηγούμενα χρόνια και την ίδια ώρα πασχίζει να εξασφαλίσει ζεστό χρήμα για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Καλούν τα σωματεία να στηρίξουν μια διαπραγμάτευση, μέσα στο αντιλαϊκό πλαίσιο της Ε.Ε. και με σεβασμό στους θεσμούς της, που θα καταλήξει σε συμφωνία, η οποία θα περιλαμβάνει νέα αντιλαϊκά μέτρα, αφού οι δεσμεύσεις πρέπει να τηρηθούν, όπως λέει ο Πρωθυπουργός, που είναι υπέρ των σαρωτικών μεταρρυθμίσεων και ο Υπουργός Οικονομικών, που συμφωνεί με το 70% του Μνημονίου.
Καλούν τα σωματεία να πάρουν θέση στον πόλεμο ανάμεσα στα αμερικανικά μονοπώλια (Ομπάμα) και στα γερμανικά μονοπώλια (Μέρκελ)-και από κοντά τα ελληνικά, τα γαλλικά, τα ιταλικά, τα ρωσικά-για το ποιος θα πληρώσει και ποιος θα κερδίσει από την κρίση, από την ισοπέδωση των λαών, την οποία όλοι προωθούν στις χώρες τους και κανένας δεν αμφισβητεί.
Καλούν τα σωματεία να παλέψουν κάτω από ξένη σημαία, κάτω από τη σημαία όσων κάνουν μαύρη τη ζωή του λαού, ενάντια στα ταξικά του συμφέροντα.
Είναι αυτονόητο ότι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ καταψήφισαν την πρόταση αυτή. Ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει από τη συμμετοχή του εκεί, σε τέτοιες δήθεν αυθόρμητες συγκεντρώσεις, που όμως προβάλλονται κατά κόρον από τα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών, όπως γινόταν και με τις πλατείες. Το αντίθετο. Θα γίνει ντεκόρ σε ένα πόλεμο που δεν είναι δικός του...
Το κίνημα πρέπει να σηκώσει τη δική του σημαία και με αυτή να διαδηλώνει για τη μονομερή κι ολοσχερή διαγραφή του χρέους, γιατί δεν είναι του λαού, για αποδέσμευση από τα σιδερένια δεσμά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει και νοικοκύρη στον τόπο του.
Αυτή η σύγκρουση με τους μονοπωλιακούς ομίλους, τις ενώσεις τους και τις κυβερνήσεις τους είναι αναγκαία και μόνο αυτή η σύγκρουση, αυτή η γραμμή πάλης, μπορεί να υπηρετήσει τα συμφέροντα του λαού. Σε αυτή τη σύγκρουση, σε αυτό τον πόλεμο, το ΠΑΜΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις.
Αυτή είναι η μόνη προοπτική για το λαό, αυτή πρέπει να υπηρετήσει το κίνημα και να γυρίσει την πλάτη στο νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με τις συνιστώσες του τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ), που όπως και ο προηγούμενος κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ, θέλει το κίνημα στην υπηρεσία της κυβέρνησης, για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου